Tijdens een vredesmissie in het Midden-Oosten zijn drie jonge soldaten, Erik, Roy en Thomas, op zichzelf aangewezen als hun militaire voertuig met pech midden in de woestijn vast komt te staan. Steeds meer losgezongen van de werkelijkheid proberen de soldaten het hoofd koel te houden. Ze verliezen echter grip op de situatie als ze de 14-jarige Khalil ontmoeten en hij vervolgens weigert te vertrekken. Rampzalige gebeurtenissen stapelen zich op en de soldaten voelen zich gedwongen om de jongen een vijandig gebied in te volgen op zoek naar water. Hun paranoia neemt langzaam maar zeker toe. Waar leidt hij ze eigenlijk naartoe en kunnen ze hem wel vertrouwen?
DO NOT HESITATE is het tweede speelfilmproject van regisseur Shariff Korver. Zijn eerste speelfilm INFILTRANT, met een hoofdrol voor Gouden Kalf-winnaar Nasrdin Dchar, ging in 2014 in première tijdens Toronto International Film Festival en werd tevens geselecteerd voor het Nederlands Film Festival. Daarnaast regisseerde Shariff ook verschillende televisieseries waaronder FENIX (2018) en TEMPLE (2019).
Jolein Laarman (KAUWBOY, VERDWIJNEN) schreef het scenario van DO NOT HESITATE en cameraman is Nadim Carlsen, die ook de met een Oscar genomineerde film GRÄNS heeft gedraaid.
De film is geproduceerd door Erik Glijnis, Leontine Petit en Emily Morgan van Lemming Film (PLEASURE, DEAD AND BEAUTIFUL, MONOS, ZAMA en THE LOBSTER) in coproductie met het Griekse Heretic en de NTR, en is tot stand gekomen met steun van het Nederlands Film Fonds, de Netherlands Film Production Incentive, CoBO, TrustNordisk, Greek Film Center, EKOME en Creative Europe.
Omar Aiwan is als vluchteling uit Syrië naar Nederland gekomen. Hij spreekt ook vloeiend Nederlands. In de film spreekt hij een specifiek Arabisch dialect uit zijn dorp, in de buurt van de Iraakse grens. De film is weliswaar gebaseerd op de Nederlandse missie in Afghanistan, maar in de film wordt Afghanistan niet genoemd. Dat maakt het verhaal volgens Korver minder snel gedateerd.
De film is gedraaid in een smal 4:3-kader. Je blik is beperkt, terwijl de vijand in theorie van alle kanten kan komen. Dan is het een logische stap om de zijkanten van het beeld eraf te snijden. De mooie bergen in de omgeving moesten niet als mooi, maar juist als bedreigend worden ervaren. Film je met panoramakaders, dan benadruk en verbreed je de lijnen. Dan wordt het mooi en indrukwekkend. Een zonsondergang in de fuilm betekent: shit, het wordt donker. (Shariff Korver, de Volkskrant, donderdag 11 november 2021)
Nederlandse inzending voor de Academy Awards 2021. Shariff Korver beschouwt het als een "heel groot compliment in zo'n sterk jaar waarin ook DE OOST, DE VEROORDELING en DE SLAG OM DE SCHELDE een kans maakten, zegt dit veel goeds over de film". De makers van DE SLAG OM DE SCHELDE zijn boos dat hun film niet werd gekozen. In dat ddebat mengt Korver zich niet. "Ik heb liever dat mensen DO NOT HESITATE gaabn zien en zelf hun mening vormen." (de Volkskrant, donderdag 11 november 2021)
Kijkwijzer: 12 jaar (geweld, grof taalgebruik).
Pers
Dana Linssen op NRC.nl op 9 november 2021: "(...) Do Not Hesitate zou een goede double bill zijn met Quo vadis, Aida? Waar de militairen in Quo vadis, Aida niet weten wat te doen, zijn de piepjonge soldaten in Do Not Hesitate juist te snel. Ze zijn nog niet in hun kamp aangekomen (lekke band, onverwachte overnachting tussen de barre bergen) of eentje heeft al zijn wapen getrokken. Wat het ene moment nog een zonnige vakantiebestemming leek, is een paar uur later een opgefokte situatie waarin iedereen iedereen wantrouwt, en de schaduwen van de ondergaande zon schimmen van belagers worden. Wat komen ze daar eigenlijk doen? Wat betekent dat, iemand helpen en dan weer vertrekken? En wat is dat helpen eigenlijk?
De film is opgebouwd als een psychologische thriller, waarin het al snel niet meer om het realisme van de situatie gaat, maar om de manier waarop mensen onder druk hun greep op de realiteit juist verliezen. Oorlogssituaties zetten dat op scherp. Niets is ooit zoals je tijdens je training hebt geleerd. Het autoriteitsconflict dat ontstaat in de film is niet alleen militair of moreel, maar ook uitermate Nederlands. Op een of andere manier zijn de eigenwijze, betweterige onderlinge conflictjes tussen de soldaten moeilijk elders voorstelbaar. Verder blijft de film gelukkig weg van al te veel anekdotiek, waardoor hij des te universeler wordt.
