Onze jongens in Miami (2020)

Verhaal

In ONZE JONGENS IN MIAMI is Jorrit (Jim Bakkum) weer single en gaat hij samen met Bas (Martijn Fischer) een stripclub openen in Miami. Uiteraard vliegt ook Thijs (Juvat Westendorp) naar Miami samen met nieuwe stripper en collega-bouwvakker Boris (Malik Mohammed). Ze moeten flink aan de bak want de club blijkt een enorme bouwval en de mannen komen er al snel achter dat ze te maken hebben met stevige concurrentie.

Cast

Jim Bakkum (Jorrit), Martijn Fischer (Bas), Juvat Westendorp (Thijs), Eva van de Wijdeven (Lola), Malik Mohammed (Boris), Matheu Hinzen (Gijs), Maaike Martens (Angie), Jason Cerda (Pablo Ramirez), Sanne Vogel (Sammy), Laura Ault (Molly), Steve Lantz (Pablo's advocaat), Dorien Rose Duinker (Anna), Marit van Bohemen (Bernadette), Isadora Cruz (vlogger), Omar Carabello (grappige agent), Francesca Pichel (Paloma), Jaimy Dorenbosch (Dwayne), Eva van der Post (Marit), Stefany Pacheco (Olivia), Soufyan Gnini (Chris)

Ontstaan

De opnames van ONZE JONGENS IN MIAMI startten begin mei 2019 in Nederland en gingen vervolgens verder in het tropische Miami.Kijkwijzer: 12 jaar (seks, grof taalgebruik, drugs).

Pers

Floortje Smit op Volkskrant.nl op 29 januari 2020: "(...) Laten we gewoon zeggen waar het op staat: wie naar Onze Jongens in Miami gaat, het vervolg op Johan Nijenhuis’ succesvolle stripperskomedie Onze Jongens, doet dat niet omdat ze zich afvraagt hoe het verder gaat met de relatie tussen aannemer Jorrit en zijn zoontje. Of omdat ze razend benieuwd is naar de liefdesperikelen van zijn beste vriend Bas. Of omdat ze wil weten hoe die ‘jongens’ in godsnaam in Miami belanden. Welnee. De bezoeker komt om zich te verlustigen aan strakgespannen sixpacks en andersoortig afgetraind mannenvlees. Als íémand dat begrijpt, is dat publieksmenner annex regisseur Nijenhuis (Costa!, Toscaanse Bruiloft, Rokjesdag). In Onze Jongens in Miami eindigt zo’n beetje elke scène dan ook in een strippartijtje. Het is bewonderenswaardig hoe scenarist Anne-Louise Verboon keer op keer doodgewone gesprekken op doodsaaie locaties in minder dan geen tijd uit de hand laat lopen. Acteur Jim Bakkum scheurt zijn overhemd open tijdens een gesprek bij de Belastingdienst; een bouwvakker onderbreekt zijn werk om in een Moschino-onderbroek capriolen uit te halen met opgerolde bouwtekeningen; bij onderhandelingen over de huurprijs staat al rap ook de Amerikaanse vastgoedmiljonair shirtloos zijn buikspieren aan te spannen. Goed, we laten de voorspelbare verhaallijn, de vlakke personages, de suffe romantische subplotjes, de saaie mannenruzies die ook in een vloek en een zucht weer opgelost zijn, en het overbodige gedoe rondom dat zoontje dus even voor wat het is. Want waar het werkelijk om draait is dit: zijn die stripscènes léúk? Afwisselend genoeg om de aandacht er bijna twee uur bij te houden? Het antwoord is: redelijk. De Nederlanders kunnen zich niet meten met de moves van Channing Tatum c.s. in de Magic Mike-films, maar dat wordt gecompenseerd door het plezier waarmee ze schaamteloos een amalgaam van Cola Light-reclames naspelen, of flarden van George Michaels iconische videoclip voor Outside. Liefdevolle referenties, of goed afgekeken vakamusement? De mannenstrippers denken in de film in ieder geval nog een bijdrage te kunnen leveren aan de seksuele emancipatie van de vrouw, alsof The Chippendales of films als The Full Monty en Magic Mike nooit hebben bestaan. Een wonderlijke parallelle wereld, waar je bovendien een orgasme kunt krijgen simpelweg doordat Bakkum met ontbloot bovenlijf tegen je aan danst. We verkopen een droom, stelden ‘onze jongens’ in de eerste film. Als ze bedoelen: een vermakelijke, maar niet serieus te nemen fantasie, hebben ze gelijk."André Waardenburg op NRC.nl op 28 januari 2020: "(...) Hoe streng moet je een pretentieloze film beoordelen over mannelijke strippers, bedoeld om een Ladies Night-publiek aan het joelen te krijgen? Misschien niet heel streng, maar toch. Als criticus zie je dat Onze jongens in Miami soepel gemaakt amusement is, met een variatie aan op lekkere nummers gezette stripscènes. Ook zit er een erotische scène in die niet zou misstaan in de hitsige film 9 1/2 Weeks (1986). Toch valt ook op hoe behoudend het door een vrouw geschreven Onze jongens in Miami eigenlijk is. Er zit het klassieke moment in waarop een vrouw denkt dat Bas en Jorrit homo’s zijn, iets wat gelijk gecorrigeerd wordt, want stel je voor! Jorrit valt voor een vrouw die zich, net als hij, niet wil binden. Een mooie match zou je zeggen, maar toch viert deze film opnieuw de monogame liefde. En in de climax strijdt de witte Jorrit tegen een gekleurde danser/stripper die hem om allerlei redenen dwarszit. Het is niet moeilijk te raden wie wint."Marco Weijers op Telegraaf.nl op 30 januari 2020: "(...) Het verhaaltje is aanzienlijk dunner. Werd in hun eerste avontuur slechts eventjes Las Vegas aangedaan, nu brengen Bas (Martijn Fischer) en Jorrit (Jim Bakkum) het grootste deel van de film in Miami door, waar zij in een bouwval langs de boulevard een stripclub voor vrouwelijke bezoekers willen openen. Door onderlinge strubbelingen, onverwachte concurrentie en andere tegenvallers heeft dat nogal wat voeten in de aarde. De dramatische ontwikkelingen in deze film van commercieel connaisseur Johan Nijenhuis voelen daarbij als een slap excuus voor het tonen van afgetrainde mannenlijven, in langgerekte scènes die nog het meest weg hebben van muziekvideo’s vol goedkope porno-moves. Acteurs als Jim Bakkum, Juvat Westendorp en Malik Mohammed mogen daarbij pronken met hun geprononceerde wasbordjes en met spierballen waar je ogenschijnlijk een spijker op kunt krom slaan. In Onze Jongens in Miami worden álle toekijkende dames daar spontaan hitsig van. Intussen mag Martijn Fischer opnieuw zijn ‘Heineken-spoiler’ inzetten voor komisch effect, naast een stevig staaltje steenkool-Engels. Verder is er dit keer voor de verdwaalde - of met tegenzin meegesleepte - mannelijke bioscoopbezoeker een strippende Eva van der Wijdeven: als zoethoudertje en als potentieel liefje-van. En oh ja, de jongens moeten zich ook nog een keer vermommen als vrouw! Er zullen vast mensen zijn die dat buitengewoon hilarisch vinden."

Camera

Maarten van Keller

Montage

Elsbeth Kasteel

ProdDesign

Helen Hennekes

Distributeur

Dutch Filmworks

Bioszalen

120 bij première

Kleur

Kleur