Narcosis (2022)

Verhaal

Een hecht gezin raakt ontwricht wanneer de vader tijdens een professionele duik niet meer bovenkomt. Geen begrafenis, geen afscheid, alleen een huis vol herinneringen. Gebukt onder het ongrijpbare verlies, ontwijkt Merel de dood van haar man en alles wat er mee te maken heeft. Haar jonge kinderen raken hierdoor verstrikt in hun zoektocht naar antwoorden, waardoor het gezin uiteindelijk hard tot stilstand komt. Merel heeft geen andere keuze dan het verlies op haar eigen unieke manier onder ogen te komen, om samen weer aan een nieuw leven te kunnen beginnen.

Cast

Thekla Reuten (Merel), Fedja van Huêt (John), Sepp Ritsema (Boris), Lola van Zoggel (Ronja), Vincent van der Valk (Sjoerd), Janni Goslinga (klant), Harpert Micielsen (makelaar), Tine Joustra (expert), Hannah van Lunteren (moeder Koosje), Nola Frensdorf (Koosje), Bo Tarenskeen (vader Koosje), Truus te Selle (vrouwelijke klant), Steven Hooi (gymleraar), Rochelle Deekman (lerares), Roos Drenth (arts), Casper Grimbrère (klant), Evalinde Lammers (caissière supermarkt), Hylke van Sprundel (schoolhoofd), Joop Wittermans (vader klant), Sara Luna Zoric (cassière snackbar)

Ontstaan

De speelfilm NARCOSIS van Martijn de Jong ging op zaterdag 24 september 2022 in première op het Nederlands Film Festival in Utrecht. NARCOSIS is de debuutfilm van Martijn de Jong en hij schreef het scenario samen met Laura van Dijk. Eerder maakten Martijn de Jong en Laura van Dijk samen de One Night Stand VRIJ die prijzen won op het Oldenburg Internationaal Filmfestival en Nice Filmfestival en werd genomineerd voor een Gouden Kalf. Gouden Kalf 2022 voor Beste hoofdrol voor Thekla Reuten.De speelfilm NARCOSIS werd geselecteerd om namens Nederland te worden ingezonden naar de Academy Awards voor de categorie International Feature Film. De film werd uit 11 aanmeldingen gekozen door een selectiecommissie bestaande uit 20 afgevaardigden van verschillende filmbrancheverenigingen en organisaties binnen de Nederlandse filmindustrie. Kijkwijzer: 12 jaar (angst, grof taalgebruik).

