Bolletjes Blues! (2006)

Verhaal

Spike komt van Suriname naar Nederland om een opleiding te volgen. Bij zijn tante in de Bijlmer en op de middelbare school kan hij echter niet aarden. Hij komt terecht in een jongerenwereld, waar het draait om geld en status. Als hij verliefd wordt op winkelierdochter Rosalie denkt Spike dat zij hem alleen wil als hij geld heeft. Hij sluit zich aan bij de plaatselijke gang en besluit een grote slag te slaan. Hij gaat terug naar Suriname om bolletjes te slikken. Op vliegveld Zanderij wordt hij echter gepakt en hij belandt voor drie jaar in de gevangenis. Rosalie hoort dan pas waar Spike mee bezig was en besluit naar Paramaribo te gaan. In de gevangenis vertelt ze hem dat geld niet belangrijk is, dat ze van hem houdt en op hem blijft wachten.

Cast

Maurits ?Negativ? Delchot (Spike), Sophie van Oers (Rosalie), SugaCane (gangster Delano), Raymzter (Musu), Kimo van den Berg (Fred), Mr Probz (Jimmy), Derenzo (Melvin), Goldy (Zamira), Jav'lin (female MC), Salah Edin (Tan), MC Aldrin (beatboxer), Verginia Olijfveld (tante Jennifer), Reina Linger (Manuela), Mike Reus (meester Kees), Glenn Durfort (ome Edje), Peter Beense (vriend ome Edje), Mark Darkriet (vriend ome Edgje), Berget Lewis (Berget Lewis), Kenroy Leeflang (vriend ome Edje), Dr. Johnny Love (vriend ome Edje), Theo Pont (Rosalie's vader), Esperanza, Excellent, Winston Bogarde (gast bij zwembad)

Ontstaan

De opnames van Bolletjes Blues! stonden gepland van 20 juni tot 20 juli 2005 in de Amsterdamse Bijlmermeer en van 2 tot 11 september 2005 in Paramaribo (Santo Boma gevangenis). Het is het speelfilmdebuut van regisseurs en scenarioschrijvers Karin Junger en Brigit Hillenius. Hun korte film Vet! won in 2004 de Zilveren Beer op het Internationale Film Festival Berlijn. De hoofdrollen in Bolletjes Blues! zijn voor rapper Negativ (Mijn feestje, Niks is wat het zijn moet) en Sophie van Oers, een talent van de kleinkunstacademie. Naast bekende rappers zoals Raymzter (Kut Marokkanen), SugaCane, Mr Probz, Kimo, Goldie, Esperanza, Excellent, Salah Edin en beatboxer MC Aldrin (Lange Frans, Baas B, Ali B), werken vele talentvolle muzikanten mee aan de film, onder anderen zangers Mark Dakriet (Re-play) en Peter Beense en producers Giorgio Tuinfort (Re-play en Brace), Big Orange en Earforce. De liedjes in de film zijn playback, de rap battles zijn live. Producenten: René Huybrechtse, Joram Willink van Dutch Mountain Movies (Shouf Shouf Habibi!, De Dominee); coproducent is de RVU. Bolletjes Blues! maakt deel uit van de nieuwe serie Telefilms die in 2006 worden uitgezonden. De film komt tot stand in coproductie met de RVU en de Publieke Omroep, met financiële ondersteuning van het Stimuleringsfonds, het Ministerie van OCenW en het CoBo Fonds.

Facts

De Nederlandse film Bolletjes Blues kreeg een première in Suriname op 9 maart 2006 in de gevangenis van Paramaribo. Het is voor het eerst dat een filmpremière plaatsvindt in een gevangenis. De Surinaamse minister van Justitie en Politie Chandrika Santhoki heeft officieel toestemming gegeven voor de Surinaamse première. De cast, makers, producenten en de gedetineerden woonden de speciale vertoning bij. Verder release in Suriname in afgehuurde zaaltjes, want er is geen enkele bioscoop meer te vinden in het land.

