Guernsey (2005)

Regie

Nanouk Leopold

Scenario

Nanouk Leopold

Release

25 augustus 2005

Producent

Stienette Bosklopper

Duur

98
Filminformatie

Verhaal

Guernsey vertelt over een vrouw die na de zelfmoord van een ogenschijnlijk gelukkige collega vraagtekens gaat plaatsen bij haar eigen leven.

Cast

Maria Kraakman (Anna), Fedja van Huêt (Sebastiaan), Johanna ter Steege (Bobby, Anna's zus), Frank Vercruyssen (Verkerke), Hans Croiset (Vader), Nathalie Alonso Casale (Mimi), Monica Dolan (Claire), Aurélia Petit (Patricia), Skip Goeree (Jimmy), Mabel Gonzâlez (Maria), David Veenhof (zoontje van vader), Ties Veenhof (zoontje van vader), Vincent Moes (Jeffrey), Simone Gablan (Kleuterjuf), Walter Bart (Taxichauffeur), Guido Pollemans (Jonge man in bar), Ali Cifteci (Barman), Oliver Zwart (Zoon Verkerke), Eva Damen (Nieuwe vrouw Verkerke), Hannah van Lunteren (Vriendin Sebastiaan), Shariff Korver (Juan de tuinman), Sally Harmsen (Buurmeisje), Igor (Fred)

Ontstaan

De film kwam tot stand met financiële bijdragen van het Nederlands Fonds voor de Film, CoBO, Stifo, Vlaams Audiovisueel Fonds en VPRO.

De opnames van Guernsey, de tweede speelfilm van Nanouk Leopold (scenario en regie), waren in november 2004 in volle gang. Op verschillende plaatsen in Nederland (Amsterdam Schiphol, Den Haag, Houten, Callantsoog, Rotterdam), Egypte (Cairo en in het uiterste zuiden bij de grens met Soedan) en Spanje werden opnamen gemaakt.

Opgenomen in de Quinzaine, een van de vier hoofdprogramma's van het Filmfestival van Cannes. Leopold (36) noemt het een 'onwaarschijnlijke eer' om voor Cannes geselecteerd te zijn. Beter dan dit kan je het als regisseur niet krijgen, stelt ze euforisch. 'Dit is een absolute erkenning dat wat ik doe toch hout snijdt. De selectiecommissie noemde Guernsey zelfs een van de sterkste inzendingen van dit jaar.'

Pers

Goed ontvangen bij de Nederlandse pers: Dana Linssen in ?de Filmkrant? van juli/augustus 2005: ?(?) In Guernsey laat Nanouk Leopold een jonge vrouw naar de wereld kijken alsof ze er geen deel aan heeft. Een briljante film over hoe dramatische gebeurtenissen ons soms doen beseffen hoe onverschillig we leven. (?) Guersney is geen meesterwerk, want meesterwerken gaat Nanouk Leopold nog maken. Maar hij komt wel heel dicht bij. Allereerst omdat de regisseuse zeer terecht het standvastige zelfvertrouwen heeft gehad om haar film als film te vertellen, dat wil zeggen in beelden. Dan om de effectieve, spaarzame, maar intense dosering van de emoties. En gewoon, omdat hij er beeldschoon uitziet, spannend is, omdat je erom kunt lachen. En huilen. Die bevrijdende filmische ontroering. (?)?

