Baby blue (2001)

Alternatieve titel: Bloedlink, Bloody dangerous

Regie

Theo van Gogh

Scenario

Tomas Ross, Kim van Kooten, Oliver Cotton

Release

25 januari 2001

Producent

Peter Jan Brouwer, Hans Pos, Dave Schram, Maria Peters

Studio

Shooting star filmcompany

Duur

119
Filminformatie

Verhaal

Peter de Wilde en Marjan de Vries wonen samen in een nieuwbouwwijk van een provincieplaats. Hij probeert zijn geld te verdienen als verzekeringsagent. Zij vliegt als stewardess de wereld rond. Zij hebben geen kinderen, maar werken daar hard aan. Tegenover hen komt een Engels stel te wonen. Het zijn fotograaf Ron Wood en zijn veel jongere vrouw Laura. Tussen Peter en Laura ontwikkelt zich een relatie. Marjan maakt op haar beurt een grote indruk op Ron. Hun onderlinge verhoudingen zijn gecompliceerder dan ze op het eerste oog lijken?

Cast

Roeland Fernhout (Peter de Wilde), Nienke Römer (Marjan de Vries), Susan Vidler (Laura Wood), Oliver Cotton (fotograaf Ron Wood), Renée Fokker (Pauline Jansen), Najib Amhali (Hamid), Jack Wouterse (Fiducia boss), Eric van Sauers, Maarten Wansink (detectives), Marijke Veugelers (female neighbour), Rob Das, Camilla Siegertz (couple interested in house), Mick Mulder (Jacob), Friso van Vemde (pessimistic man), Sieni Volkers (mother on terrace), Mark Bakker, Piet Zandstra (boy on boat), Farida van der Stoom (female police officer), Cas Enklaar (coroner), Gwen Eckhaus (stewardess Curaçao), Gilberto 'Betty' Doran (gravedigger), Grace Daal-Piper (nanny), Juliet Büdding (local stewardess), Frits Schellinks (Baby blue)

Ontstaan

BABY BLUE maakt deel uit van de CINE II CV en wordt ondersteund door VARA TV, Nederlands Fonds voor de Film, CoBO Fonds, Buena Vista. Budget ongeveer zes miljoen gulden. Engels-Nederlandstalige productie (80% Engels) met internationale cast. Een van de laatste kandidaten voor de rol van Ron Wood was de Amerikaanse acteur Willem Dafoe, maar hij was niet op het juiste moment beschikbaar. Actrice Nienke Römer debuteert; in 1996 was ze Natasja Laroux in de soap 'Goudkust'.

De opnamen in Nederland (Ouderkerk aan de Amstel) en op Curaçao vonden plaats tussen eind juni en midden augustus 2000.

Opvallende placering voor ABN Amro, Move 4 U!

De film kwam op 10 binnen met een opbrengst van 83.170 gulden. De weken erna stond de film op 13 en 20.

BABY BLUE werd niet opgegeven voor het Nederlands Film Festival 2001, derhalve aldaar niet vertoond. De film staat ook niet in de festivalcatalogus vermeld. De reden daarvoor aldus 'de Volkskrant' van donderdag 6 september 2001: "Producenten Hans Pos en Dave Schram zijn nog steeds boos omdat KRUIMELTJE van Maria Peters vorig jaar geen enkel Kalf kreeg. 'KRUIMELTJE' was de druppel', aldus Dave Schram. Zijn compagnon Hans Pos, die tot verleden jaar ook bestuurslid was van het Nederlands Film Festival, had zich al tijdens eerdere edities opgewonden over de toekenning van de prijzen. 'De grote prijs voor de Nederlandse film is voor de film die cinematografisch het meest betekend heeft voor de Nederlandse film', definieert Schram en in dat licht vond Pos het ontoelaatbaar dat een film als ALL STARS buiten de prijzen viel. Toen ook KRUIMELTJE dat lot trof, stapte Pos uit het bestuur. 'Een film die zoveel heeft betekend kun je niet niets geven' vindt Schram. (...) wanneer een film als KRUIMELTJE - die iedereen kent - wint, haal je daarmee veel meer publiciteit. Natuurlijk gaat het niet alleen om bezoekaantallen, zegt Schram. 'Maar de artistieke criteria van het festival zijn een farce, als je weet dat een jurylid verliefd was op en werd afgewezen door een medefinancier van KRUIMELTJE'"

