Knor (2022)

Verhaal

Voor haar negende verjaardag krijgt Babs van haar opa uit Amerika het varkentje Knor cadeau. Haar ouders zijn daar niet zo blij mee. Alleen op voorwaarde dat Knor een puppycursus volgt, mag Babs hem houden. Maar dan blijkt opa stiekem andere plannen te hebben met Knor. Hij doet mee met de worstenwedstrijd van de Vereniging voor Vleeswaren van Verse Varkens…

Cast

Stemmen: Hiba Ghafry (Babs), Kees Prins (opa Tuitjes), Matsen Montsma (Tijn), Jelka van Houten (Margreet), Henry van Loon (Nol), Loes Luca (tante Christine), Johnny Kraaijkamp (slager), Alex Klaasen (hondentrainer), Remko Vrijdag (Freddy Willekes)

Ontstaan

In 2013 werd de kiem gelegd voor de stop-motionfilm geënt op het kinderboek 'De Wraak van Knor' van schrijfster Tosca Menten. De film met poppen is gemaakt volgens de stop-motiontechniek. Een stop-motionfilm is eigenlijk geen film in de gebruikelijke zin van het woord, maar een aaneenschakeling van foto's. Heel veel foto's. Voor één seconde film zijn twaalf foto's nodig, waarbij de gebruikte figuren steeds een klein stukje van een beweging maken. De film zelf duurt 68 minuten, dus voor de film van Mascha Halberstad zijn er zeker rond de 50.000 foto's nodig. Daar heeft Halberstad in haar studio aan de Rosendaalsestraat in Arnhem dan ook jaren over gedaan. Halberstad kwam op het idee van de film, toen ze in 2013 in een kinderboekenwinkel in Arnhem vroeg naar een kinderboek in het genre van Roald Dahl om daar een film van te maken. Niet van Roald Dahl zelf, want daarvan zijn de verfilmingsrechten veel te duur. 'De Wraak van Knor' las ze thuis en toen wist Mascha Halberstad direct dat dit het verhaal het moest worden. Niet helemaal het boekenverhaal, want sommige stukjes leenden zich niet voor de film. Andere stukken moesten juist toegevoegd worden, aldus Halberstad, die studeerde aan ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten in Arnhem. Samen met producente Marleen Slot werd uiteindelijk 2,5 miljoen euro bij elkaar gesprokkeld. Toen begonnen de voorbereidingen. Uiteindelijk heeft de Arnhemse drie jaar echt gewerkt aan de film. Jaren geleden werden al de stemmen ingesproken door onder meer Johnny Kraaykamp en Loes Luca. Maar toen moest de animatie nog beginnen. Daar is een aantal animatoren ingeschakeld die het daadwerkelijk fotograferen deden, dag in dag uit, 5 seconden film per dag per animator.Kijkwijzer: 6 jaar (angst).

Pers

Leo Bankersen op Filmkrant.nl op 6 juli 2022: "(...) Je kan zien dat Mascha Halberstad een fan van Roald Dahl is. En niet alleen vanwege het feit dat Knor, die het keurige huishouden al snel op stelten zet, in kritieke situaties een enorme lading poep produceert. Hier geen flauwe kinderhumor, maar een heerlijk slapstickeffect. Wat Knor daarbij spannend maakt, is dat die kleurrijke opa met zijn banjo en grote snor niet voor niets onverwachts is teruggekeerd uit Amerika. In de hilarische openingsscène zagen we al dat hij vroeger slager was. Dus is Knor, met een worstenwedstrijd in aantocht, wel veilig in zijn handen? Gelukkig is Babs’ vriendje Tijn heel argwanend. Knor is gebaseerd op het kinderboek De wraak van Knor van Tosca Menten dat Halberstad en scenarist Fiona van Heemstra enthousiast naar hun hand hebben gezet. Een vermakelijke knipoog is bijvoorbeeld de opgewonden televisiereporter die verslag van de worstenwedstrijd doet. Net zo raak is de pedante puppytrainer die Knor manieren moet leren. Heel soepel weten de makers zowel kinderen als volwassenen aan te spreken. Zo is er een achtergrondverhaal dat duidelijk maakt waarom moeder en een oude tante nog steeds heel boos zijn op opa. De afwikkeling hiervan is misschien wat kort door de bocht, maar dit lijntje versterkt wel de vermakelijke botsingen rond de komst van Knor. Iets vergelijkbaars spreekt uit de manier waarop fantasie en realisme hand in hand gaan. Het biggetje praat niet, maar is wel eigenwijs. Ook de menselijke personages zijn goed getroffen en heel herkenbaar. Babs en Tijn zijn ondernemende kids met een skateboard. Zonder veel aanpassingen had Knor een gewone speelfilm kunnen zijn, al had je dan natuurlijk dat vleugje animatiemagie gemist. Stop-motion gaat goed samen met stevig aangezette nukken en grillen. Typerend voor Halberstad (zie haar prijswinnende korte film Munya in mij, 2013) is onder meer dat de betrekkelijk gestileerde figuren toch een heel levendige expressie hebben. Dat laatste wordt nog versterkt door de zorg die aan de stemmen is besteed. Hier wordt echt geacteerd! Het maakplezier straalt er overduidelijk van af."

Filmuziek

Rutger Reinders

Camera

Peter Mansfelt

Montage

Mascha Halberstad

Bioszalen

107 bij première

Kleur

Kleur