Simon (2004)

Regie

Eddy Terstall

Scenario

Eddy Terstall

Release

30 september 2004

Producent

Imko Nieuwenhuijs

Studio

Spaghetti bv

Duur

100 minuten
Filminformatie

Verhaal

Simon vertelt het verhaal van de onwaarschijnlijke vriendschap tussen de Amsterdamse oerhetero en hasjdealer Simon en de schuchtere homofiele tandheelkundestudent Camiel. Tijdens een gezamenlijke vakantie in Thailand wordt de vriendschap ernstig op de proef gesteld, waarna de twee elkaar uit het oog verliezen. Als ze elkaar twaalf jaar later toevallig weer tegenkomen, blijkt Simon ernstig ziek te zijn.

Cast

Cees Geel (Simon), Marcel Hensema (Camiel), Rifka Lodeizen, Dirk Zeelenberg, Nadja Hüpscher, Daan Ekkel, Johnny de Mol jr., Maria Kooistra, Eva Duijvestein

Ontstaan

Voor de film was 2 tot 2,5 miljoen euro nodig, maar de film kwam niet in aanmerking voor de cv-regeling. Budget werd 1 miljoen euro.

Maandag 7 juli 2003 startten de opnamen van 'Simon'. Tijdens de eerste opnameperiode (7 t/m 21 juli 2003) lag de nadruk op de scènes die zich afspelen in 1988. Daarvoor gingen enkele straten in de Amsterdamse Staatsliedenbuurt 'terug in de tijd'.

'Simon' is allereerst een Terstalliaanse komische zedenschets, maar ook maatschappelijk relevante thema's als het homohuwelijk en het omgaan met terminale ziekten spelen een belangrijke rol.

De Terstalls beste vriendin overleed toen ze 34 was, maar Simon is wel haar karakter, maar niet haar verhaal.

Filmverhaal begint op 21 oktober 2002 en gaat daarna naar 3 juni 1988.

In de film opnamen van de film Hunting down Charlie.

Opgenomen in o.a. Van Hogendorpstraat en Van Eeghenstraat in Amsterdam en in Thailand.

Acteur Cees Geel over zijn rol in Simon: 'De ruwe bolster, blanke pit die Simon is, is een uitdaging om te spelen. Juist omdat de ogenschijnlijk platte en vloekende figuur veel diepgang blijkt te hebben. Er is meer dan alleen zijn holle frasen. En met die nuances kun en mag je spelen als je met Eddy samenwerkt.' Cees Geel at zich eerst 8 kilo zwaarder om vervolgens 15 kilo af te vallen.

De dvd van de Nederlandse film Simon was in augustus 2005 al 20.000 keer verkocht. De in 2004 met vier Gouden Kalveren bekroonde film staat volgens Internet Movie Database www.imdb.com op de negende plaats in de Top 50 van de beste komische films aller tijden. Daarmee laat de film grote internationale successen als The Incredibles, Finding Nemo en Forrest Gump achter zich. Overigens is Simon in de lijst (zie www.imdb.com/chart/comedy) de enige Nederlandstalige film.

SIMON deed mee in de nominatieronde voor de 2005 European Film Awards.

Facts

Nederlandse inzending voor de Oscars. Simon won van Cloaca. Eddy Terstall denkt niet dat Simon ook echt een Oscar gaat winnen: "Ik moet wel zeggen dat Nederlanders en Vlamingen zeer sterk zijn in lobbyen, gezien de resultaten de afgelopen jaren. Elke twee jaar zit er wel een Nederlandstalige film bij de beste vijf. Maar in principe denk ik toch dat Simon te liberaal is voor Amerika. Zelfs voor Hollywood."

Pers

Dana Linssen in 'NRC Handelsblad' van 30 september 2004: "(...) Het bijzondere aan regisseur en scenarioschrijver Terstall is dat hij geen moralist is, terwijl hij zich wel als een steeds meer geëngageerd filmmaker laat kennen. Simon werd aangekondigd als het eerste deel van een trilogie over seks, dood en politiek in onze geseculariseerde, progressieve samenleving. De volgende twee delen, Sextet en Vox populi, zitten inmiddels in de pijplijn. Daarna wil de regisseur de politiek in. (...) Cees Geel; genomineerd voor een Gouden Kalf (...) Marcel Hensema; zeer onterecht níet genomineerd (...) Simon zal misschien de geschiedenis ingaan als de eerste Nederlandse speelfilm over euthanasie en het homohuwelijk die bovendien een hasjdealer als held heeft. Je kunt er zelfs om huilen tussen het lachen door. Om je eigen doden. Om die reden zou Simon zelfs wel eens heel ver kunnen doordringen in de Oscar-race, waarvoor hij dit jaar de Nederlandse inzending is. Ik miste iets. Drama? Melodrama? Mijn bewondering blijft verstandelijk. De film heeft in de tweede helft wat problemen met de voortgezette flashbackstructuur en is verder misschien wel wat al te bewust ontdaan van grote emoties. Misschien omdat je ze toch nooit goed kunt filmen. Maar dat wil niet zeggen dat je ze als toeschouwer niet wilt voelen."

