Diep (2005)

Regie

Simone van Dusseldorp

Scenario

Tamara Bos

Release

10 november 2005

Producent

Marc Bary

Duur

90 minuten
Filminformatie

Verhaal

Diep, gebaseerd op het boek 'Het leven Bestaat Niet' van Hendrickje Spoor, gaat over een meisje dat aan het eind van de jaren zeventig op het punt staat om liefde en seksualiteit te ontdekken. Terwijl haar ouders aan het scheiden zijn begeeft Heleen zich op het onzekere en kwetsbare vlak van de liefde en de vriendschap. Omdat ze door deze tegenstrijdige en verwarrende gevoelens gefascineerd is maar ook bang en onzeker, stort ze zichzelf als een kamikaze piloot in het diep.

Cast

Melody Klaver (Heleen), Monic Hendrickx (Quinta, Heleens moeder), Bart klever (Clemens, Heleens vader), Stijn Koomen (Axel), Damian Hope (Steven), Jorik Scholten (Emile), Hadewich Minis (Ilona), Sunsy Pasay, Waldemar Torenstra (Jan, de bakker), Marcel Faber (minnaar van Quinta), Corinne van den Heuvel (Winkelende vrouw), Michel van Dousselaere (Onno)

Ontstaan

Speelfilmdebuut Simone van Dusseldorp. Simone was al vier jaar bezig met een scenario over de puberteit, maar ze kwam er niet uit. Toen vroeg producent Marc Bary haar het boek Het leven bestaat niet van Hendrickje Spoor te lezen en daarvan wist ze meteen dat ze het wilde verfilmen. Het belangrijkste verschil met het boek is het einde: in het boek belandt Heleen in de prostitutie. De film houdt het klein. Weinig plot, maar ondertussen gebeurt er van alles in haar hoofd.

Melody Klaver kwam bij de audities binnen met veel make-up. Eigenlijk vond Van Dusseldorp haar te mooi; ze had een iets muiziger Heleen in haar hoofd.

De film werd gemaakt in hetkader van het lowbudget speelfilmplan 'De Oversteek' van de VPRO en het Nederlands Fonds voor de Film, verder ondersteund door het CoBO Fonds en het Stimuleringsfonds.

In mei 2005 startten de opnamen. Opgenomen in o.a. Aerdenhout en Baarn.

Diep is een film over seksualiteit, dus moest er écht gezoend worden, géén filmkussen.

Van Dusseldorp dentk dat de film bedoeld is voor een arthouse- publiek, leeftijd vijfentwintig plus. "Dat Diep over een meisje van veertien gaat, maakt hem nog niet uitsluitend geschikt voor meisjes van veertien. Meisjes van veertien gaan naar de bioscoop om daarna uit te gaan. Op de poster staat overigens ook zestien plus. Vanwege de seks. Misschien komen de pubers daarom toch ook kijken."

Facts

De Abba-hoezen (The Album, Voulez vous) aan de slaapkamermuur komen niet uit Van Dusseldorps platencollectie, want zij hield zelf van Blondie.

Voor DIEP is punkmuziek gemaakt voor de bandjes in de film, maar de filmmuziek werkte niet; die schepte afstand en is daarom weggelaten.

Pers

Naomi Dorré in On Stage van 10 november 2005: "(...) Diep is een mooie kleine film (...) van Dusseldorp heeft een ingetogen en soms zelfs komisch portret van een tiener gemaakt (...) De hele film ademt de jaren zeventig. Niet alleen kleding en decor komen uit dit tijdperk, maar ook de buitenlokaties: fantasieloze vierkante flats en binnenplaatsen omzoomd door garagedeuren. Daarnaast zorgt de gelige belichting voor de passende Unox-sfeer. Ondertussen zit de camera zo dicht op Heleens huid dat het bijna benauwend is (...) Het resultaat is geen conventionele film maar een feest der herkenning voor iedereen die ooit een echte puber is geweest, zeker als dat in de jaren zeventig was."

