Lef (2000)

Verhaal

Humoristische film over de 33 jarige acteur en scriptschrijver Olivier Desmet die er van droomt een koelbloedige held te zijn. Niet alleen op het witte doek, maar ook in het dagelijks leven. Een held blijkt hij allerminst te zijn als hij getuige is van de mishandeling van een aantrekkelijke vrouw (Mariëlle) door haar vriend. Hij grijpt niet in. Later ontmoet hij Mariëlle opnieuw en wordt verliefd op haar, maar Oliviers schuldgevoel over zijn laffe passieve houding blokkeert een verhouding met haar. Als Mariëlle op het punt staat naar het buitenland te vertrekken, heeft hij eindelijk de moed om alles te vertellen. Olivier geeft letterlijk de controle over zijn leven op als hij Mariëlle voorgoed dreigt kwijt te raken.

Cast

Viggo Waas (Olivier/Jules), Alice Reys (Mariëlle), Rick Engelkes (Luc), Victor Reinier (ex-vriend/Clerence), Berco van Rheeden (Bob), Michiel Varga (regisseur), Isolde Hallensleben (regie assistente), Maks van de Lint (producent), Eric van Sauers (aanplakker), Ineke Veenhoven (tante Liesbeth), Lia Bolte (produktieleidster), Bert Verboom (cameraman), Fer van Duren (art director), Ron Termaat (ober), Bruun Kuijt (buurman), Lies Schuring (buurvrouw), Cees Geel (Jan), Jorgen Appel, Maarten Schipper, Arnout Schmit (matrozen), Silfrère Delhaye (jurist), Griete van den Akker (moeder van Jan), Jeroen Becx, Merel Schoutendorp, Rob Vlaar (bruiloftsorkest)

Ontstaan

Pas op 14 maart 1998 begonnen de opnamen van de film, die al in 1994 een uitwerkingsbijdrage van het Nederlands Fonds voor de Film had gekregen. Dit kwam doordat het scenario door het filmfonds twee maal afgewezen werd en door een gebrek aan financiële middelen. Om LEF te kunnen bekostigen zijn verschillende geldbronnen aangeboord: privé investering van Ron Termaat en Marijke Kloosterman, investeringen van 1000 gulden of een veelvoud daarvan door particulieren die zo stille vennoot werden in de CV LEF, een bijdrage van het Thuiskopiefonds en sponsors. Een van de sponsors is in het verhaal verwerkt door middel van een affiche op een billboard voor het raam van de hoofdrolspeler: de Nederlandse Organisatie Vrijwilligenswerk. Een rode Citroën, model snoek/strijkijzer, is ook beeldvullend aanwezig. LEF werd uiteindelijk in 19 dagen gedraaid op locaties in Amsterdam Oud West (o.a. J.J. Cremerstraat), het westelijk havengebied en IJmuiden. Laatste draaidag was 9 april 1998. De film kostte ruim drie ton. Het Fonds voor de Nederlandse film heeft na het zien van de eerste montageversie een afwerkingssubsidie gegeven. De stille vennoten en de sponsors werden via nieuwsbrieven op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen rond de film.Speelfilmdebutant Viggo Waas is een van de drie leden van de in 1987 opgerichte cabaretgroep Niet Uit Het Raam (NUHR). Speelfilmdebuut van Ron Termaat, die in 1996 de Prix Europa for best TV-drama won voor zijn film CHOPSTICKS. Geselecteerd voor het internationale filmfestival van Toronto (9-18 september 1999), waar de film zijn wereldpremière beleefde. Op 26 september 1999 vertoond op het Nederlands Film Festival.

Facts

Regisseur Ron Termaat is zelf in LEF te zien als de kwade ober.Ron Termaat over de film in 'de Filmkrant' d.d. januari 2000: 'Onze maatschappij is zo gecontroleerd. Iedereen stippelt zijn leven keurig uit en is voortdurend bezig alle risico's die het leven in zich draagt uit te bannen. Voordat mensen een goed idee uitvoeren, laten ze eerst een marktonderzoek doen. En als ze met vakantie gaan is alles verzekerd en netjes gepland. Ik denk dat iedereen toch altijd op zoek is naar spanning. Mensen kiezen heden ten dage voor het beheersbare risico. Door het leven van anderen te begluren in een televisieprogramma [BIG BROTHER], door te internetten, te bungyjumpen. In LEF heb ik die keuze tussen totale vrijheid en het gecontroleerde leven uitvergroot. De liefde is misschien één van de weinige dingen die niet beheersbaar zijn, gelukkig maar.'Viggo Waas' antwoord op de vraag "Wat vind je van het eindresultaat?" in 'de Volkskrant' d.d. 15 januari 2000: 'Alle restricties in aanmerking genomen, ben ik tevreden. Het is geen meesterwerk, maar de sfeer is goed. Ik vind het vooral heel leuk voor regisseur Ron Termaat dat de film die hij wilde maken er is gekomen. Vrijwel zonder geld heeft hij een mooi werkstuk afgeleverd dat overwegend positief ontvangen is.'