Facts

Begin augustus 2000 bleek in een doos waar filmopnamen in moesten zitten, zich zakjes met cocaïne te bevinden. Volgens een woordvoerster van producent Shooting Star Filmcompany werden de stukjes film elke dag in een doos per koerier naar Nederland gebracht. ,,In de doos, die de goede stickers en aanwijzingen had, hadden zeven blikken moeten zitten. In plaats daarvan was de doos gevuld met een handdoek, stukken spijkerbroek, wat andere rommel en de zakjes wit poeder, verpakt in een soort gelei en rubber.'' In de doos had de productie van een hele dag filmen moeten zitten. ,,Voor de filmmakers is het een ramp want er stonden enkele sleutelscenes op. Het kost ontzettend veel moeite om die opnieuw op te nemen'', aldus de woordvoerster van de producent. Theo van Gogh stelde op AT5 degene die de doos met de juiste inhoud terugbrengt 100.000 gulden in het verschiet. ,,Zijn of haar anonimiteit is daarbij natuurlijk volledig gewaarborgd'', aldus Van Gogh. De opnamen kwamen niet boven water, dus werden op Ibiza nieuwe opnamen gemaakt. De cameraman op Ibiza was niet Tom Erisman, maar Kester Dixon.

Pers

Peter van Bueren in 'de Volkskrant' van donderdag 25 januari 2001: "De beginscènes van BABY BLUE (...) zijn spannend en maken nieuwsgierig. (...) de ontwikkelingen gaan plots heel snel, met een afwikkeling die afraffelen genoemd kan worden. De conclusie is daarom vooral een van telerstelling, hoewel er genoeg goeds gezegd kan worden over BABY BLUE. Het is een technisch verzorgde film en opnieuw blijkt Van Gogh een uitstekende acteursregisseur.(...) Heel merkwaardig is echter het optreden van van de in BLIND DATE schitterend acterende Renée Fokker, die tegen het eind opeens komt binnenvallen, helemaal uit de toon valt, en zowel in karakter als spel een persiflage lijkt te boetseren van zichzelf. BABY BLUE blijft door dit alles hangen tussen wat een boeiend Van-Goghspelletje had kunnen zijn en een lekkere publieksfilm. Op beide vlakken toch niet helemaal gelukt."

Mark Moorman in 'Het Parool' d.d. 24 januari 2001: "BABY BLUE (...) begint met een bravoure-shot. De camera zwiept een Hollandse nieuwbouwstraat in, scheert langs verkeersdrempels, gazons en lease-auto's, duikt weer omhoog en eindigt bij een dakraam, waar we een topshot krijgen van een neukend stelletje. De man kondigt luidkeels zijn vruchtbare zaad aan, in een tafereel dat scherp contrasteert met die aangeharkte voortuintjes. (...) Sterk begin, jammer dat het zo niet verder gaat. (...) Het script van Ross biedt de acteurs, die vreselijk hun best doen er nog iets van te maken (Fernhout voorop), weinig aanknopingspunten. (...) Op een gegeven moment gaat alles irriteren. Het trage tempo, de nadrukkelijke introductie van een grote vrieskist in de kelder al vroeg in de film (...)"

