Sl8n8 (2006)

Verhaal

Kristel Lodema, een paranormaal begaafde studente, gaat met een groep vrienden naar een oude steenkolenmijn om het manuscript op te halen van haar vader die zojuist is overleden. Na een rondleiding in de mijn weigert de lift dienst, waardoor de groep vast komt te zitten in het mijnlabyrint. Uit verveling en onder invloed van XTC oppert een aantal van Kristel's vrienden het idee om met het Ouija bord van Kristel's vader de geest van een oude 'vuurman' op te roepen. Wat als een grap begint mondt uit in een nachtmerrie...

Cast

Kürt Rogiers (Mark), Victoria Koblenko (Kristel Lodema), Carolina Dijkhuizen (Liesbeth), Jop Joris (Paul), Lara Toorop (Susan), Serge-Henri Valcke (Louis Oup), Steve Hooi (Ruud), Linda van der Steen (Estrild), Emiel Sandtke (Stefan), Liz Snoijink (Carla Lodema, moeder Kristel), Hans Ligtvoet (Vital Houcks), Martijn Oversteegen (Martin Lodema), Michaël van Buuren (Toine), Robert Eleveld (Andries Martiens), Rutger Lagestee (jonge Martiens), Geena Maas (Anne), Kris van Veelen (agent 2), Marjan Lammers (Riek), Paul Wuijts (opzichter), Vincent Gerris (agent 3), Eva-Marijn Stegemann (scholiere), Theu Boermans (Gaston), Harry Wiesenhaan (vrachtwagenchauffeur)

Ontstaan

Van Geloven (geboren in België) en Visser ontmoetten elkaar op de Academie voor beeldende vorming in Tilburg. In 1990 maakten zij de afstudeerfilm NECROPHOBIA. Volgens eigen zeggen zijn ze de eerste duo-regisseurs in Nederland. De film, waarvoor de eerste ideeën stammen uit 1999, is in 28 dagen opgenomen. Vijf dagen filmden ze op locatie, in een mijn in België. De rest gebeurde in studio EFF in Amsterdam (Duivendrecht), waar een complete mijn was nagebouwd. De mijn is nagebouwd van foto's uit België. Hij was van stug papier en geïmpregneerd hout. Het Nederlandse bedrijf Unreal, dat eerder meewerkte aan de Lord of the Rings-trilogie, leverde het bloed en de afgehakte ledematen. Een regel telde slechts: Zorg dat je karakters geloofwaardig overkomen. Anders zal het het publiek een worst zijn dat ze worden afgeslacht. Actrice Victoria Koblenko werd op 5 oktober 2006 bekroond met een Gouden Ui voor haar rol in de film Sl8n8: zij kreeg de prijs voor slechtste actrice. Victoria had wel verwacht dat ze de prijs zou krijgen: "Ze gebruiken mij voor publiciteit. Ik ben de bekendste actrice die is genomineerd, dus ze gebruiken mij om meer publiciteit te krijgen. Ik gebruik hen net zo goed. Laat maar komen die Gouden Ui, het is allemaal extra publiciteit. Ik was al genomineerd voor SL8N8 in première ging. Daarnaast heb ik mijn personage juist vrij rustig neergezet omdat de rest van de film al zo schreeuwerig is. Ik kan me niet voorstellen dat ik daarmee irritatie opwek."

