Blackwater fever (2006)

Verhaal

Een man reist door een woestijnachtig gebied in een film die vragen stelt over hoe de mens zich wapent tegen de (beelden van) ellende in de wereld.

Cast

Roeland Fernhout, Ellen ten Damme

Ontstaan

Begin 2000 werd Frisch door Ivo van Hove gevraagd of hij, als eerste gastregisseur, een voorstelling wilde maken bij Toneelgroep Amsterdam. Frisch vertelde over zijn filmplan. Ze kwamen overeen dat TGA zou bijdragen aan het budget en dat een korte versie in de voorstelling zou worden verwerkt. In april 2001 ging het stuk Ik ben bang in première. Zonder acteurs van het gezelschap. 'Wij kunnen noch de groep noch het publiek opzadelen met iets waarvan wij overtuigd zijn dat het nonsens is', lieten ze Frisch weten. Acteur Roeland Fernhout dichtte hem een zieke geest toe. Frisch verscheen alleen op het podium. De meeste recensies waren negatief. 'Koket leed', schreef de Volkskrant. Het Parool sprak van 'een egotrip'. Trouw noemde Ik ben bang 'het oersaaie relaas van een schooljongen die dolgraag hemelbestormend onconventioneel wil zijn'. De 35 minuten durende roadmovie Weg naar de hel, waarmee de voorstelling werd afgesloten, kon nog op de meeste bijval rekenen onder de theaterrecensenten. Vijf jaar later is de lange (krap 70 minuten durende) versie klaar, die door Frisch werd omgedoopt tot Blackwater Fever. In die vijf jaar keek Frisch met verschillende editors honderden keren naar zijn materiaal: 7 uur film en 2 uur super-8 en video. Hij bleek er veel verschillende films mee te kunnen maken, onder meer een klassieke, commerciële Hollywood-roadmovie, waarin twee bankrovers de woestijn in vluchten. Frisch vond dat het niet werkte; de kijker werd op een verkeerde manier op het verkeerde been gezet. Blackwater fever is Frisch' eerste echte speelfilm, met Roeland Fernhout als Frisch' alter ego.

Facts

De titel verwijst naar een ernstige variant van malaria, waar de man aan lijdt.Twee jaar nadat Blackwater Fever te zien was op Rotterdam Holland, de zomereditie van het International Film Festival Rotterdam, tijdens het Holland Festival kreeg de film alsnog een bescheiden bioscooproulatie. De enige wijzingen waren een kleurcorrectie en een andere mixage van het geluid. Anno 2008 liet Fernhout in een communiqué weten dat hij ?tien jaar geleden jonger en derhalve iets driester? was. ?Ik wens Cyrus alle goeds met de film, en iedereen die ernaar gaat kijken een bijzondere kijkervaring.? De film was vanaf 12 juni 2008 in 2 bioscoopzalen te zien.

Pers

Pieter Bots in 'de Filmkrant' van juni 2006: "(...) Hij presenteert instant-wereldleed zonder een dwingende context. De ontzetting van de man in de slotscène maakt daardoor een gratuite indruk, hoe oprecht Frisch' intenties ook zijn. De aanloop naar die loze horrorkermis maakt daarentegen veel meer indruk. Frisch betoont zich hier een geestverwant van radicale cineasten als Bruno Dumont (Twentynine Palms), Carlos Reygadas (Batalla en el cielo) en Lisandro Alonso (Los muertos). In de nagenoeg zwijgende scènes zien we een intrigerende tocht door een doods en hallucinerend landschap naar een ongewis doel. Roeland Fernhout speelt een indrukwekkende rol als een verdwaasde man die voordat hij blind wordt, nog eenmaal geniet van de schoonheid van het landschap, de zon, en de lichtreflecties. En van Ellen ten Damme, overtuigend neergezet als vleesgeworden object van begeerte. Dat zo'n zieke man op zijn laatste reis in hongerend Afrika terecht komt, ondergraaft bovendien de kracht van Frisch' betoog: deze malariapatiënt maakt vanzelf al mee wat pijn is."

Filmuziek

Danny Weijermans

Camera

Laurence V. Jones

Montage

Cyrus Frisch

Distributeur

Filmfreak

Kleur

Kleur