Verlossing, De (2002)

Verhaal

Een kleinburgerlijk, katholiek milieu in een Vlaamse provincie. Magda is zwaar ziek. Ze wordt echter niet alleen door haar lichamelijk verval gekweld, maar ook door visioenen van haar dode zuster Marleen. Tijdens deze laatste uren van haar leven denkt ze aan haar man Oscar, hun fletse zoon Johnny, die als bewakingsagent werkt en hun dochter Julia, die helaas getrouwd is met een ondermaatse voetballer. Intussen geeft Marleen commentaar; ze daagt Magda uit, wijst haar terecht of chanteert haar. Dwars door de triviale dagelijkse dialogen komen onderhuidse spanningen boven, die het Vlaamse gezin naar een beklemmende climax leiden. Het wordt Magda's laatste dag...

Cast

Gilda de Bal (Magda), Jan Decleir (Oscar), Peter van den Begin (Johnny), Willeke van Ammelrooy (Marleen), Elke Dom (Julia), Jenne Decleir (jonge Oscar), Amin Hagouchi (Ahmed), Mireille Leveque (verpleegster Martine), Lucas Van den Eijnde (Den Elvis), Adriaan van Dis (broeder Jeroom), Hugo Van den Berghe, Jef Lambrecht, Blanka Heirman

Ontstaan

Willeke van Ammelrooy werd nagesynchroniseerd. Première op het Nederlands Film Festival op woensdag 26 september 2001. DE VERLOSSING zou op 11 oktober 2001 in Nederland worden uitgebracht, maar dat werd uitgesteld tot 17 januari 2002. Belgische première: 14 november 2001.

Facts

Laatste film van de in 2001 overleden producent René Scholten.

Pers

Fritz de Jong in 'de Filmkrant' van oktober 2001: "(...) DE VERLOSSING is op zijn best in de toneelmatige scènes. (...) Het gaat echter mis wanneer Claus grijpt naar meer filmische middelen, de genoemde voice-over is daar slechts één voorbeeld van. (...) De enorme richtingloosheid van deze droomtaferelen [van Willeke van Ammelrooy in Magda's koortsachtige visioenen] wordt extra benadrukt door het wezenloze spel van Gilda de Bal. Als Magda uiteindelijk door een zelf gekozen dood verlost wordt uit haar levensweg wekt dat dan ook geen enkel medelijden op, omdat we daarvoor al geen moment in haar personage konden geloven. Niet als mens en niet als terminaal zieke patiënt." Sven De Schutter op K.U.T - Site, Belgium bij de première in november 2001: "(...)De film beklijft niet, is zeer eentonig en soms ronduit saai. Er wordt maar wat gekletst (in het plat Antwerps dan nog wel, verdorie!) en in het rond gestruind, maar interessant is het allemaal niet. Bovendien stoort de cartooneske voorstelling van het gezin me bijzonder. (...) Er zijn nog talloze andere verhaalelementen die storen of totaal niet passen. Er wordt nog getelefoneerd vanuit een telefooncel (terwijl het personage van Peter van den Begin me een echte GSM-stoeffer lijkt), de Limburgse toeristen zijn zo stereotiep als maar mogelijk, de vader rijdt nog rond in een bestelwagen die in de jaren'60 al antiek was, en, het spijt me, maar Lucas Van den Eynde komt als Elvis-fan recht uit 'In de Gloria' gestapt. Ergst van al is bovendien dat Willeke Van Amelrooy gedubt werd! Als het personage dan per se Antwerps moet praten, kies verdorie dan ook een Vlaamse actrice, hoe mooi de naam van deze klassebak ook op de affiche staat! Dit alles getuigt volgens mij van een uit de hand gelopen zelfzekerheid of pure naïviteit. Hoewel Claus het geheel mooi in beeld kan brengen (dat bewees hij ook al met 'Het sacrament'), en Henny Vrienten voor mooie muziek zorgt, is dit dus een flinke tegenvaller. Die ene ster dankt 'De Verlossing' dan ook geheel aan Gilda De Bal, die hiermee volgend jaar wellicht een Plateau-prijs zal in de wacht weten te slepen. Maar als u voor een Vlaamse productie wil kiezen in de bioscoop, koop dan liever een ticketje voor 'Olivetti 82', want die is stukken beter! " Jos van der Burg in 'Het Parool' van 16 januari 2002: "Het is niet moeilijk om in te zien wat Claus met De verlossing voor ogen heeft gestaan: een inkijkje in een volks milieu, waarin het onvermogen om elkaar te begrijpen door Magda's ziekte schrijnend aan de oppervlakte komt. Niet met elkaar, maar ook niet zonder elkaar, is de strekking van de film. Af en toe slagen de personages erin dit beklemmende gevoel op te roepen, maar vaker maken ze een potsierlijke indruk met hun boertige gedrag. Dat effect wordt versterkt doordat Claus als een superieure buitenstaander naar de personages kijkt. Achter hun rug om knipoogt hij naar het publiek, dat zich vrolijk mag maken over het zootje ongeregeld. Het geeft geen aangenaam gevoel." Dana Linssen in 'NRC Handelsblad' van 16 januari 2002: "Als het erom gaat de wrange verhoudingen tussen uitgesproken mensen, de schuld van het mythisch-Clausiaanse België aan hun lijden en de houterige tragikomedie van hun tred aan de existentiële leiband te verbeelden, is hij ook in De verlossing in topvorm. Gênant wordt het als hij filmische middelen toepast die in de theaterversie van De verlossing uitgesloten waren. 'Soft focus'-flashbacks van zuster Marleen (een Vlaams nagesynchroniseerde Willeke van Ammelrooy), die als een nymfomaan bruidje ronddanst, doen onhandig aan. Waarom tastbaar maken wat tussen die twee oudere mensen al schrijnend genoeg is? En waarom dat nog eens in extensieve voice-overs, gebeden waarin zij haar eigen grafrede prevelt, van Magda uitleggen? Claus' goesting voor barok gaat zo tegen de film werken, terwijl hij die op andere momenten zo bewonderenswaardig schaamteloos durft in te zetten. (...)" Marco Weijers in 'de Telegraaf' van 17 januari 2002: "een ouderwets boertig familiedrama, bevolkt door karikaturen. Dat maakt de personages tot op zekere hoogte aanstekelijk herkenbaar en lachwekkend. Tegelijkertijd worden het om die reden nooit échte mensen: hun tragiek is opgelegd, niet voelbaar. Toch lukt het Claus een mooi verstikkend sfeertje te scheppen en is een deel van de dialogen wonderschoon van wrangheid, een kwaliteit die vooral door Jan Decleir en Gilda De Bal ten volle wordt benut. Waarom Van Ammelrooy daar als een aangeschoten doodsengel tussendoor moet fladderen, blijft echter een raadsel."

Filmuziek

Henny Vrienten

Camera

Goert Giltay

Montage

Menno Boerema

Geluid

Peter Flamman

Distributeur

Paradiso Entertainment Nederland

Bioszalen

4 bij première

Bezoekers

1.503

Kleur

Kleur

Meer info

http://www.deverlossing.com

Art director

Kurt Loyens