Pers

Fritz de Jong in ?de Filmkrant? van maart 2006: ?Bolletjes Blues! Overtuigt niet als Bijlmervariant op Romeo & Julia, maar is wel aardig door zijn onalledaagse beeld van het leven in Amsterdam Zuid-Oost. (?) Aanvankelijk klinkt ook de rijkelijk door de handeling gestrooide muziek vitaal. (?) In de finale wordt de inmiddels gedeetineerde Spike op een lied getrakteerd door zijn geliefde, die met haar karakterloze stem nauwelijks tegengas geeft aan het begeleidende gospelkoor. (?) ?Het gaat niet om geld?, leest Rosalie hem zingend de les, ?er is meer in het leven?. Daarmee belandt dit urbane melodrama definitief op het niveau van een dorpse musical.? Lynn Berger op cinema.nl van donderdag 23-3-2006: "(...) Actueler en maatschappelijker betrokken dan Bolletjes Blues! kan de Nederlandse cinema nauwelijks worden. Seks, drugs en hiphop in een treurige Bijlmerbox zijn de voornaamste pijlers van Karin Jungers en Brigit Hillenius' speelfilmdebuut. Het resultaat is een musical over de Surinaamse Spike, die bij zijn tante in de Bijlmer woont. Om indruk te maken op de winkeliersdochter Rosalie denkt hij zich met bling bling te moeten behangen en kwistig met doekoe te moeten strooien. Aan dat geld wil hij komen door zich aan te bieden als bolletjeskoerier. De documentaire-achtige cameravoering moet van Bolletjes Blues! een rauwe muziekfilm maken, een hiphopfilm van de straat. De hoofdrolspelers roepen om de haverklap 'Fok jou!' en de raps laten weinig aan de verbeelding over: 'Er bestaat geen ene chick die ik niet krikken kan, is die bitch ongesteld dan laat ik haar likken man.' Klare taal, die evenwel niet kan voorkomen dat de film halverwege aan vaart verliest. Vanaf dan is het wachten op het einde, waarin de maagdelijk wit geklede Rosalie in een Surinaamse gevangenis de moraal van het verhaal nog maar eens bezingt: liefde overwint alles, en slik vooral geen bolletjes." Aran Bade in 'Metro' van donderdag 23 maart 2006: "(...)Voor de muziekliefhebber van R&B en hiphop is BOLLETJES BLUES trouwens zeker een must. (...) realistisch en aangrijpend weergegeven. Rauw ook. Niks strak gestileerde settings, maar hard realisme, naturel gefilmd. Dat in combinatie met de muzikale omlijsting maakt BOLLETJES BLUES tot een bijzondere hiphop-musicalfilm. Geloofwaardig en uit het leven gegrepen." Lydia Heida in 'Zone 020' van 22 maart 2006: "(...) Jammer genoeg laat de tweede scène al zien dat het niveau van deze film wisselend is. (...) het slot van het verhaal komt over als een wel heel foute grap. Doodzonde dat dit soort scènes in de film zitten, want verder zijn er een hoop sterke beelden in verwerkt van de ups en downs van het bendeleven en wordt er stevig op los gerapt. Dat maakt de film zeker de moeite waard om tcoh te gaan zien." Natascha Geernaert in 'Sp!ts' van 23 maart 2006: '(...) Het is dan ook meer dan jammer dat Junger en Hillenius het niet voor elkaar krijgen het sterke begin door te trekken richting einde. (...) het liefde-overwint-alles einde [is] totaal misplaatst. Een film die de blues predikt, moet dat doen met een grote B. Niet halfslachtig. De hele weg van verdoemenis, kommer en kwel willen we afleggen, zodat we met een afgeknepen maag en dichte keel achterblijven. Een kwartier eerder stoppen met wegstervende klanken van een saxofoon op de achtergrond was voldoende geweest om dit effect te bereiken." Berend Jan Bockting in ?NL20? van 22 maart 2006: ?(?) de liefde tussen Spike en Rosalie weet geen enkel moment te overtuigen. Ook wel ?blingbling in de Bijlmer?, met een beetje Romeo en Julia.? Jos van der Burg in 'Het Parool' van 22 maart 2006: "(...) naturel debuut van rapper Negativ (...) innemend debuut van Sophie van Oers (...) een coole SugaCane (...) Bolletjes blues! is een combinatie van rauw realisme en musical. We kennen de vorm van de Franse filmmakers Alain Resnais (On connaît la chanson) en Jacques Demy (Les parapluies de Cherbourg), maar niet van Nederlandse filmmakers. Junger en Hillenius verdienen lof voor de originele vorm, die goed uitpakt. (...) De kracht van de vitale film zit in de milieuschets. De film maakt de wereld achter blingbling en doekoe zichtbaar. De authenticiteit wordt vergroot doordat er voornamelijk niet-professionele acteurs zijn te zien, onder wie rapper Raymzter (Kutmarokkanen), SugaCane, Mr. Probz en beatboxer MC Aldrin. Dat de film toch niet helemaal overtuigt, komt door Rosalie. Het meisje is veel te naïef voor een jongere in de Bijlmer. Iedereen om haar heen is streetwise, maar zij valt in elke valkuil. In contrast ermee staat haar doortastende optreden aan het einde van de film. Ook doen ongeloofwaardige plotwendingen (brave Spike verandert wel erg snel in een drop-out) de film geen goed. De zwaktes worden gecompenseerd door de bruisende vitaliteit. Om in rapjargon te blijven: de chicks Junger en Hillenius bewijzen met Bolletjes blues! dat ze kloten hebben."

Prijzen

Gouden Kalf op 6 oktober 2006 voor BESTE MUZIEK voor Giorgio Tuinfort, Bart van de Lisdonk, Big Orange en Earforce.

Filmuziek

Bart van de Lisdonk

Camera

Brigit Hillenius

Montage

Elja de Lange

Bioszalen

15 bij première

Kleur

Kleur

Meer info

Officiële website: http://www.bolletjesbluesdefilm.nl/.

Art director

Vincent de Pater