Drie weken huisknecht (1944)

Verhaal

Over een jonge kasteelbewoner die aan lager wal is geraakt en zijn huisknecht. Een rijkgeworden slager koopt het kasteel en trekt er met zijn familie in en de jonker treedt als huisknecht in dienst bij hem, terwijl de echte huisknecht voor jonker speelt. Als de pseudo-huisknecht en de dochter van de nieuwbakken kasteelbewoner tenslotte met elkaar verloofd raken, komt natuurlijk alles uit. Als alle misverstanden zijn opgeheven, kan de jonker door een huwelijk met de slagersdochter toch het kasteel behouden en blijkt hij ineens een niet onbegaafd landbouwer die met financiële steun van zijn grootvader zijn landgoed naar behoren exploiteert

Cast

Paul Steenbergen (jonkheer Alfred de Beaucour), Mathieu van Eysden (Marcel, de huisknecht), Theo Frenkel (Henri de Beaucour, zijn oom), Piet Bron (Bolhuis, rustend exportslachter), Coba Kelling (zijn vrouw), Wilma van Klaveren (Loes, hun dochter), Louise Hensen (Nelly, dienstbode), Richard Flinck (Van Bunschoten, notaris), Piet te Nuyl (Winpelman, wijnhandelaar), Henk Bakker (Peitzel, kleermaker), Jan Blok (Wolters, slager), Jo Vischer (Van den Burg, kolenhandelaar), Henk van Buuren (ober), Enny Snijders (garderobejufrouw), Anneke de Wilde, Henk Dillewaard. Figuratie: leden van de Letterlievende Vereeniging J.J. Cremer, Haarlem).

Ontstaan

Het Haarlemse Polygoon en het Haagse Profilti (twee filmbedrijven die tijdens de oorlog fuseerden) verwierven al begin 1942 de rechten van het oorspronkelijke toneelstuk van Henk Bakker dat 'Adel in livrei' heette, een stuk waarmee toneelgroep De Voortrekkers met redelijk succes had opgetreden. Heel voorzichtig polsten zij in mei 1942 de NSB'er en SS'er Jan Teunissen of deze bezwaren had tegen verfilming van het toneelstuk, dat inmiddels was omgedoopt in 'Kasteel te koop'. Jan Teunissen (leider van het Filmgilde van de Kultuurkamer en hoofd van de Rijksfilmkeuring) heeft met de Duitsers overlegd en ondanks negatieve adviezen van de Duitsers ('ausgesprochener Kitsch', 'Ablehnen: zu schwach') is de film toch in produktie genomen. Begin juli 1942 was men draaiklaar en aangezien de vereiste toestemming uit Berlijn kennelijk was aangekomen, ging men diezelfde zomer nog filmen. De buitenopnamen werden geschoten rond kasteel Vorden (Gelderland) en de binnenopnamen werden gemaakt in Profilti's eigen studio in Den Haag. Eind december 1942 werd de film -die inmiddels zijn definitieve titel DRIE WEKEN HUISKNECHT had gekregen- aangeboden bij de Filmkeuring. De zinsnede 'Moed houden maar, altijd maar moed houden' moest worden vervangen door het als minder aanstootgevend beschouwde 'Volhouden maar, altijd maar volhouden', maar voor de rest keurde ze de film goed. Desondanks kwam DRIE WEKEN HUISKNECHT pas in maart 1944 in de bioscoop. Waarom de film bijna anderhalf jaar op de plank heeft gelegen is eigenlijk niet bekend. De filmpers had de film slecht besproken ('Men schrappe dit product uit de Nederlandsche filmgeschiedenis. En beginne, met frisschen moed, opnieuw') en het publiek had weinig belangstelling voor de film en ze was dan ook snel weer verdwenen uit de bioscopen. Na de oorlog werd de film opnieuw uitgebracht. Aan de vooravond van Kerstmis 1945 werd geadverteerd met 'een Nederlandse film vervaardigd door Nederlanders dus in elke Nederlandse bioscoop'.

Facts

Meer informatie in het artikel 'Drie weken huisknecht teruggevonden' van Egbert Barten in 'De groene Amsterdammer' van 19 september 1990.

Filmuziek

Cor Steijn

Camera

Frits Wissenburg, Jan Jansen

Geluid

J.C. Tenge