Mathilde (1985)

Verhaal

Experimentele film, die speelt in een plaats- en tijdloos verleden. Aan de film ligt een dubbele fascinatie voor fotografie ten grondslag. Een jonge klerk, Gérard, ontdekt in de kelders in het gebouw waar hij werkt bij toeval een ongeclassificeerde film- en fotocollectie. Tegelijkertijd ontmoet hij een oudere vrouw, Mathilde, die enige vertrekken bewoont in het herenhuis waar nu de bank is gevestigd. Mathilde blijkt gouvernante te zijn geweest in dienst van Albert Waismann, een zonderlinge bankdirecteur en de samensteller van het archief. (De figuur van Waismann, de grote afwezige in de film, is geďnspireerd op de schatrijke collectioneur Albert Kahn, die een unieke collectie foto's van rond de eeuwwisseling bezat.) Mathilde wijdt Gérard stapsgewijs in in de geheimen van het archief, en de ontcijfering daarvan gaat zijn leven steeds sterker beheersen. Naarmate het onderzoek vordert, nemen de raadsels en vermoedens rond zijn eigen afkomst toe. Tenslotte trekt Gérard bij Mathilde in om ook de correspondentie van Waismann te gaan ordenen, maar voor het mysterie van zijn persoonlijk verleden wordt onthuld, sterft Mathilde: begeleid door de slotmuziek van Verdi's 'La Traviata' lost ze in het niets op. In de film wordt nauwelijks gesproken: het verhaal wordt verteld door Gérard, die als oudere man terugblikt op de gebeurtenissen van dertig jaar geleden. Uit de vondst waarover zo veel wordt verteld, wordt niet één foto getoond.

Cast

Berthe Tissen (Mathilde), Alexandre Wajnberg (jonge Gérard), Rezy Schumacher (Rezy), M. Turazza (stem Gérard)

Ontstaan

Film werd direct na NAUGHTY BOYS in dezelfde tot studio omgebouwde, voormalige bioscoop Corso in Den Haag opgenomen. Pers reageerde over het algemeen aangenaam verrast. Frans gesproken.

Filmuziek

Benoit Bruyer, 'La Traviata' (G. Verdi) en 'Káta Kabanová' (L. Janácek).

Camera

Emile Poppe, Eric de Kuyper

Montage

Ton de Graaff

Geluid

Benoit Bruyer, René Wigmans, Eric Langhout

Kleur

Kleur

Art director

Ben van Os