Papa's Song (1999)

Verhaal

De Amsterdamse rechter Nico Venema houdt zielsveel van zijn vrouw, de Antilliaanse Shirley Zaandam. Samen voeden zij de twee zoontjes op van Shirley's zus Magda, omdat de situatie thuis op Curaçao onhoudbaar was. Als Magda naar Nederland komt om haar kinderen op te halen, raakt Nico verzeild in een familieslag vol geheimen, verwijten en raadsels. Hij komt tot de ontdekking dat hij zijn vrouw slechts oppervlakkig kent. Shirley blijkt met Magda een gewelddadig verleden te delen, waarin moord een centrale rol speelt. Nico moet besluiten of hij zijn vrouw aangeeft of vergeeft.

Cast

René van Asten (Nico Venema), Romana Vrede (Shirley Venema-Zaandam), Lisette Merenciana (Magda Martina-Zaandam), Victor Bottenbley (Hugo Martina), Tyronne Meerzorg (Roy Martina), Virgill Ford (Juan Martina), Rik van Uffelen (public prosecutor), Xander Straat (public prosecutor), Jonna Coolen, Robbert Coops, Jan van Eyndthoven, Leo Hoogeboom (associate judges), Erna Sassen (lawyer), Esther Way (junkie), George van Houts (Simon Cleton), Jetty Mathurin (mother victim), Hedy Wiegner (Nico Venema's secretary), Wim de Vries (barkeeper), Liz Francken (receptionist), Farida van den Stoom (Antilian woman at Schiphol), Fine Chaar, Perla Thissen, Chris Comvalius, Helene Marie Feliz, Xiolena Eisden, Lembda de Miranda, Maria Akkrum, Heidi Wessels Harrij (ladies at hairdresser's), Gilbert Sparen (pops Zaandam), Jessica Damon (Lodia's mother), Elbert Roosberg (Lodia's father/chauffeur), Stephany Fransisca (Lodia Martina), Paul Kunneman (young Nico Venema), Johnny Laken (Freddy Martina), Kimberly Matroos (Lodia's girlfriend), Eunice Martina (young Shirley), Mariella Hato (young Magda), Irene van Grieken, Rina Penso, Imelda Valerianus (wailing women), Sharo Bikker, Annemarie Braafheid, Aart Broek, Gunnar Frank, Rosemarie van Hoop, Reyna Joe, Diana Lebacs (members of the jury Miss Tropicana), Sulaima G. Battazar, Judari Druiventak, Viviana Roa Gomez, Justine Heyden, Shalini Jones, Tamara Mau-a-Sam, Zianesca Sparen, Luonella Veeris (candidates Miss Tropicana)

Ontstaan

Nederlands-Antilliaanse co-produktie.
De Nederlandse opnamen in Amsterdam (o.a. winkelcentrum Fazantenhof), Schiphol, de Vecht, Huizen en Hilversum vonden plaats van 31 maart tot begin mei 1999. De scènes op de exotische markt zijn gefilmd in de Amsterdamse Poort. De opnamen op Curaçao hadden toen al plaatsgevonden.

Romana Vrede is van oorsprong Surinaamse en is voor de film op Papiamentse les geweest. De film is deels Papiaments gesproken, waarvan niet alles Nederlands wordt ondertiteld.

De titel van de film verwijst naar een liedje (dat ook op een in de film beluisterde cd staat).

Het sigarettenmerk 'Lucky Strike' wordt op een opvallende manier in beeld gebracht.

De Palm wilde met deze film de positieve kant van de Antiliaanse gemeenschap laten zien; "Een gemengd huwelijk is de mooiste manier om de essentie van twee culturen te pakken. Het is geen politiek correcte film geworden, maar de multiculturele achtergrond is een gegeven. Ik geef nergens een verdediging of uitleg".

Vertoond op het Nederlands Film Festival op 25 september 1999.