Pers

'de Filmkrant' d.d. januari 2000: 'Dat het in LEF draait om jongens die hun ultieme filmdroom willen realiseren is een weinig origineel gegeven, want daarover is al een stroom films gemaakt. Paul Ruven bewees echter met ENIGMA dat dat geen bezwaar hoeft te zijn: ook uitgekauwde onderwerpen kunnen geestige, originele films opleveren. Met LEF is dat niet gelukt. De film straalt een aanstekelijk enthousiasme uit, maar dat is niet voldoende om de manco's te verbergen. De grootste hindernis is de oubolligheid die uit de film walmt en die te wijten is aan het scenario. (...) Aan het knusse LEF is dertig jaar filmgeschiedenis voorbij gegaan.''Het Parool' d.d. 19 januari 2000: 'Het is duidelijk welke sfeer Termaat wil oproepen met LEF: we moeten denken aan de vrijgevochten Franse cinema van de jaren zeventig. Soms slaagt Termaat erin om daar een Hollandse, zilten variant van op te roepen, geholpen door de skyline van IJmuiden en het frisse spel van Alice Reys.Maar Lef heeft met die hang naar het bohémienschap en het aanbidden van Alain Delon ook iets oubolligs. De twee jongens zijn gewoon niet interessant en spannend genoeg om negentig minuten mee door te brengen; daarvoor is het verhaaltje te dun en zijn de clichés over jongens-vriendschappen te dik aangezet.''NRC Handelsblad' d.d. 19 januari 2000: 'Camerawerk, acteursregie, montage, muziek zijn alle in orde - wat dat betreft zijn er met no-budget wonderen verricht. Maar de vérgaande onbenulligheid van het verhaal, dat van onwaarschijnlijkheden aan elkaar hangt, doet LEF de das om.' 'de Volkskrant' d.d. 20 januari 2000: 'Veel bijzonders of onverwachts gebeurt er niet in LEF. Uit alles straalt een groot en prijzenswaardig enthousiasme, maar het resultaat is toch niet veel meer dat een weinig diepgaande b-film.' 'Spits' d.d. 20 januari 2000: 'LEF is voor Nederlandse begrippen een heel "lieve film" over aardige dertigers, gelukkig eens zonder een overmaat aan seks, drugs en nodeloos geweld. De titelsong "Dromen", gezongen door Viggo Waas zelf, is van eenzelfde liefheid doortrokken. LEF blijkt onlosmakelijk verbonden aan liefde en als je je dromen wilt waarmaken zul je af en toe het stuur eens lekker moeten losaten. Zonde van die mooie auto, dat wel.''Vrij Nederland' d.d. 22 januari 2000: 'Met iets van de eigenwijze straathumor van Eddy Terstall en de oer-Hollandse oubolligheid van Alex van Warmerdam, doet Termaat wat een Nederlandse filmmakeer behoort te doen: een Nederlandstalige film met een eigen smoel maken. Reken maar dat ze dat ook in het buitenland, met of zonder ondertitels, waarderen.'

Prijzen

Grolsch Filmprijs ter waarde van 30.000 gulden op het Nederlands Film Festival 1999.

Filmuziek

Joep van Deudekom, André van der Hoff

Camera

Maarten Kramer

Montage

Annette Otto, Hans van Dongen

Geluid

Sophie Determeyer

Bioszalen

10 bij première

Bezoekers

6.671

Kleur

Kleur

Meer info

In 'Skrien' nummer 226 (september 1998) staan de dagboeknotities van regisseur Ron Termaat over de voorbereiding en opnamen van LEF (pagina 28-33).

Art director

Joaney Korevaar