Diseurs de vérité, Les (2000)

Verhaal

De Algerijnse journalist Sahafi overleeft meerdere aanslagen op zijn leven. Zijn vriend Madjid vraagt hem daarom in Nederland politiek asiel aan te vragen. Terwijl Sahafi het voorstel overweegt, wordt hij bij een hernieuwde aanslag vermoord. Karim Traïdia zet in LES DISEURS DE VÉRITÉ de tijd stil en geeft een beeld van de twee werelden waarin Sahafi mogelijk nu geleefd zou hebben: mondig journalist in het niet-democratische Algerije of politiek vluchteling in bureaucratisch Nederland.

Cast

Sid Ahmed Agoumi (Sahafi), Mireille Perrier (zijn vrouw), Jaap Spijkers (Breeveld), Monic Hendrickx (Dierna), Mahmoud Benyacoub (vluchteling), Rabah Loucif (minister), Said Bouskra (jongen), Karim Traïdia (Madjid), Moa Abaid (journalist), Hakim Traïdia (Mohammed Sala), Karam Hafidi (pizzaboy), Soraya Traïdia, Ian Strik, Nina Rol (kinderen Sahafi), Djamel Bara (taxichauffeur), Mohamed Zaoui (taxipassagier), Achour Hamidi (politieman 1), Saheb Achour (politieman 2), Kim Nuñez (ober), Fedja El Kadhi (buurmeisje), Fethi Benammar (Kamel), Ahmed Salah (man in Masged), Nouri Al Ansari (oude man), Ajib Bahi (Moes), Amin Daci (Farid), Jacco van den Dol (Jacco), Harrie Strik (Frank), Sidi Ahmed Bensalah (sandwich verkoper)

Ontstaan

Nederlands-Franse co-productie. Co-producent: NPS. Distributie: A-Film Distribution.Vrij snel na de aanslag (midden jaren negentig) op een vriend van regisseur Karim Traïdia ontstond bij hem het idee voor deze film. De film werd in het najaar van 1999 in Nederland (o.a. Haarlem) en op locatie in Brussel, Lissabon en Parijs opgenomen. De scènes die zich in de film in Algerije afspelen zijn vanwege de politieke situatie elders gedraaid.Voornamelijk Frans, maar ook deels Arabisch en Nederlands gesproken film. Alleen de rollen van Jaap Spijkers en Monic Hendrickx zijn vrijwel geheel Nederlandstalig.Titelverklaring: In Algerije worden journalisten ook ?Les diseurs de vérité? genoemd.Er wordt flink gerookt in de film.Eerste vertoning op het International Film Festival Rotterdam op 31 januari 2000.

Pers

'Skrien' d.d. april 2000: "Alles is doordrenkt met betekenis. Daardoor wordt de film, het urgente thema ten spijt, een platitude. Een aaneenschakeling van op clichématige wijze uiteengezette voorvallen (...) Dat alles samen moet de hel op aarde zijn,maar Traïdia slaagt er nauwelijks in om dat voelbaar te maken. Deels wordt dat veroorzaakt doordat het personage Sahafi, hoewel gezegend met een ijzig charisma, te weinig achtergrond meekrijgt om de Amnesty Interantional-figurant achter zich te laten. (...) Waar zijn toch die prachtige glasheldere observaties gebleven die in DE POOLSE BRUID zoveel ruimte lieten aan de verbeeldingskracht van de kijker? LES DISEURS DE VÉRITÉ ontbeert die vrijheid en dat is een groot gemis." 'de Filmkrant' d.d. april 2000: "Zonder hoogdravend te worden laat hij zijn zoekende hoofdpersoon poëtische overpeinzingen uitspreken, die scherp contrasteren met de absurditeiten van alledag. En zonder al te experimenteel te worden speelt Traïdia met handig gemonteerde beeldherhalingen en suggestieve verhaallijntjes. Het zal hem minder prijzen opleveren [dan bij DE POOLSE BRUID] en minder publiek, maar filmisch is hij wel een stap verder."'Het Parool' d.d. 5 april 2000: "In de beste scènes weet Traïdia het gevoel om elke dag in angst te leven, voelbaar te maken. Voor het grootste deel zit zijn betrokkenheid de kijker echter in de weg. (...) Les diseurs de vérité is een ideologisch pamflet, dat met korte scènes het gangbare beeld illustreert dat we in het Westen van de Algerijnse strijd hebben. Wie hoopte dat Traïdia ons inzicht in de gecompliceerde Algerijnse werkelijkheid zou vergroten, komt bedrogen uit." 'NRC Handelsblad' d.d. 5 april 2000: "De gekeelde dorpelingen, die het merendeel van de slachtoffers van het geweld in Algerije uitmaken, spelen in de film geen rol. Dit gebrek aan context maakt van de film een zeer declaratoir geheel, zonder adempauzes voor de kijker. Bijna elk gebaar, elke blik van Agoumi heeft een lading van zwaar lijden, cynisme of symboliek, en Agoumi is vrijwel voortdurend in beeld. De kennelijk als intermezzo gedachte scenes met Jaap Spijkers en Monic Hendrickx - een vreemdelingenverhoor in Nederland - zijn te ongeloofwaardig, zoniet potsierlijk om soelaas te bieden."

Prijzen

Genomineerd voor de Spirit of Freedom Award van het 17e filmfestival van Jeruzalem in juli 2000. Speciale Juryprijs op de 5e Biennale des Cinémas Arabes in Parijs, juli 2000.In oktober 2000 won de film de Grand Palm Tree Beste Film & Prijs voor de Beste acteur (Agoumi). In dezelfde maand won de film de speciale prijs van de jury op het Internationaal Filmfestival Carthago (Tunesië).

Filmuziek

Fons Merkies

Camera

Jacques Laureys

Montage

Chris Teerink

Kostuums

Jany Temime

Geluid

Eddy de Cloe

Bioszalen

4 bij première

Kleur

Kleur

Meer info

Gegevens van het boek bij de film: Traïdia, K. Sprekers van de waarheid / K. Traïdia. - Uitgeverij Arbeiderspers. - 136 p. ISBN 9029548274; Prijs fl. 24.90

Art director

Anne Winterink