Dagboek van een zwakke yogi (1993)

Verhaal

Centraal staan twee echtparen: Derek, professor in Paradoxale Logica en zijn vrouw Audrey, een succesvol schrijfster van damesromans. Daarnaast de kunstschilder Robert, die een expositie in Rotterdam voorbereidt, en zijn vrouw Loes, die automonteur is. Beide echtparen lijken in harmonie te leven, maar al gauw blijkt dat ze elkaar irriteren, wat tot verrassende verwikkelingen leidt. Een wrede, maar toch humoristische film met een happy-end. Audrey en Robert, Derek en Loes vormen een nieuw paar en blijven vrienden met elkaar. Historie: Minimal movie, de vijftiende, in documentaire stijl in een tijdsbestek van tien dagen opgenomen op locaties in Rotterdam en Amsterdam.

Cast

Kamaran Abdalla (prof. Derek van Romondt), Manouk van der Meulen (Audrey van Romondt), Robert C. Smit (Robert Menzel), Dela Maria Vaags (Loes van Moorsel), Saskia van Engeland (Helen Maris), Marline Williams (Detective), Marcel Faber (Diederik van Zwieten), Michiel Zeegers (Hugo), Leonid Popa (Wolsa), Judith Disbergen (Anna), Nelly Frijda, Colin Young, Pim de la Parra (Cameo's), Femke van Hove (interviewster), Duro Toomato, Maaike Albersnagel, Eva Dorrepaal, Louise van Teylingen, Else Lohman, Tink de Graaf-Stoffers, Naomi Huygen, C. van der Kust, Eri-kah, Y. Veth, Else Falkena, Hanne Hansen, Yvonne Smits (acteurs droom-sequence), Patrice Katz (versierder), Harry de Beer (koordirigent), P. van Beukering, Anneke Bogtstra, A. Buizer, Maria Burgers, M. Deckers, Monique van Emmerik, E. de Goeij, C. Gerarts-van de Geijn, P. Hannema, Guus Kemme, S. Lowenthal, A. Meesters, E. van Oostendorp, Marcus Reitsema, B. van Sambeek, J.Schoenmaker-Pastern, Tom Straat, L. Willekens, C. Alders, C. Bakker, K. van Dijk, I. Erken, Koosje Hofman, M. van den Hombergh, Koen Kleijn, Wilma Kuite, D. Sno, H. van Warmerdam, M. de Wringer-Bont (koorzangers), Edward Stelder, Corinne van Egeraat, Pim van Hoeve, Patrick Minks, Bert Verboom (studenten)

Ontstaan

Het Filmfonds wees in 1993 het subsidieverzoek voor de film van Pim de la Parra en Margot Barel af op inhoudelijke gronden. De rechtbank bepaalde eind mei 1994 dat het Nederlands Fonds voor de Film zich alsnog moest buigen over de subsidieaanvraag van bijna anderhalve ton. Naar aanleiding van die uitspraak bekeek de adviescommissie van het fonds de film nog eens. Opnieuw viel het besluit het subsidieverzoek niet te honoreren. Op formele gronden is dit besluit vernietigd door de president van de rechtbank. De bezwaarschriftencommissie en de aanwezige adviseurs van het fonds waren daarna unaniem van mening dat de afwijzing moest worden gehandhaafd. De la Parra en Margot Barel (de producenten) vochten die afwijzing aan, omdat niet het juiste aantal leden van de adviescommissie bij de vertoning aanwezig was. Op grond van de gevolgde procedure werd het fonds opnieuw in het ongelijk gesteld. De film werd geproduceerd voor ongeveer drie ton, maar de productiewaarde lag rond de 8,5 ton. Na de zelfmoord van de acteur Kamaran Abdalla moest een andere stem worden gezocht om de monologue interieur in te spreken. Tijdens de tweede vertoning, een benefietvoorstelling om de begin- en eindtitels en monologue interieur van f 40.000,- te kunnen bekostigen, in 1994 op het Nederlands FilmFestival (eerste voorstelling was ook in Utrecht een jaar eerder) werd de monologue interieur (de dagboekfragmenten) live ingesproken door de broer van de overleden acteur, Zayd Abdulla. Ronald da Silva is een regisseurscollectief bestaande uit Paul Ruven, Pim de la Parra en assistent-regisseur Wik Becker, die alle drie een aantal scènes gedraaid hebben. Ook 'de Roemeense cameraman' Emil Busurca en co-scenarist P.J. Vernu (een anagram dat Ruven eerder gebruikte) konden tijdens de première in 1993 hun bestaan niet aantonen. Vooraf werd vertoond: KARAOKE! van Paul Ruven. (Circa zeventig acteurs zingen in 9 minuten het Wilhelmus. )

Filmuziek

Jos van Woudenberg

Kleur

Zwart-Wit