Ronald Ockhuysen in 'de Volkskrant' van 10 november 2005: "(...) Diep is een ontroerende, subtiele film, waarin het beeld van de jaren zeventig beduidend minder verleidelijk is dan de retrotrend in reclamefilmpjes en horecagelegenheden wil doen geloven. De eenzaamheid van Heleen - vastgezet in een door Ben Zuydwijk vormgegeven decor van suffige lampen, bruine tegels, en grote koptelefoons dat behendig de kitsch omzeilt - is een voorbode van wat dezer dagen de Hollandse malaise wordt genoemd: als kind van ouders die zich louter bezighouden met zelfontplooiing leert Heleen niets over regels, grenzen en gemeenschappelijk belang. Het enige dat haar over liefde wordt bijgebracht is vaders wijsheid dat nu eenmaal niets blijvend is. Van Dusseldorp imponeert met haar beschouwende, intieme stijl, die sentimenten onuitgesproken laat. De wereld is de wereld die Heleen ziet. Een wereld zonder gebruiksaanwijzing. Alles kan. Alles mag. Alleen: wie kent de spelregels? Oefenen met tongzoenen is toch iets anders dan een onhandige pummel die boven op je kruipt."

Jos van der Burg in 'Het Parool' van 9 november 2005: "(...) En met Diep van Simone van Dusseldorp dient zich alweer de volgende verrassing aan. Krijgt Nederland dan toch eindelijk een volwassen filmcultuur? Of zijn Guernsey en Diep toevalstreffers? Beide films behoren tot het project De oversteek, een initiatief van het Filmfonds en de VPRO om vier jonge filmmakers een film te laten maken over 'het verlies van identiteit'. Na Guernsey en Diep komen nog films van David Lammers en André van der Hout. Als die net zo goed zijn als de eerste twee, is De oversteek het artistiek succesvolste Nederlandse filmproject aller tijden. (...) Diep bewijst weer dat Tamara Bos een van Nederlands beste scenaristen is. Haar scenario's (Minoes, Het paard van Sinterklaas) zitten doortimmerd in elkaar en zijn altijd geestig. Bos' aanpak blijkt uitstekend te passen bij Van Dusseldorps sobere benadering, die van lef getuigt. Kent u een Nederlandse filmmaker die durft af te zien van filmmuziek?"

Mike Peek: ?(?) De stijl waarin ze haar verhaal vertelt is origineel en bovenal mooi. Ze maakt veelvuldig gebruik van close-ups, waarin ze inzoomt op de belevingswereld van Heleen. (?) De gebruikte kleurenfilters moeten misschien een jarenzeventig sfeer oproepen, maar veranderen de film vooral in een bont gekleurde zuurstok. Ook de rol van Steve komt niet goed genoeg uit de verf. Het accent klopt net niet helemaal en hij wordt iets te onderkoeld gespeeld, waardoor het personage wat potsierlijk overkomt. Ondanks deze missers overtuigt Diep als coming-of-age drama, dankzij Van Dusseldorps regie en Klavers hoofdrol. Zij zijn twee absolute beloftes voor de Nederlandse film.?

Prijzen

Op het 12e International Film & Tv Festival Tout Ecran in Geneve in november 2006 onderscheiden met twee belangrijke prijzen: Beste Film en Beste Actrice: de ?Reflet d?Or? met een geldbedrag van 10.000 Zwitserse Kronen voor Beste Film en de ?Tudor Award? voor hoofdrolspeelster Melody Klaver.

Filmuziek

David van der Heijden

Camera

Ton Peters

Montage

Peter Alderliesten

Kostuums

Mariella Kallenberg, Manon Blom

Geluid

Joost Roskam

Distributeur

1 More Film BV

Bioszalen

5 bij première

Bezoekers

2.546

Kleur

Kleur

Art director

Ben Zuydwijk