Grot van Plato, De (1990)

Verhaal

Gordon, Broetske, Wouter en Pauline zijn vier jongelui in Amsterdam die zich als geroutineerde werkontwijkers wijden aan de kunst om van verveling een deugd te maken. Rondtoeren op een oud mobyletje, proletarisch winkelen, pokeren, biljarten en zelfs een bankoverval zijn de zaken waarmee zij de tijd doden. Pauline experimenteert met het schilderen van zwart-witte abstrakten. Ook het gebruik van drugs is opgenomen in hun levenspatroon. Het is hun wens om het leven in de marge op een goede dag in te ruilen voor het goede, het ware, het schone. Bijvoorbeeld een geriefelijk huis, luieren op het strand of lekker eten en drinken. Dit ideaal kunnen zij verwezenlijken doordat het schilderij dat Wouter met een partij poker heeft gewonnen een Van Gogh blijkt te zijn. Vertaling van Plato's grotparabel naar het alledaagse banale leven van nu, waarin de grote vraag is of de hoofdpersonen erin slagen te ontsnappen aan de 'grot'.

Cast

Gordon Eccles (Gordon), Immanuel Derks (Broetske), Wouter Krijbolder (Wouter), Pauline Wolbers (Pauline)

Ontstaan

Opgenomen tussen 1987 en 1990 met een tweedehands camera en met her en der bijeengesprokkelde restjes 16 milimeter materiaal leverde dat op den duur een 85 minuten durende film op. Aanvankelijk zonder geluid, maar toen een distributeur en een paar enthousiaste vaklui interesse kregen in hun maaksel, kon er muziek en een voice-over-tekst over heen gezet worden en werd de montage wat aangescherpt. Het laatste halfuur van de film, als de personages het schimmige bestaan in hun grot verlaten hebben, is in kleur. Slecht ontvangen.

Camera

Joris Baudoin, Douwe Jan Wiersma

Montage

Wim Louwrier