Ronald Ockhuysen in 'de Volkskrant' van 25 augustus 2005: "Wanneer wordt zwijgen binnen een relatie liegen? Waar ligt de grens tussen dingen voor jezelf houden en je partner bewust tekort doen? Bij het zien van Guernsey, de tweede speelfilm van Nanouk Leopold, dringt die vraag zich op. (...) De grootste kwaliteit van Leopolds regie is haar vermogen Anna's onbehagen concreet te maken. Wanneer de vrouw na de ongelukkige zakenreis in Nederland terugkeert, en beslist haar nare ervaring niet te delen, kantelt de film. Het wantrouwen van Anna wordt ook het wantrouwen van de bioscoopbezoeker. Doodnormale handelingen krijgen iets verdachts. Wanneer zij Sebastiaan met een andere vrouw ziet, lijkt er geen twijfel te zijn dat hij Anna met die vrouw bedriegt - terwijl de onbekende net zo goed een sympathieke collega of een hartsvriendin kan zijn. Guernsey is een film zonder bijsluiter. De ontwikkelingen worden niet gestuurd door de dialogen, maar door de tastende beelden van cameraman Richard van Oosterhout. Daarin zitten de spanning en het drama, daarin heeft Anna's twijfel zich genesteld. In hoe ze toekijkt hoe haar zoontje de school binnengaat. In de manier waarop zij haar kibbelende familie gadeslaat - ze legt verbanden en snapt precies wat er gaande is, maar weet niets te zeggen. Groots is de bijdrage van de acteurs, die zonder woorden hele werelden ontvouwen. Wanneer Maria Kraakman (Anna) en Fedja van Huêt (Sebastiaan) na een werkdag alledaagse handelingen in de keuken verrichten, dan oogt dat als een huiselijk tafereel. Tegelijk sluimert de dreiging dat ze elkaar gaan verliezen. De behoefte alles te analyseren botst nu eenmaal met een volkomen overgave aan de liefde."

Algemeen Dagblad (+): 'Voor Nederlandse begrippen is Guernsey een opmerkelijke film, waarin de subtiliteit overheerst en de kijker zijn eigen conclusies over het getoonde kan trekken.' (Ab Zagt)

8 Weekly (+): 'Met Leopold hebben we eindelijk weer een echte filmauteur in huis. Het is te hopen dat de jury van het Nederlands Film Festival dat dit jaar erkent door Guernsey te onderscheiden met veel Gouden Kalveren. De film verdient het.' (Niels Bakker)

De Filmnieuwsbrief (+): 'Leopolds acteursregie is voortreffelijk en Ter Steege steelt de show als een vileine maar in wezen diep gekwetste vrouw, die geen blad voor de mond neemt.' (Oene Kummer)

NL20 (+): 'Johanna ter Steege is hilarisch als de bijtend cynische en venijnige zuster... Maar de meeste eer gaat toch naar Kraakman, achter wiens apatische houding duidelijk heftige emoties schuilgaan.' (Bregtje Schudel)

Het Parool (+): 'De kracht van Guernsey zit in de sobere stijl, die sterk leunt op het werk van de Franse filmmaker Bresson. (...) Je moet er moeite voor doen, maar de beloning is een film die onder de huid kruipt.' (Jos van der Burg)

De Telegraaf (-): 'Nanouk Leopold geeft bewust geen uitsluitsel. (...) Leopolds stijlvaste afstandelijkheid is echter te weinig uitnodigend om mee te voelen en mee te denken.' (Eric Koch)

Utrechts Nieuwsblad/GPD (-): 'Wat ook enigszins teleurstelt aan de inhoud van Guernsey is dat Leopold ermee de visie herhaalt van Îles Flottantes dat vrouwen tegelijkertijd elkaars bondgenoot én ergste rivalen zijn, zelfs hun beste vriendin of enige zuster. Daar zit dus geen ontwikkeling in.' (Pieter van Lierop)

Warnas.net (-): 'Suffige, niet al te slimme, egocentrische eikels, dat is het soort mensen wat Leopolds verhalen bevolkt. Maar ook die geforceerde quasi-diepzinnige stijl van haar werkt vreselijk op mijn zenuwen.' (Martijn Warnas)

Prijzen

Gouden Kalf 2005 voor BESTE ACTRICE voor Maria Kraakman.

Gouden Kalf 2005 voor BESTE REGIE voor Nanouk Leopold.

KNF Prijs 2005.

Stimulansprijs voor artistiek succes in oktober 2005.

Camera

Richard van Oosterhout

Montage

Katarina Wartena

Bioszalen

7 bij première

Bezoekers

25.996

Kleur

Kleur

Locaties

Nederland (Amsterdam Schiphol, Den Haag, Houten, Callantsoog, Rotterdam), Egypte (Cairo en in het uiterste zuiden bij de grens met Soedan) en Spanje