Ronald Ockhuysen in 'de Volkskrant' van 30 september 2004: "(...) De vriendschap tussen de patjepeeër en de kaknicht - formidabel gespeeld door Cees Geel en Marcel Hensema - vormt de ruggengraat van Terstalls zevende speelfilm. (...) Tranen? Ja. Maar na de aftiteling blijft ook het gevoel hangen dat Terstall in het portret van de vriendenclub de gecompliceerde realiteit wel erg ondergeschikt heeft gemaakt aan mopjes en oneliners. Simon is reclame voor ouderwets linkse idealen, en in reclame passen geen vervelende vragen over de grens tussen individuele vrijheid en egocentrisme. Dat zou de toffe sfeer binnen Simons clubje alleen maar versjteren."

Frans P. Wollrabe in 'Biosmail.nl' van 30 september 2004: "(...)Een Nederlandse film die echt ontroert, hebben we na De Tweeling niet meer gehad. Simon, de Nederlandse Oscarinzending voor 2005, lijkt zo te zien niet meer te willen bereiken dan die andere tranentrekker over stervensbegeleiding Terms of Endearment. Als dat de pretentie van de film is, dan is het regisseur Eddy Terstall te prijzen dat hij dat niet geforceerd, maar heel oprecht doet. Helaas laat de regisseur in de media graag horen dat zijn missie veel groter is dan die van een amuserende publieksfilm. De film zou belangwekkende uitspraken doen over euthanasie, het homohuwelijk en softdrugs. Laat de film nou net te lichtvoetig zijn voor zoveel engagement: we zien scènes met een getrouwd mannenstel, met voortdurend paffende hoofdrolspelers en over een waardige dood, maar we horen geen belangrijke uitspraken hierover."

Karin Wolfs in ?de Filmkrant? van oktober 2004: ?(?) Natuurlijk valt er ook wel wat aan te merken op de film: het haarstukje van Camiel (Marcel Hensema) is in de flashbacks naar de jaren ?80 van een Hollandse knulligheid en dat Nadja Hüpscher (1972) de dochter speet van Cees Geel (1965) roept op zijn minst vraagtekens op over de technische (on)mogelijkheid en dus geloofwaardig daarvan. Sommige overgangen zijn zo rücksichtlos dat ze je uit het verhaal halen. Dat de homofiele Camiel zich door een vrouw laat verleiden, is een fantasie die voor zo ver ik weet alleen uit het brein van heteromannen ontspruit. Toch krijgen Terstall-typetjes in Simon meer kans om mens te zijn dan ze ooit in een Terstall-film waren. Wat overblijft is, een warme vriendenfulm die staat als een huis.?

Willem Schouten in SP!TS op donderdag 30 september 2004: "(...) Het zijn aansprekende karakters maar is het de onweerstaanbaar charmante Geel die de show steelt. (...) Terstall houdt een pleidooi voor de tolerante samenleving - denk multicultipoldermodel - die hij als ideaal koestert. Mocht de utopie bestaan dan is die elke koestering waard. Geel mag een schap gaan zoeken om zijn Gouden Kalf op neer te zetten en Lodeizen is nauwelijks minder fenomenaal. Het zijn echter de dialogen van Terstall die hen de kans geven uit te blinken. De regisseur weet hier steeds de balans tussen humor en oprechte emotie vast te houden. Anders dan in kluchten als De Boekverfilming en Rent a Friend staat hier ook echt wat op het spel voor de hoofdpersonen. Terstall kruipt soms dicht tegen het sentiment aan maar sleept zijn publiek zo wel resoluut mee, tot het bittere einde."

Prijzen

Gouden Kalf BESTE ACTEUR: Cees Geel (Het gemak en de kracht waarmee deze acteur de dilemma's van zijn personage voelbaar maakt zijn indrukwekkend. Zijn humor, lef en feilloze spelintuïtie zorgen voor een onvergetelijke rol die het publiek ontroerd achterlaat.), BESTE REGIE: Eddy Terstall (Wanneer ernst gepast is bij grote onderwerpen, zijn vakmanschap en talent geboden om de bittere pil te vergulden. Deze regisseur legde met zijn film een meesterproef af en slaagde met alle lof.), BESTE LANGE SPEELFILM: Imko Nieuwenhuijs (Deze speelfilm is het resultaat van een enorme gezamenlijke inspanning. Alles is hier in perfecte balans. Alle elementen vallen op hun plaats in deze originele en hartverscheurende film.). TISCALI PUBLIEKSPRIJS 2004.

Gouden Film (100.000 bezoekers) op 24 november 2004.

Cees Geel won zaterdag 30 april 2005 de prijs voor beste acteur op het Tribeca Film Festival in New York.

Publieksprijs op Filmfestival van Valencia op 20 oktober 2005.

Filmuziek

Paul de Munnik

Liedjes

?Morgen ben ik de bruid?, ?Spanish rose?

Camera

Willem Nagtglas

Montage

Ben Isaacs

ProdDesign

Gaby Hanrath

Geluid

Giel van Geloven

Distributeur

A-Film Distribution

Bioszalen

18 bij première

Bezoekers

150.624

Kleur

Kleur

Meer info

Site: www.simondefilm.nl.

Co-productie

VPRO TV

Budget

1 miljoen euro

Locaties

Nederland (Amsterdam), Thailand

Soort film

Drama