Een magische en romantische speelfilm gebaseerd op de gelijknamige bestseller van Chantal van Gastel. De film gaat over de eigenzinnige Mia die puur op intuïtie haar eigen bloemenwinkel opent en daar - letterlijk - de man van haar dromen ontmoet. Ze zet alles op alles om een succes van haar winkel te maken en te zorgen dat de man van haar dromen ook de man van haar leven wordt. Maar wat als je opeens vlinders krijgt van diegene die recht voor je staat…
Cast
Sigrid ten Napel (Mia), Tarikh Janssen (Feo), Steef de Bot (Axel), Loes Luca (Viola), Melissa Drost, Javier Guzman, Victoria Koblenko, Toprak Yalciner
Rob Dekay, Allard Warnas
Ontstaan
Scenario: René Molenaar, gebaseerd op de gelijknamige bestseller van Chantal van Gastel uit 2014.
Kijkwijzer: 12 jaar (drugs).
Pers
Erik Jonk op Metronieuws op 16 februari 2022: "(...) Je hebt lieve films en écht lieve films. Ik Wist Het is er eentje in de laatste categorie. Vooral dankzij hoofdrolspeelster Sigrid ten Napel. Maar voor je bang wordt van een zwijmel-walhalla waar de zoetigheid al te zeer vanaf druipt: Ik Wist Het is ook gewoon een leuk verhaal van een prima cast. (...) Viola. Loes Luca heeft van de rol – een vrouw waar ook wat mee gebeurt – iets moois gemaakt. Maar ja, stelt Loes Luca ooit teleur, of ze nou in een film, een tv-serie of op het toneel te zien is? Sigrid ten Napel is de gedroomde – we houden het dromen er maar in – hoofdrolspeelster. (...) Verder wordt de cast in deze leuke film onder meer gevormd door prima namen als Javier Guzman, Victoria Koblenko, Melissa Drost en Toprak Yalçiner. We zien ook een verrassend gezicht: Rob Dekay, u weet wel: die Mol uit Wie Is De Mol? 2020. (...) Ja, Ik Wist Het is een lekkere wegkijk-film. Leuke timing om de titel in De Week van de Liefde uit te brengen. Misschien dat de ongemakkelijke stiltes tussen Feo en Alex wel héél ongemakkelijk aanvoelen. Aan de andere kant: de talloze dames die deze film gaan zien zullen daar misschien juist wel van smullen."
Noah Johannes op NPO3.nl: "(...) Een slechte film kan heel vermakelijk zijn. Vooral in romcom-land: films vol onlogische twists, ongeloofwaardige gebeurtenissen en een overdosis zoetstof die je toch inpakken omdat ze heel grappig zijn. Of omdat de films twee goed acterende hoofdrolspelers hebben waar de chemie van afspat. De nieuwe Nederlandse romantische komedie Ik Wist Het is helaas niet zo’n romcom. Die is vooral heel cringe. (...) Zo’n ‘driekhoeksverhouding’ zou een superleuke film á la To All To Boys of The Half of It kunnen opleveren. Of een supersexy-zwoele Vicky Christina Barcelona. Maar het überzoete Ik Wist Het verzuipt in een veel te hoog picture perfect gehalte (zó zonnig, zó gestyled), cheesy muziek, tenenkrommende dialogen en een overkill aan onlogische en ongeloofwaardige acties. Hoe voorspelbaar sommige daarvan ironisch genoeg ook zijn. Zo lijkt er nooit iemand een boeket af te rekenen in de winkel van Mia, hoeft ze bij een bestelling niet te weten hoeveel en wanneer ze moet leveren (oh wacht, ik vergeet: ze heeft natuurlijk een voorspellende gave), zie je amper een daadwerkelijke tosti (of ze zijn binnen een seconde klaar), en lukt het journalist Axel vreemd genoeg niet om voor het optreden van z'n favo band (hij draagt hun T-shirt en heeft hun poster hangen) concertkaartjes te bemachtigen. Het lukt hem -met dank aan Mia die natúúúrlijk al kaartjes heeft- wél om het volledige concert spontaan mee te drummen op het podium, omdat de drummer van de band net voor het optreden z’n hand blesseert. Het is allemaal zo toevallig, zo onwaarschijnlijk en zo klef dat het ongemakkelijk gaat jeuken. Met als uitschieter een fragment waarin Axel Mia leert drummen en hiervoor achter haar op het kleine éénpersoonskrukje plaatsneemt (net als in zo’n golf- of biljartscène) om voor te doen hoe je je handen houdt.
Je zou het allemaal pikken als het trio Sigrid ten Napel (Mia), Tarikh Janssen (Feo) en Steef de Bot (Axel) je weet te charmeren met hun magische charisma en chemie. Maar helaas: ook die essentiële ingrediënten ontbreken. Mia begint je met haar ‘eigenzinnig-dromerige’ uitstraling en ‘oh wat moet ik nou’-gezwets zelfs zo te irriteren, dat je haar in the end geen enkele tosti én geen van beide mannen gunt. Jammer, want acteren kunnen ze normaal gesproken wel, Ten Napel, Janssen en De Bot. Ik Wist Het doet ze alleen totaal geen recht. Zelfs acteerveteraan Loes Luca (in de rol winkelmedewerker Viola) komt niet lekker uit de verf. Nee sorry: hier is het leven te kort en te duur voor. Kun je gerust overslaan.(..) "
Pauline Kleijer op Volkskrant.nl op 16 februari 2022: "(...) Een mierzoet en onwaarschijnlijk verhaal, maar dat is ook de intentie. Wat niet de bedoeling kan zijn, is het haperende tempo. De tosti’s van Feo zijn altijd klaar binnen 2 seconden (hoe doet hij dat?), maar op andere momenten valt de film stil – vaak midden in losjes bedoelde gesprekken. Het maakt deze soms best sympathieke komedie toch hoogst ongemakkelijk."
