Moloch (2022)

Verhaal

Wanneer Betriek in haar huis zonder enige aanleiding wordt aangevallen door een onbekende man, gaat ze op zoek naar een verklaring. Steeds vaker wordt ze geconfronteerd met onheilspellende gebeurtenissen. Een eeuwenoude legende lijkt haar familie te terroriseren. Kunnen ze aan hun lot ontkomen?

Cast

Sallie Harmsen (Betriek), Anneke Blok (Elske), Jack Wouterse (Hans), Alexandre Willaume (Jonas), Markoesa Hamer (Sonja), Edon Rizvanolli (Radu), Phi Nguyen (Lennard), Ad van Kempen (Ton), Johan Fretz (Edwin), Fred Goessens (Roelof), Noor van der Velden (Hanna), Albert Secuur (tasjesman), Brent van Baardwijk (Radu's zoon), Willemijn Kressenhof (dr. Mensinck)

Ontstaan

Kijkwijzer: 16 jaar (angst, grof taalgebruik, geweld).

Pers

Roosje van der Kamp op Filmkrant.nl op 3 mei 2022: "(...) De Nederlandse horrorfilm Moloch speelt met de standaardtegenstellingen van het horrorgenre: binnen en buiten, verleden en heden, familie en vreemdeling. Met een zekere slimheid zet de film deze concepten op zijn kop – waar het gevaar lijkt te liggen, blijkt juist de veilige haven te zijn en vice versa – maar de film is te uitgedokterd om echt te slagen als horrorfilm. Dat neemt niet weg dat het bijzonder is om een horrorfilm te zien die niet alle plot overboord gooit zodra het eng begint te worden. (...) Moloch draagt zijn kennis van het horrorgenre als een eremedaille. Het speelfilmdebuut van regisseur Nico van den Brink haalt onder meer inspiratie uit het werk van Ari Aster, met name zijn debuutfilm Hereditary (2018), met een thematische focus op geestesziekten, het occulte en intergenerationele trauma’s en een interesse in het psychologische aspect van horror. Moloch slaagt vooral in het neerzetten van een griezelige sfeer, geholpen door de Drentse veenlandschappen en muziek van Ella van der Woude. Maar uiteindelijk is de film te recht voor zijn raap om echt angst in te boezemen. Horrorfilms werken het best met een zekere ambiguďteit, iets onverklaarbaars of – beter nog – iets wat kijkers doet twijfelen aan hun eigen waarneming. Het scenario van Van den Brink en coscenarist Daan Bakker is dan wel gelaagd, maar heeft toch de neiging om te veel te verklaren. Dat breekt de spanning. Zo zegt Betriek al vrij snel dat haar familie vervloekt is – wat de kijker ook best zelf had kunnen concluderen. Ook het einde is iets te lang en voor de hand liggend om echt verontrustend te zijn. Met Moloch geeft Van den Brink een voorproefje van wat een Nederlandse horrortraditie zou kunnen worden. Het is misschien niet op alle vlakken geslaagd, maar de poging tot een gelaagde, plotgedreven Nederlandse horror stemt hoopvol."Dana Linssen op NRC.nl op 17 mei 2022: "Nico van den Brink is een regisseur met een missie. Met zijn eerste speelfilm Moloch heeft hij het op zich genomen om de genrefilm in Nederland van nieuw elan te voorzien. En met succes. Moloch is een enorme stap voorwaarts in het genre dat liefkozend nederhorror of polderhorror is gaan heten. (...) "Kevin Toma op Volkskrant.nl op 18 mei 2022: " (...) Niet verkeerd, hoe regisseur Nico van den Brink het eerste gruwelmoment van Moloch subtiel in psychologie onderdompelt. En hoe hij en scenarist Daan Bakker heden en verleden met elkaar verknopen. (...)"

Filmuziek

Ella van der Woude

Camera

Emo Weemhoff

Montage

Xander Nijsten

ProdDesign

Romke Faber

Distributeur

Splendid Film

Bioszalen

68 bij première

Kleur

Kleur