Johnsons, De (1992)

Alternatieve titel: Johnsons, The, Blauwe Johnsons

Regie

Rudolf van den Berg

Scenario

Leon de Winter, Rocco Simonelli

Release

04-02-1992

Studio

Movies Film Productions, Veronica Omroep Organisatie

Duur

96
Filminformatie

Verhaal

DE JOHNSONS begint met drie aanvankelijk losse verhaallijnen, die langzaam naar elkaar toelopen. De dertienjarige Emalee heeft last van nachtmerries, waarin ze ziet dat zeven identieke jongens een bepaald symbool in bloed op de muur smeren. Emalee's moeder Victoria, een freelance fotografe, gaat voor de National Geographic naar de Biesbosch om foto's te maken van de natuur en de Kwak in het bijzonder. Emalee gaat mee. Ondertussen heeft de Surinaamse professor Keller een ontdekking gedaan: in de universiteitskelder is een documentaire gevonden over een expeditie naar de Mahxitu-Indianen. De vader van professor Keller, een Winti-man, legt uit dat deze Amerikaans-Indiaanse stam het embryo van hun god Xangadix aanbaden. Volgens de legende krijgt Xangadix zeven zonen, die hun zus ritueel bevruchten, waarna zij een monster zal baren dat de wereld zal vernietigen. Zeven mannen vermoorden in de gevangenis een dokter en tekenen symbolen met bloed. Als professor Keller dit ziet, is hij gealarmeerd. Emalee wordt, als ze veertien is, eindelijk ongesteld. De zeven mannen weten Emalee en Victoria na hun ontsnapping net niet te pakken te krijgen. Tegelijkertijd ontdekt de professor dat de zeven broers zijn geboren uit een bevruchtingsexperiment met een reageerbuis, van de duivelse Dr. Johnson. Emalee blijkt de natuurlijke zus te zijn van de zeven broers. De broers hebben Emalee inmiddels gevonden. Een race tegen de klok ontstaat om haar te redden van een dodelijk ritueel, dat tevens het einde van de wereld zal betekenen.

Cast

Monique van de Ven (Victoria Lucas), Esmée de la Bretonière (Emalee Lucas), Kenneth Herdigein (professor Keller), Otto Sterman (vader Keller), Nelly Frijda, Olga Zuiderhoek, Rik van Uffelen, Elise Hoomans, Diederik van Nederveen

Ontstaan

De film werd aangeprezen als 'de eerste horrorfilm van Nederlandse bodem'.

183.861 bezoekers.

Leon de Winter in 'VARA TV magazine 29-2004: "Met veel plezier aan gewerkt, maar niet het hoogtepunt uit mijn oeuvre."

Naar eigen zeggen werd regisseur Rudolf van den Berg na deze horrorproductie niet meer serieus genomen: "Voor die film werd ik gezien als een erudiet, sophisticated en intellectuele filmmaker. Maar je moet als regisseur toch je brood verdienen. Ik zag DE JOHNSONS als een 'job'. Niet dat ik er niet bij betrokken was: als je iets gaat doen, werk je er toch weer aan alsof je leven ervan afhangt - maar ik kon toen nog niet vermoeden wat het los zou maken."

Facts

Oorspronkelijk zou Ruud van Hemert de filmregisseren.

Liz Snoyink was in de race voor de hoofdrol.

Monique van de Ven in 'VARA TV Magazine' 48-2006: "(...) Ik vond het wel leuk, zo'n weirde film. Ook al ben ik totaal niet van de horror. Uiteindelijk is het niks geworden en was die rol ook niks, ik vond mezelf alleen maar een gilldende pyama."

Pers

Gert Jan Zuilhof in 'De Groene Amsterdammer': "Er is veel aandacht besteed aan het geloofwaardig maken van een warme moeder-dochterrelatie, maar voor het opwekken van de huivering is dat van nul en generlei waarde."

Prijzen

De muziek van Pat Seymour werd op het festival van Avoriaz bekroond als de beste soundtrack.

Filmuziek

Pat Seymour

Camera

Theo Bierkens

Montage

Wim Louwrier

Kostuums

Jany Temime

Geluid

Peter Flamman

Kleur

Kleur

Art director

Harry Ammerlaan