Zwarte ruiter (1983)

Verhaal

In het grensgebied van Zeeuws-Vlaanderen komen in 1952 twee gabbers uit het verzet tegenover elkaar te staan. Fons de Ruiter, alias de Zwarte Ruiter, heeft zich de reputatie verworven van de gewiekste en brutaalste botersmokkelaar van de streek. Rinus IJzerman is douanechef geworden en zal tot zijn leedwezen genoodzaakt zijn alles in het werk te stellen om zijn oude vriend te grazen te nemen, maar hij wordt pas fanatiek als de meestersmokkelaar een ongewenste verhouding begint met IJzermans dochter Liza. De Zwarte Ruiter onderhoudt ook nog een moeizame relatie met de exploitante van een louche nachtclub. De gebroeders Schellekens proberen de Zwarte Ruiter te werven als transporteur van gestolen wapens, maar daar gaat hij aanvankelijk niet op in. Uiteindelijk gaat hij door de knieën voor de druk van de wapensmokkelaars en loopt ermee tegen de lamp, terwijl de schooiers van Schellekens de dans ontspringen. De Zwarte Ruiter, in zijn ontsnapping geholpen door IJzermans dochter, wordt in de Ardennen in een hotel door Belgische rijkswachten omsingeld. Daar laat de plotseling opduikende IJzerman (die in eerdere instantie zijn vriend juist gearresteerd had) het tweetal ontsnappen. De film eindigt met een bevroren beeld van een achtervolging te voet, in een voor de held kansloze situatie.

Cast

Hugo Metsers (Fons Ruiter), Rijk de Gooyer (Rinus IJzerman), Pleuni Touw (Milou), Cristel Braak (Liza IJzerman), Hugo van den Berge (Verbiest), John Voners (Sjarrellowie), Carol van Herwijnen (Schellekens), Jules Hamel (Schellekens), Jaap Stobbe (Van Vliet), Rudi Falkenhagen (Maurice Truidens), Huub Stapel (Floor), Marc Peeters (Wies), Etha Coster (mevr. IJzerman), Edda Koster, Saskia ten Batenburg, Chantal Bakema, Marina de Graaf, Willy de Bruine, Daan Hugaert, Johan Hobo, Hero Muller, Sjoerd Pleysier, Paul Röttger, Mildred Goedorp, Johan Sirag, Elisabeth Versluys, Linda Voogt, Hans Holtkamp

Ontstaan

Ruud van Hemert zou de film oorspronkelijk regisseren, maar hij werd zes weken voor de opnamen vervangen door Wim Verstappen. De door Rogier van Otterloo gemaakte muziek werd te elfder ure afgekeurd en heeft plaats gemaakt door een in haast door Clous van Mechelen gemaakte score. De film werd gezien als een gemiste kans: actie en sensatie kregen de voorkeur boven het uitdiepen van de verschillende karakters. Het idee werd wel origineel gevonden. Ook als driedelige televisieserie. Geen publiekssucces.

Filmuziek

Clous van Mechelen

Kleur

Kleur