Piece of my heart (2022)

Regie

Dana Nechushtan

Scenario

Roos Ouwehand

Release

1 december 2022

Duur

114 minuten
Filminformatie

Verhaal

Amsterdam, de jaren 70. Terwijl Olga en Irma, beiden getalenteerde danseressen, zich staande proberen te houden in de veeleisende en ambitieuze balletwereld, wordt Olga als de grote nieuwe ster van het Koninklijk Ballet gelanceerd. Al snel ontdekt Olga ook de schaduwzijde van haar talent en moet Irma toezien hoe haar beste vriendin bezwijkt onder de prestatiedruk, zichzelf verliezend in het losbandige nachtleven. Piece of My Heart vertelt het verhaal over uitzonderlijk talent, maar bovenal dat van een ultieme vriendschap.

Cast

Elaine Meijerink (Irma Roeters), Roos Englebert (Olga van Heemst), Jan Kooijman (toby), Daniël Boissevain (Kees Roeters), Gijs Scholten van Aschat (Walter), Peter Paul Muller (Jacob van Heemst), Tina de Bruin (Suus van Heemst), Yannick Jozefzoon (Clemens), Katelijne Damen (Shapiro), Gijs Blom (Jan), Peter Blankenstein (leraar Nederlands), Michael Bloos, Mathan Brhane, Igone de Jongh (Julia), Hans Doodkorte, Safrien Duijser, Luise Gouw, Noah Hak, Markoesa Hamer (juf Engels), Abke Haring, Kris Hutten, Vincent Linthorst, David Lucieer (journalist), Eva Magyar, Guido Pollemans (Henk), Vera Schröder, James Stout (Romeo), Maureen Teeuwen, Saskia Temmink, Marianne van der Kruit, Matteo in 't Veld, Alkan Çöklü

Ontstaan

Kijkwijzer: 12 jaar (angst, grof taalgebruik).

Pers

Leo Bankersen op Filmkrant.nl op 2 november 2022: "(...) De naam Olga is een eerbetoon aan de met zichzelf worstelende en jong overleden danser Olga de Haas (1944-1978), in de jaren zeventig een van de grote namen van Het Nationale Ballet. Het team achter Piece of My Heart (ook de titel van een song van Janis Joplin) besloot er echter geen biopic van te maken, maar de nodige fictie toe te laten. We bezien de film-Olga door de ogen van een fictieve vriendin: Irma, eveneens een jonge, talentvolle danser. Die vriendschap, waarbij samenzweerderig plezier en solidariteit soms botsen met rivaliteit, is een tweede lijn in het verhaal. Grote gevoelens, beeldend, en ook tamelijk demonstratief neergezet. Nechushtan wilde geen concessies doen aan de uiterlijke perfectie die het klassiek ballet typeert. De twee gedreven jonge hoofdrolspelers zijn professionele balletdansers, maar als acteurs beginnend, wat soms nog te merken is. Wat er achter die perfectie schuilt wordt al snel duidelijk. Het is geen toeval dat Piece of My Heart niet op het podium begint, maar met de training in de gymzaal waar – het is zelfs een tikje voorspelbaar en stereotiep – de jonge danstalenten door hun coaches voornamelijk kritiek en strenge woorden toegebeten krijgen. Ergens valt ook de opmerking dat vrouwen nergens zo onderdrukt worden als in het klassieke ballet. Een beetje uitleggerig misschien, maar het signaleert een bescheiden derde lijn in de film. Die druk wordt zeker niet minder wanneer Olga en Irma ontdekt worden door het Koninklijk Ballet. Wanneer Olga de desastreuze gevolgen van prestatiedwang, drank en anorexia blijft ontkennen, staat Irma voor een steeds groter dilemma. Moet ze haar vriendin vrijlaten, tegen zichzelf beschermen of – zoals anderen van haar vragen – de oppas gaan spelen? Samen met het contrast tussen de gestileerde schoonheid van het ballet en de swingende feesten van de jaren zeventig levert het een complex geheel op. Dat wordt in forse lijnen geschilderd, maar de grens tussen de magie van de uitvergroting en simpel effectbejag is soms dun. Eigenlijk is het de serieuze Irma die het best uit de verf komt en als personage het meest groeit. Terwijl ze zich overeind houdt naast een getraumatiseerde vader is er een duidelijke hint dat ze probeert goed te doen wat ze ooit als zesjarige niet kon. Schuldgevoel als basisemotie."

Remke de Lange op Trouw.nl op 30 november 2022: "Ballet en grootsteedse losbandigheid. Ze komen tegenover elkaar te staan in Piece of My Heart, een drama over twee veelbelovende ballerina’s in Amsterdam in de jaren zeventig. Waarom dat tijdperk? Dat wordt niet duidelijk, hoewel het voor leuke kostuums en interieurs vol verzadigde kleuren zorgt. Irma (Elaine Meijerink) is de serieuze, introverte danseres die iedere ochtend als eerste in de repetitieruimte staat, niet gehinderd door een lapzwanserige bohemien van een vader. Nieuwe klasgenoot Olga (Roos Englebert) is haar tegenpool: getalenteerd en aanwezig, afkomstig uit een overbeschermd nest. De jonge vrouwen, even ambitieus, beginnen een ingewikkelde vriendschap. Drugs, anorexia, rivaliteit maken het de twee lastig in een scenario dat met weinig verrassingen aanstuurt op conflict en tragiek. Sterker zijn de choreografieën die prima ballerina Igone de Jongh voor de twee als actrice debuterende danseressen maakte: Dana Nechustan (Dunya en Desi, Hollands Hoop) brengt ze liefdevol in beeld. Je zou willen dat de regisseuse het geheel wat steviger naar zich toe had getrokken. De solo van Olga als Bizets Carmen, een energiek discoballet op Boney M.’s Daddy Cool in een nachtclub, een dramatische valpartij in een Amsterdamse gracht: op dit soort visueel spannende momenten overtuigt de film. En: wanneer Katelijne Damen in beeld komt als de moederlijke, wijze docente die in Frans-Nederlands (‘Bonjour tout le monde!’) haar pupillen begeleidt. Ze weet precies het verschil te benoemen tussen een talent en een ster."

Casting

Rebecca van Unen

Filmuziek

Steve Willaert

Camera

Bert Pot

Montage

J.P. Luijsterburg

ProdDesign

Minka Mooren

Grime

Liselotte Bredero, Marelva de Bruin

Distributeur

WW Entertainment Nederland

Bioszalen

87 bij première

Kleur

Kleur
Trailer