Pers

Charissa van der Vlies in 'Zone 020' van 27 september 2006: "(...) De film komt langzaam op gang, daardoor leer je de personages beter kennen, hoewel de meeste personages zo irritant zijn dat je bijna juicht als hun hoofd eraf gehakt wordt! (...) gelukkig zit het met de acteerprestaties wel goed. De special effects zijn mooi, maar er is te weinig gore actie en humor voor een slasher en te weinig diepgang voor een serieuze horrorfilm. Het hangt er een beetje tussenin. Bovendien zit er niet genoeg vaart in. De film is niet slecht, maar kan zich nog niet meten met zijn Amerikaanse voorbeelden."Willem Schouten in 'Sp!ts' van 5 oktober 2006: "(...) Dit is een van-dik-hout-zaagt-men-planken-horror. (...) Sl8N8 is op zo'n beetje alle fronten superieur aan het voor een echt minibudget gemaakte Dood Eind. Dat ligt nauwelijks aan de relatief ruimere financiële middelen. Sl8N8 is gewoon veel eigenwijzer. Geen obscuur Schots landhuis dus maar een echt herkenbaar Hollandse omgeving - Limburg is sowieso het engste stukje lage landen - en dito legende. Bovendien, en dat is veel belangrijker, Van Geloven en Visser slagen erin een tempo in de ondergrondse avonturen te leggen dat kan wedijveren met het beste wat Hollywood in dit genre te bieden heeft. Natuurlijk, er is ook op Sl8N8 van alles af te dingen. Kristel en haar maatjes bestaan het om eenmaal vastgelopen in de mijnschacht gezellig met een Ouija-bord te gaan klooien. Dat soort stompzinnigheid bedenkt zelfs de domste horrorbimbo in Hollywood niet meer. Maar wie maalt daar om wanneer vervolgens de hel op zo'n overtuigende manier losbreekt? Ontploffende schedels, gehalveerde hoofden, ophangingen, ingenieuze ontsnappingen met dank aan spiegels, muziekdoosjes en instortende mijnschachten, je kunt het zo gek niet bedenken of Sl8N8 heeft het. Leuk is ook dat telkens weer een ander personage bezeten kan worden door de mega-pissige limbokiller. Dus helemaal waar je aan toe bent weet je tot op het laatste moment nooit. Allemaal kijken dus en op naar Sl8N8 2. Al wordt het dan wel echt confuus met al die cijfers in de titel. "Erik Jonk in 'Metro' van 5 oktober 2006: "SL8N8 moest een bloedserieuze hardcore horror worden. Dat is de debuterende regisseurs Frank van Geloven en Edwin Visser goed gelukt. (...) SL8N8 is qua onvervalst hak- en kliefwerk sowieso geslaagd. Met name de tweede helft van de film gaat het maar door. Prachtig, als je er niet vies van bent. Het achterliggende verhaal over vuurmannen ? Martiens is een legende, maar het fenomeen vuurman bestond ? geeft SL8N8 wat extra?s. Frank van Geloven en Edwin Visser hebben er goed aan gedaan lang na te denken over het verhaal waarin hun favoriete slachtwerk tot uiting moest komen. Daarbij hebben zij bovendien een aardige cast samengesteld. Victoria Koblenko is als Kristel na haar onderscheiding voor Stille Nacht weliswaar genomineerd voor De Gouden Ui (slechtste actrice), maar volgens het regisserende tweetal een acteerkanon (?ze geeft meteen wat je vraagt?). Zelf zegt ze over de nominatie ?haha lachen? en ach, ze is in SL8N8 best een overtuigend studententype. Erg goed zijn Jop Joris (Onderweg naar Morgen) en de debuterende Lara Toorop. Laatstgenoemde is danseres en model, maar wil graag acteren. In SL8N8 heeft ze geen tekst, maar toch levert ze een uitstekende prestatie. De dialogen in deze ?horror voor de jeugd? zijn soms moeilijk verstaanbaar. Het slachtwerk (de een gaat nog mooier dood dan de ander) maakt echter dat Frank van Geloven en Edwin Visser nog wel een gruwelmovie mogen bedenken."Bart van der Put in 'Het Parool' van 4 oktober 2006: "(...) Het siert hen en de film wel dat er veel tijd en woorden aan de achtergrond van de heldin worden besteed, en dat de groepsdynamiek bij het slachtvee aanvankelijk ook aanstekelijk werkt. Merkwaardig wordt het echter als een paar ongelukkigen zomaar besluiten xtc te slikken, en onverteerbaar zijn de stilistische keuzes die de horrorscènes de das om doen. Steeds als de vuurman bezit van een slachtoffer neemt vliegt de camera alle kanten op en worden er in de staccatomontage nog wat digitale effecten aan toegevoegd. De makers mikken naar eigen zeggen op een effect dat de roemruchte opening van Saving private Ryan kenmerkte, maar de totale chaos van een slagveld is onvergelijkbaar met een duistere afvalrace in kleine ruimtes. Het gevolg van de doelbewuste wanorde is dat de meeste gruwelscènes van Sl8n8 een zoekplaatje zijn. Pas na afloop wordt duidelijk wie er nu dan weer het loodje heeft gelegd. Dat is niet eng of schokkend, maar verwarrend en frustrerend. Ondanks de bezwaren is het te hopen dat de tweede Nederlandse horrorfilm sinds tijden het in de bioscoop wat beter doet dan Doodeind. Het is mooi dat regisseur Erwin van den Eshof vorige week op het Utrechtse festival de debutantenprijs ontving, maar een commerciële genrefilmcultuur is meer gebaat bij volle zalen dan bij volle prijzenkasten of respect in bestuurlijke kringen. Bij elkaar opgeteld wekken Doodeind en Sl8n8 alvast de indruk dat er een vruchtbare Nederlandse horrorfilmcultuur kan ontstaan."Jan Pieter Ekker in 'de Volkskrant' van 5 oktober 2006: "(...) DoodEind van Erwin van den Eshof, die vorige week woensdag op de openingsavond van het filmfestival werd bekroond met de prijs voor het beste debuut. De bekroning van DoodEind is curieus, zelfs als de jury met alle geweld een horrorfilm wilde bekronen. SL8N8, het speelfilmdebuut van Frank van Geloven en Edwin Visser, is in alle opzichten beter geslaagd. (...) De aanloop, waarin een oude geschiedenis over een demonische kindermoordenaar uit de doeken wordt gedaan en alle personages worden geïntroduceerd, is lang en enigszins traag. Maar als het bloedvergieten eenmaal begint, is er geen houden meer aan. Er wordt gehakt en gekliefd, met een schop, pikhouweel, een pneumatische boor en al wat zich verder nog in de mijn bevindt. De camera schokt, de scènes zijn kort. Soms is het nauwelijks zichtbaar wie precies wie te lijf gaat in de mijn, die met papier, piepschuim en houten latjes werd nagebouwd in een enorme studio op een Amsterdams bedrijvencentrum. De spaarzame buitenopnamen werden gemaakt in echte mijnen, in Blegny en Genk in België. Dat ervaren krachten als Serge Henri Valcke en Theu Boermans onder al het geweld overeind blijven, verbaast niet, maar ook Victoria Koblenko, die ook al te zien was in DoodEind, schreeuwt vol overtuiging de longen uit haar lijf. SL8N8 is een vermakelijke achtbaanrit."

Casting

Janusz Gosschalk, Job Castelijn

Filmuziek

Habbo Beem

Camera

Jan Vrints

Montage

Frank van Geloven, Edwin Visser

Grime

Natalie van Campen

Geluid

Victor Dekker

Licht

René Haan

Special effects

Harry Wiesenhaan

Distributeur

Moonlight Film Distribution

Bioszalen

36 bij première

Kleur

Kleur

Art director

Dimitri Merkoulov

Soort film

Nederhorror