Van de koele meren des doods (1982)

Verhaal

Hedwig de la Fontaye groeit op in de tweede helft van de 19de eeuw in een bemiddeld en beschermd milieu. Haar moeder sterft; de zorgen van een gouvernante die haar verder opvoedt hebben een verstikkende uitwerking. Na de liefde van de schilder Johan te hebben afgewezen uit angst voor het lichamelijke, huwt Hedwig de notaris Gerard, een huwelijk dat uitloopt op een teleurstelling vanwege het gereserveerde gedrag van Gerard. Redding vindt Hedwig bij haar jeugdvriend Ritsaart, een pianist, met wie zij naar Engeland vertrekt. De bevalling van haar baby, die niet lang te leven heeft, doet de psychose in haar losbarsten en ze vlucht in waanzin naar Frankrijk, waar zij -na verpleegd te zijn in een kliniek- als morfinehoer verder leeft. Uitgeput belandt zij in een ziekenhuis, geleid door nonnen, waar zuster Paula haar laat inzien dat de redding niet gelegen is in de koele meren des doods, maar in het leven zelf.

Cast

Renée Soutendijk (Hedwig), Erik van 't Wout (Johan), Adriaan Olree (Gerard), Derek de Lint (Ritsaart), Peter Faber (Joob), Claire Wauthion (zuster Paula en moeder), Krijn ter Braak (vader), Lettie Oosthoek (gouvernante), Kristine de Both (Leonora), Siem Vroom (godsdienstleraar), Rudolf Lucieer (huisarts), Thera van Homeijer (Bertha), Robert de Joncker (Arnout), IJsbrandt Carmiggelt (Pieter), Huub Stapel (Herman), Clara Brak (Dora), Ds. Wim Janssen (dominee), Willem van Rinsum (boer Harmsen), Wiske Sterringa (vrouw Harmsen), Anna van Beers (gastvrouw), Liliane Kuyer (Monica), Vivian Heilbron (Lady Clara), John Sandford (Duke), David Calderhead (dorpsdokter), Patricia Allen (Janet), Bernard Graczyk (bedelaar), Sandrien van Brakel (hoertje), Yvette Merlin (mère Bess), Jacques Viala (jonge dokter), Christiane Ramseijer (zuster), Bram Jesserun (man), Gerard Vivane (oude dokter)

Ontstaan

Producent Matthijs van Heijningen vond het 'VAN' voor de titel te zwaar en wilde het weglaten. Onder invloed van uitgeverij Het Wereldvenster, die een nieuwe uitgave van Van Eedens boek zou brengen, is de titel terugveranderd. De televisieserie bracht de ingrijpende lotgevallen van Hedwig op een andere manier dan de film; in de miniserie is de dagboek/voice-over-vorm gebruikt. Dit in tegenstelling tot de film. 603.637 bezoekers. In oktober 1983 had producent Matthijs van Heijningen nog een broertje dood aan de Nederlandse Filmdagen. 'Mijn films nooit meer naar Utrecht!' liet hij Henk van der Meyden in 'de Telegraaf' optekenen. Van Heijningen had zijn buik vol van de jury die zijn film VAN DE KOELE MEREN DES DOODS negeerde en de hoofdprijs toebedeelde aan Louis van Gasterens HANS, HET LEVEN VOOR DE DOOD, een documentaire notabene. 'Een belediging voor de regisseurs, producenten, acteurs en actrices die zoveel gepresenteerd hebben voor de Nederlandse film', hekelde Van Heijningen. In 1999 stond Matthijs van Heijningen als speciale gast in het zonnetje van het Nederlands Film Festival en kreeg hij ook de Cultuurprijs 1999.

Prijzen

1e prijs te Oxford 1983.

Filmuziek

Erik van der Wurff

Kleur

Kleur