Afstand, De (1981)

Verhaal

De 23-jarige Luuk van Oirschot heeft het isolement van het bestaan op een olietanker gekozen om over zijn leven na te denken. Tonnie, zijn beste vriend, is zijn tegenhanger. Luuk heeft bericht ontvangen dat Tonnie, zijn vroegere boezemvriend gestorven is. Tonnie was aan de heroïne geraakt en heeft daarmee zijn eigen graf gedolven. Hij was weliswaar nooit van plan geweest om veel ouder te worden dan 33 jaar, maar zelfs die leeftijd heeft hij bij lange niet gehaald. Luuk haalt bij het postkantoor in Port Said een pak op, waarin de filmpjes zitten die hij als amateurcineast zelf in vroegere jaren heeft geschoten. Gedurende de lange reis draait Luuk, zodra zijn diensten er op zitten, avond aan avond die filmpjes, met familietaferelen en vooral veel aandacht voor de toen nog opvallend uitbundig levende Tonnie. Gedurende het verdere verloop van DE AFSTAND zie je Luuk af en toe wat tijd zoek brengen in gezelschap van een Antiliaan, de enige op het schip met wie hij nog een beetje contact heeft, maar eigenlijk leeft Luuk voor het grootste deel in het verleden. De filmpjes schilderen het proces van langzame mentale verwijdering tussen de twee vrienden en de mislukking van een jeugdliefde, die samen de oorzaak zijn geweest van Luuks aanmonsteren op de grote vaart. Uiteindelijk besluit Luuk af te monsteren in Southampton en de laatste scène laat hem achter in de slaapkamer van een Engelse prostituée, die hij niet mag kussen, terwijl tederheid en een beetje warmte het enige is waar Luuk naar hunkert. Andermaal een schip in de woestijn. Luuk en Tonnie: twee werelden en daartussen de afstand.

Cast

Bennie Roeters (Luuk van Oorschot), Ruud Westerkamp (Tonnie Daman), Paul Berenos (Arturo), Maria de Booy (moeder Luuk), Herman van Elteren (vader Luuk), Wiske Sterringa (vriendin Luuk), Elisabeth Andersen (moeder Tonnie), Greet Groot (oma Tonnie), Peter Oosthoek (dhr. Jongbloed), Kester Dixon (vriend Marijke), Bruce Gray (bootsman), Drawn Mastin (Cathy)

Ontstaan

Goed ontvangen bij de Nederlandse pers.

Filmuziek

Rob Hauser

Kleur

Kleur