Pers

Nicole Santé op Filmkrant.nl op 26 september 2022: "Kan de connectie tussen twee personen zo sterk zijn dat het de natuurwetten overstijgt? Narcosis antwoordt voorzichtig positief op die vraag en laat tegelijk zien hoe rouw en verdriet zich niets aantrekken van de regels van logica en gezond verstand. Het prachtig gefilmde Narcosis begint paradijselijk: in een soort mini-Hof van Eden waar een perfect gezin een perfect rommelig leven leidt. Merel (Thekla Reuten) heeft in het Pippi Langkous-huis, omgeven door weelderige natuur, een praktijk als medium. Ze kan gestorven geliefden zien en boodschappen doorgeven uit een andere wereld. Maar als haar eigen geliefde John (Fedja van Huêt) bij een risicovolle duikonderneming niet meer boven komt, kan ze het emotioneel niet opbrengen hem te zoeken. In plaats daarvan ploetert ze voort. Een jaar na zijn dood pikt de film de draad weer op, als ze in flinke financiële problemen zit, het haar niet lukt haar twee kinderen adequaat bij te staan en ze iedereen die haar wil helpen van zich wegduwt. Regisseur Martijn de Jong vertelt dat verhaal in mooie scènes, soms terloops – met gesprekken in de auto op weg van of naar school – soms uitgesproken dramatisch – in ruzies met de kinderen of met Sjoerd (Vincent van der Valk), de beste vriend van John, als hij met een voorstel komt om haar bij te staan. Het zware, alledaagse bestaan wordt doorbroken met en omlijst door de herinneringen aan John, die de gezinsleden elk op hun eigen manier koesteren of verdringen, zonder dat ze in staat zijn ze met elkaar te delen. Thekla Reuten is volledig geloofwaardig als de koppig doorharkende weduwe, die haar eigen gevoelens (en die van anderen) ontkent en daarmee de realiteit op afstand houdt. De jonge Sepp Ritsema is mooi breekbaar en tegelijk krachtig als oudste zoon Boris, die bijna letterlijk verzuipt in het gemis van zijn vader. Maar de absolute ster van de film is Lola van Zoggel, als jongste dochter Ronja. Een natuurtalent dat de zware rol met ongelofelijk gemak lijkt te spelen. De manier waarop ze kijkt, praat, fluistert en lacht, doet je vergeten dat je hier met een piepjonge acteur te maken hebt. Dat is uiteraard ook de verdienste van regisseur Martijn de Jong en van cameraman Martijn van Broekhuizen, die de acteurs en hun emoties nauwgezet en op bijzondere wijze in beeld brengt. Heel soms vliegt het drama in Narcosis (dat dit jaar de Nederlandse Oscar-inzending is) uit de bocht, als het te zwaar wordt aangezet met muziek en symboliek. Maar het blijft overeind als een ode aan de liefde en een document van rouw – waar iedereen die iemand verloren heeft zich in zal herkennen en iedereen die dat niet heeft zich een voorstelling van zal kunnen maken."Eric le Duc op Telegraaf.nl op 20 oktober 2022: "(...) Narcosis is het speelfilmdebuut van regisseur Martijn de Jong die het scenario schreef met partner Laura van Dijk. Hun prachtige rouwverwerkingsdrama laat zien dat iedereen anders omgaat met het verlies van een naaste. Een jaar na Johns dood is Merel (glansrol van Thekla Reuten) nog steeds in ontkenning en zet ze kwaad de mevrouw van de levensverzekeringsmaatschappij buiten de deur. Intussen is Boris (een sterke Sepp Ritsema) begonnen aan riskante duikoefeningen om het lichaam van John naar boven te krijgen. En vanuit de oude telefooncel in de tuin probeert Ronja (fantastisch gespeeld door Lola van Zoggel) elke dag weer haar vader te bellen. Tussen alle tranen en woede-uitbarstingen door speelt De Jong een vernuftig spel met heden en verleden en waan en werkelijkheid. Met flashbacks en paranormale droomsequenties duikt hij in de hoofden van de achterblijvers waar rouw en verdriet enerzijds en logica en gezond verstand anderzijds om voorrang strijden. Zo is Narcosis - dat drie Gouden Kalveren won – volkomen terecht de Nederlandse inzending voor de komende Oscars."Belinda van de Graaf op Trouw.nl op 20 oktober 2022: "(...) Knap is hoe de twee kinderen het drama dragen. Sepp Ritsema is als Boris, het sproetige zoontje, vooral boos op zijn moeder. Als hij op zijn skateboard staat, met zijn lange haren in de wind, denkt hij terug aan gesprekken met zijn vader. Lola van Zoggel is als de kleine, blonde Ronja de hartendief. Voor haar leeft haar vader gewoon nog. In de oude telefooncel in de tuin heeft ze gesprekken met hem. Samen met zijn scenariste en levenspartner Laura van Dijk voegde Martijn de Jong nog een extra element toe aan het rouwverwerkingsdrama. Evenals De Jongs eigen moeder is Merel een medium, een heldervoelende die contact kan maken met overledenen. Maar sinds de dood van haar man wil Merel niet meer als medium werken. Contact maken met haar eigen dode man staat haar tegen. In de film wordt die heldervoelendheid gepresenteerd als iets volkomen normaals. Merel heeft die gave. Punt. Terwijl je daar als kijker, die een paar van die sessies meemaakt, best vragen bij hebt. Het zal ervan afhangen hoe je er zelf in staat, maar helemaal geloofwaardig worden die kort in beeld gebrachte verbindingen met het hiernamaals niet. Ook word je wat kriegelig van de afgemeten dialogen. Het is op zich toe te juichen dat Martijn de Jong denkt in beelden en geluiden. Hij weet de dialoog heel vernuftig tot een minimum te beperken. Maar bij het zoveelste mooie strijklicht en het zoveelste melancholieke pianomuziekje begin je ook een beetje te huiveren. Narcosis zit soms tegen mooifilmerij aan."

Filmuziek

Jorrit Kleijnen, Jacob Meijer, Patrick Watson

Camera

Martijn van Broekhuizen

Montage

Lot Rossmark

Distributeur

September Film

Bioszalen

38 bij première

Kleur

Kleur