Persreacties:
'Vrij Nederland d.d. 30 oktober 1999: "Het klinkt in dit verband als een cliché maar PAPA'S SONG is in meerdere opzichten een contrastrijke film. In de eerste plaats is er de scherpe tegenstelling tussen de scènes die op Curaçao werden opgenomen en die in Nederland. De prachig gefotografeerde, droomachtige beelden op het eiland bewijzen dat cameraman Rogier Stoffers onlangs terecht een Gouden Kalf kreeg uitgereikt (...) Het psychologische machtsspelletje dat zich in Nederland tussen de twee zusters voltrekt, kenmerkt zich te veel door een tv-drama-achtige aanpak (...) met als gevolg plichtmatige beelden en al te statische dialogen. Een enkel hoogstandje daar gelaten, zoals de fabuleuze scène in de kapperszaak, waar de sterk acterende debutante Romana Vrede als Shirley, haar masker van de gespeelde beheerstheid afgooit en een wilde dans uit haar lijf perst. Zij krijgt van de vier hoofdrolspelers sowieso de meeste kans om iets van haar rol te maken".

Tijdens het African Diaspora Film Festival in New York (december 1999) was PAPA'S SONG een van de controversieelste films. Het overwegend zwarte festivalpubliek meende dat de blanke protagonist te veel werd ontzien. Dit zou het negatieve imago van mensen met Afrikaanse wortels versterken. Regisseur Norman de Palm daarover in 'Het Parool' d.d. 11 december 1999: "In Nederland wordt PAPA'S SONG gezien als een multiculturele film, maar Amerikanen politiseren hem meteen: de witte man is nobel en de zwarte vrouw heeft een probleem en hun verhouding is koloniaal. Maar ik heb niet geprobeerd een politiek correct verhaal te vertellen. Natuurlijk is beeldvorming belangrijk, maar als je alleen daarop let, kom je nooit toe aan andere aspecten van de film. Volgens De Palm hebben 12.000 mensen op Curaçao de film gezien inclusief de honderden figuranten, onder wie zijn eigen familie, en niemand vond dat het ging over Antilliaanse verkrachters. De vraag die de meeste mensen bezighield was: 'blijft het echtpaar bij elkaar?'"

'Het Parool' d.d. 19 mei 2000: "Papa's song wordt in de publiciteit aangeprezen als een romantische thriller. Dat het om een thriller gaat klopt, maar het woord romantisch is volstrekt ongepast. We zullen hier niet vermelden waarom, want daarmee wordt de clou weggegeven. (...) een film die als pluspunt het camerawerk van Rogier Stoffers heeft, maar waarin de regie en het scenario ernstig tekortschieten. Het acteren en de dialogen doen voornamelijk denken aan matig tv-drama en soms zelfs aan soaps ('Ik ben altijd door het vuur voor je gegaan'). Ook zijn de makers vergeten dat een film aardiger wordt als de personages niet alles aan elkaar uitleggen. Het is veelzeggend dat de vaak zwijgende flashbacks van de rechter, die als blank jongetje op de Antillen opgroeide, het meest filmisch zijn. Waarbij we ons afvragen hoe hij soms flashbacks kan hebben van gebeurtenissen die hij niet heeft meegemaakt. (...) Het ligt er allemaal net te dik bovenop om geloofwaardig te zijn. Het grootste bezwaar betreft de afwikkeling van het drama: de manier waarop met een complex trauma wordt omgesprongen is onbenullig en zelfs stuitend."

'de Volkskrant' d.d. 18 mei 2000: "Dat kan een interessant verhaal opleveren: de verschillende afkomsten, de vraag waar de twee zonen van Magda het best kunnen opgroeien, noem maar op. Maar na de veelbelovende start verdwaalt Papa's Song al snel. (...) Alle op zich boeiende gegevens van scenarioschrijver en producent Norman de Palm blijken helaas bijkomstigheden te zijn voor zijn werkelijke doel: het maken van 'een broeierige mysterieuze film waarin hartstochten hoog oplaaien'. Had dan al die interessante thema's weggelaten. Een paar goede dingen: het camerawerk van Rogier Stoffers, dat de warboel een mooi aanzien geeft, en de bekwame rol van René van Asten als de Nederlandse rechter. Jammer van alle moeite."

'Algemeen Dagblad' d.d. 18 mei 2000: "Het is allemaal best onderhoudend, maar het had wat genuanceerder gemogen; het acteren rustiger, de karakters iets beter uitgewerkt. Kortom: wat meer film en wat minder soap."

Facts

Met veel succes vertoond op de Nederlandse Antillen. In juli 2000 hadden al 14.500 mensen op Curaçao de film bezocht.

Filmuziek

Rob Hauser, Roy Louis

Camera

Rogier Stoffers

Montage

Herman P. Koerts

Kostuums

Sylvia Huijerman

Geluid

Marcel de Hoogd

Kleur

Kleur

Art director

Gunnar Frank