Dood eind (2006)

Alternatieve titel: Doodeind

Regie

Erwin van den Eshof

Scenario

Erwin van den Eshof, Nick Jongerius

Release

3 augustus 2006

Producent

Erwin van den Eshof

Studio

Icuri Productions, Steven de Jong Producties, Bridge Entertainment, Montecatini Management

Duur

89
Filminformatie

Verhaal

Dood Eind vertelt het verhaal van een groep oude schoolvrienden die op weg naar hun vakantieverblijf stranden in een bos. Na een bloedige ontmoeting met een groep wilde honden vluchten ze naar het enige huis in de omgeving. Een enorm huis vol mysteries, waarin achter dezelfde deur zich elke keer een andere kamer kan bevinden. Schimmen uit het verleden maken duidelijk dat de vrienden eerst het mysterie moeten oplossen om het huis te kunnen verlaten. Maar of ze dat redden...

Cast

Victoria Koblenko (Laura), Terence Schreurs (Joline), Aram van de Rest (Ben), Anniek Pheifer (Barbara), Everon Jackson Hooi (Chris), Micha Hulshof (Tim), Amber Teterissa (Vrouw Chris), Perla Thissen (Moeder van Joline), Alwien Tulner (Marie McBane), Mads Wittermans (Sid), Han Peekel (stripuitgever), Noah MacIntosh (zoon van Chris), Esther Vermeer (Vulgus), Barbara Karel (vriendin van Sidney); stem: Kimberley Klecza (May McBainer)

Ontstaan

De film kon gemaakt worden doordat dvd-distrbuteur Bridge Entertainment een paar ton euro beschikbaar stelde. Het Nederlands Filmfonds werd niet bedanderd, want de makers hadden geen zin om een lang traject in te gaan. Om iets te laten zien aan mogelijke privé-investeerders, hebben de maker eerst tien bladzijden uit het scenario verfilmd, met nagenoeg dezelfde crew als later bij de film. Die drie dagen draaien in een kasteel in Lisse bekostigde Nick Jongerius zelf. Met het resultaat gingen ze naar Steven de Jong en die bracht ze in contact met Bridge Entertainment.

Opgenomen in augustus 2005.

Een voormalige dependance van het Filmmuseum ging door voor een spookhuis in Schotland.

De première stond gepland voor oktober 2005, maar die werd door verschillende redenen steeds uitgesteld.

Facts

De eerste vertoning vond plaats in openluchttheater Caprera in Bloemendaal in de regen op dinsdag 1 augustus 2006.

Er verscheen ook een roman in de boekwinkels.

Pers

Phil van Tongeren in PreView van juli-augustus 2006: ?DOODEIND bewijst dat het dus wél kan: een Nederlandse horrorfilm die, ondanks een paar onvermijdelijke schoonheidsfoutjes, doet wat hij belooft. Nee, er valt niets te lachen. En ja, er valt flink te griezelen. (?) Het scenario is zeker niet het sterkste punt van de film, maar technisch is DOODEIND over de hele linie van hoog niveau, van het sfeervolle camerawerk en de professionele special effects tot de creepy soundtrack vol onheilspellend gepiep en geknars. En zeg ?ns eerlijk, ooit eerder een Nederlandse film gezien die erin slaagde u niet één, maar wel drie of vier kier de stuipen op het lijf te jagen??

Bart van der Put in 'Het Parool' van 2 augustus 2006: "(...) Dat ze met hun vrienden in de afgelegen villa uit Doodeind een flinke partij narigheid voor de kiezen krijgen verrast ons niet, want de proloog van de film maakt meteen duidelijk dat het huis ooit het toneel van een bruut volksgericht vormde. Wel verrassend is de trefzekere manier waarop Van den Eshof zijn publiek de gordijnen in jaagt. Met behulp van een sfeervolle fotografie, stemmige muziek en een soms tergend trage spanningsopbouw haalt de regisseur een aardig rendement uit zijn spookhuis, om vervolgens met alle middelen die hij tot zijn beschikking heeft hard toe te slaan. Dankzij de mogelijkheden van de digitale camera en de trukendoos doen de dodelijke verschijningen nauwelijks onder voor die uit andere windstreken, ook omdat de makers beseffen dat de inzet van schrikeffecten kort maar krachtig dient te geschieden. Wanneer Doodeind de kijker angst moet aanjagen, is de film op zijn best. Minder overtuigend is de manier waarop het achterliggende mysterie wordt onthuld, waarbij een reeks flashbacks naar gebeurtenissen uit 1782 wordt aangewend. Hoewel de locaties in Overveen en Amersfoort als decor voldoen, is het nooit geloofwaardig dat we naar een in Schotland gesitueerd huis uit de achttiende eeuw kijken. Het is jammer dat Van den Eshof zijn scenario niet aan de locatie heeft aangepast, want voor het overige maakt hij met Doodeind bepaald een geslaagde entree als horrorfilmer."

NL20 nieuwsbrief van 2 augustus 2006: "(...) De persoonlijke horrorfascinatie van de makers loopt als een rode draad door de film: de invloed reikt van splatterklassieker Evil Dead tot hedendaagse Aziatische horror en zelfs (verfilmde) computerspellen als Resident Evil. Het geeft de film in een aantal gevallen een prettig zelfbewust karakter, aangezien de personages zelden frustrerend onlogisch handelen volgens bekende genreclichés. Vooral in het begin let men er bijvoorbeeld op dat de groep bij elkáár blijft. Afzondering leidt immers onherroepelijk tot de dood, dat weten ze allemaal. Ondanks deze sterk acterende basis wordt DoodEind echter ook gekenmerkt door meer van hetzelfde. Typerend zijn de scènes waarin de camera tergend traag onthuld wat er mis is met een bepaald personage in de hoek duistere van een kamer. Na één keer spring je een meter in de lucht, daarna blijkt het een doorzichtige truc. Écht spannend wordt het daardoor zelden."

Jan Pieter Ekker in 'de Volkskrant' van 3 augustus 2006: " (...) Van den Eshof en Jongerius gaan de clichés daarbij niet uit de weg; Doodeind doet denken aan honderdeneen andere films - van The Texas Chainsaw Massacre tot Cube en The Blair Witch Project. Het tempo had wel wat hoger gekund, de schaarse dialogen ontstijgen het niveau van de gemiddelde soap niet, en het acteren is onevenwichtig. Angst staat gelijk aan hyperventileren; lang hyperventileren, met grote ogen en opengesperde mond. Maar de art direction en het suggestieve camerawerk zijn behoorlijk overtuigend, net als de vet aangezette muziek. Ook de special effects, hoewel allengs meer van hetzelfde, zijn fraai. De inspanningen van de jonge pioniers zijn niet onopgemerkt gebleven; het productiebedrijf van Quentin Tarantino zou een Amerikaanse remake willen maken."

Prijzen

Filmprijs van de stad Utrecht in september 2006.

Everon Jackson Hooi werd op zondag 21 oktober 2007 op het Screamfest horrorfestival in Hollywood uitgeroepen tot beste acteur.

Filmuziek

Erik Jan Grob

Camera

Bart Beekman

Montage

Nick Jongerius

ProdDesign

Vincent de Pater

Grime

Liesje Lobki

Special effects

Roland Goddijn, Rick Wiessenhaan, Nick van Leeuwen

Distributeur

Bridge Entertainment

Bioszalen

18 bij première

Kleur

Kleur

Meer info

Site: http://www.doodeind.nl.

Locaties

Overveen, Amersfoort

Genre

Horror