De drie soldaten die uiteindelijk overblijven zijn alles wat je voor archetypisch uitgebeend drama nodig hebt, waarin de hel altijd de anderen zijn. We weten uit tal van andere oorlogsverhalen dan weer wel hoe snel een groep onder druk tot dehumanisering van een ander overgaat, alleen maar om de eigen macht en saamhorigheid te bevestigen. Gedrag dat in de burgermaatschappij als toxisch masculien zou worden benoemd, maar dan nu in een min of meer gelegitimeerde setting.
Als er een Nederlandse film weer eens kans maakt om tot de Oscar-longlist voor Beste niet-Engelstalige Film door te dringen, dan wel Do Not Hesitate, die door vertegenwoordigers van de filmindustrie als inzending is gekozen. Oorlog teruggebracht tot al z’n zenuwslopendheid en absurdisme."
Pauline Kleijer op Volkskrant.nl op 10 november 2021: "Hoe weids het berglandschap ook is waar Do Not Hesitate zich afspeelt, de film heeft van meet af aan iets beklemmends. Dat ligt deels aan het gekozen beeldformaat, het krappe 4:3. Het ligt ook aan de beperkte setting: het overgrote deel van het oorlogsdrama speelt zich af in en rondom een stilstaand pantservoertuig van het Nederlandse leger. Maar het komt vooral door de opgekropte spanning.
(...) Do Not Hesitate werd gekozen als de Nederlandse Oscarinzending, en dat is begrijpelijk. Het scenario van Jolein Laarman is subtiel maar glashelder, het spel van de jonge acteurs is zeer sterk en Korvers regie is feilloos. Ook het geluidsontwerp valt op: de bergen vormen een spookachtige echokamer.
Nieuw is het verhaal natuurlijk niet. Talloze oorlogsfilms toonden de mentale last van jonge soldaten. Do Not Hesitate is dan ook het indrukwekkendst in het slotdeel, waarin Laarman en Korver een verrassende keuze maken. De film blijft nog even hangen bij Erik, Thomas en Roy (Spencer Bogaert), terwijl ze hun oorlogservaringen van zich af proberen te schudden. Een kansloze missie."
Joost Broeren-Huitenga op Parool.nl op 10 november 2021: "Wát een geweldige openingsscène heeft Do Not Hesitate. (...) Ergens in al die chaos schiet een van de soldaten per ongeluk een geit dood. Zo blijven binnenvetter Erik, de ingetogen Roy (Spencer Bogaert) en de impulsieve Thomas (Tobias Kersloot) samen achter. Ze zitten opgescheept met de eigenaar van de geit, een vroege tiener (pas in de eindcredits wordt zijn naam genoemd). Die laat zich niet afschepen met de vijftig dollar die hem in eerste instantie ter compensatie is gegeven.
En juist als dat punt is bereikt, stokt Do Not Hesitate enigszins. Hoe het met deze vier moet aflopen, is eigenlijk onvermijdelijk, maar de weg daarnaartoe hapert en valt in herhaling. En hinkt op twee gedachten: er gebeurt iets te veel om ons effectief in de groeiende paranoia van Erik en zijn trawanten mee te slepen, maar voor een meer plotgedreven oorlogsverhaal gebeurt er dan weer wat weinig.
Do Not Hesitate was de winnaar van de publieksprijs op het afgelopen Parool Film Fest en is dit jaar ook de Nederlandse inzending voor de Oscars. Daarover was de afgelopen weken flink wat te doen, want de producenten van De slag om de Schelde, die wereldwijd op Netflix is uitgebracht, verbaasden zich er openlijk over dat niet hun film als inzending was geselecteerd. Er valt iets voor te zeggen, al heeft Do Not Hesitate met enkele festivalsuccessen ook al voet op Amerikaanse grond gezet.
(...) een weekend op Kreta, waar ze therapiesessies krijgen maar ook vol het uitgaansleven in duiken. Daar eindigt Do Not Hesitate mee, en dat slot is weer even intrigerend en meeslepend als de openingsacte. Je zou wensen dat Korver daar méér mee had gedaan, en het voorspelbaardere middendeel veel korter had gehouden."
Prijzen
Do Not Hesitate wint op 31 oktober 2021 de Parool Film Fest publieksprijs.
De film won in november 2021 op het Amerikaanse Scottsdale International Film Festival prijzen voor Beste Film, Beste Regie (Shariff Korver), Beste Scenario (Jolein Laarman) en acteur Tobias Kersloot won in de categorie Beste Bijrol.
