Paradise girls

Verhaal

Paradise Girls is een film over drie jonge vrouwen, die op verschillende locaties een crisis doormaken. De 21-jarige Chinese Pei Pei heeft problemen met haar vader, met wie ze een snackbar runt in Heerlen. Het zoontje van de 24-jarige Shirley uit Hongkong moet een risicovolle operatie ondergaan. En Benny, het vriendje van de 23-jarige Japanse Miki, keert terug naar Nederland, wat het einde van hun relatie lijkt te betekenen.

Cast

Kei Katayama (Miki), Jo Koo (Shirley), Guido Pollemans (Benny), Eveline Wu (Pei Pei), A.C. Chang (vader Pei Pei), Cheng Cheung Lok (Lok Lok), Yiu Chi Kwan (buurvrouw)

Ontstaan

Opgenomen in Duitsland (de Heerlense snackbar), Amsterdam (Fagelstraat in Amsterdam-West), Hongkong en Tokio. De Japanse actrice Kei Katayama heeft haar tekst uit het hoofd geleerd, omdat ze bijna geen Engels spreekt. Jo Koo is een professioneel actrice. In Hongkong repeteer je niet met de acteurs, omdat dat te duur is. Je mag als regisseur wel naar het café om wat te kletsen en een band te creëren, maar zodra er geoefend wordt, moet er betaald worden. Talen in de film: Nederlands, Cantonees, Engels, Japans en Mandarijn. De film draaide mee in de VPRO Tiger Award competitie op het International Film Festival in Rotterdam 2005.

Pers

David van Eijndhoven in ?de Filmkrant? van februari 2005: ?(?) De sterkste episode speelt zich volledig in Nederland af. (?) de raamvertelling doet wat gekunsteld aan.?Jos van der Burg in 'Het Parool' van 2 maart 2005: "(...) De derde en beste film speelt zich af in Hongkong. (...) Met Paradise girls bewijst Pyng Hu zich weer als een talent, maar stiekem hoopten we na Jacky op meer dan deze onevenwichtige film." Dana Linssen in 'NRC Handelsblad' van 2 maart 2005: "(...) Het slotdeel in Hong Kong, waar fotomodel Shirley geld moet zien te vinden voor een hartoperatie voor haar zoontje, is het meest volmaakt van de film. Dat is dan ook het moment waarna we, door de film gelouterd, belanden in Thailand waar de drie vrouwen op een droomachtig strand wachten tot ze oog in oog zullen staan met ongetwijfeld de volgende zondeval in hun leven. (...)" André Hooijer in 'Biosmail' van 3 maart 2005: "(...) De film gaat over volwassen worden en de moeilijke keuzes die daarbij gemaakt moeten worden. Alle drie de meisjes komen er, ondanks de tegenslagen, als een beter persoon uit. Tot zover de gezamenlijke moraal, want veel meer overeenkomsten zijn er niet te ontdekken, afgezien van het verblijf in Thailand. Bij een drieluik zou men wat meer symmetrie verwachten, maar daar zijn de drie verhalen te verschillend voor. Daar komt bij dat qua niveau de drie delen elkaar flink ontlopen. Het eerste deel is vergelijkbaar met een aflevering uit een Bouquetreeks, met als enige verschil dat de geliefden elkaar aan het eind eens niet in de armen sluiten. De laatste twee zijn beduidend beter. Daarnaast zijn de acteerprestaties niet toereikend voor de wat emotionelere scènes. Jammer, want vooral het verhaal over Pei Pei schetst een mooi beeld van het leven van een Chinees gezin in de westerse wereld (en Nederland in het bijzonder) en de problemen die voortkomen uit botsende cultuurverschillen. Als er wat meer balans in was aangebracht had er zeker meer in gezeten."Willem Schouten in 'Sp!ts' van 3 maart 2005: "(...) het bekijken zeker waard maar de film is beter in de opzet dan in de afwerking. Alle drie de verhalen, maar vooral die van Pei Pei, roepen te veel vragen op die niet worden beantwoord. En dat is toch onbevredigend."

Camera

Benito Strangio

Montage

Menno Boerema

ProdDesign

Floris Vos

Distributeur

1 More Film BV

Bioszalen

7 bij première

Bezoekers

2.953

Kleur

Kleur

Co-productie

Nederlands-Duitse co-productie

Budget

ruim 1 miljoen euro

Locaties

Duitsland, Amsterdam, Hongkong, Tokio