Hans Beerekamp in 'NRC Handelsblad' d.d. 24 januari 2001: "Van Gogh maakt voor het eerst, voorzover ik het kan overzien, een film lang geen enkel vilein grapje ten koste van een van zijn vele vijanden in de grachtengordel. Ook stilistisch en thematisch getuigt Baby Blue van volwassenheid; je zou het slotbeeld, waarin een alleenstaande vader door het bestaan van zijn kind aan het langste eind trekt, kunnen opvatten als een knipoog naar de door de regisseur vaak beleden persoonlijke waardering van het ouderschap. (...) De problemen van BABY BLUE zijn van een andere aard. Nog meer dan in Van Goghs vorige film De pijnbank stellen de gecompliceerde scenarioverwikkelingen, waarvan geen enkele in een recensie vermeld zou mogen worden, hoge eisen aan het puzzelvermogen van de toeschouwer. Die moet zo hard zijn best doen om te begrijpen wat er precies gebeurt, dat hij nauwelijks meer toekomt aan een waardering van de knappe mise-en- scène. (...) De enige fout van Van Gogh en Ross is dat ze bij het zwaluwstaarten hun publiek overschatten. Halve aanwijzingen en impliciete referenties aan misdadige praktijken (let op de groot uitgevallen vrieskast!) horen niet thuis in een hitchcockiaanse stijloefening. De kunst van het genre is om de kijker steeds één stap, niet vijf stappen vóór te blijven. Het zou jammer zijn als dit gebrek aan ervaring met een in Nederland te weinig beproefd genre BABY BLUE de das omdoet bij het publiek. Als er hier dan toch een filmindustrie moet komen, die internationaal aansprekende genrefilms produceert, dan is BABY BLUE, dat couleur locale vervangt door universele kleuren, en zo de tegenhanger vormt van LEK, weer een forse stap in de goede richting."

Ab Zagt in het ?Algemeen Dagblad? d.d. donderdag 25 januari 2001: ?(?) een rol van de hysterisch acterende Renée Fokker (?) Alles oogt mat, traag en afgemeten. Geen moment leef je mee met het lot van de hoofdpersonen. Als vertolker van Peter moet Roeland Fernhout bijna de hele film dragen. Hij doet dat, gezien het beschikbare materiaal, knap. Zijn tegenspeelster Nienke Römer (?) maakt geen enkele indruk met haar vage optreden. De twee onbekende Engelse acteurs (?) spelen vooral op hun routine, maar zonder kraak of smaak. (?) In het overvolle (Engelstalige) thrilleraanbod maakt BABY BLUE weinig kans. Of de beide Britse acteurs moeten opeens gigantisch doorbreken, maar die kans lijkt uiterst gering.?

BABY BLUE werd door de Nederlandse pers niet onverdeeld gunstig ontvangen. Theo van Gogh daarover in The Daily Tiger d.d. 30 januari 2001: ?Eerst wilde ik niet reageren, want ik heb tenslotte ook niet geprotesteerd toen ik lovende recensies kreeg voor 06 en BLIND DATE. Maar dit is zo ver beneden peil dat ik me wel moet verweren. Het is een samenzwering van domheid en kwaadaardigheid. Het Parool, dat failliete sufferdje van de Perscombinatie, voorop. Die recensie is met de achterkant van een hark geschreven. Ik heb het gehad met Nederland. Mijn volgende project wordt Engelstalig. Die aangekondigde SJORS & SJIMMIE-film kan de prullenbak in. Als het me onmogelijk wordt gemaakt hier een groot publiek te bereiken, kan ik me beter op de wereldmarkt richten. BABY BLUE gaat ook niet naar de Nederlandse Filmdagen; dat corrupte zooitje daar in Utrecht bekijkt het maar. Ik neem afstand van het benepen milieu hier. Een grote opluchting is mijn deel.?

Casting

Job Gosschalk, Lynn Emblem

Filmuziek

Rainer Hensel

Liedjes

'Indoor forrest' / Erector set, 'Slow like honey' / Fiona Apple

Camera

Tom Erisman

Montage

Ot Louw

Bioszalen

25 bij première

Bezoekers

13.108 bezoekers in 2001 plus 160 in 2002

Kleur

Kleur

Art director

Ruud van Dijk

Boxoffice

10, 13, 20