Verliefd op Cuba (2019)

Regie

Johan Nijenhuis

Scenario

Anne-Louise Verboon

Release

14 februari 2019

Producent

Ingmar Menning, Johan Nijenhuis

Duur

107 minuten
Filminformatie

Verhaal

Loes (Susan Visser) is na haar echtscheiding het vertrouwen in de liefde verloren. Wanneer haar dochter Maartje (Abbey Hoes) besluit te trouwen met een Cubaan (Rolf Sanchez) vliegt ze direct naar het Caribische eiland om aan te tonen daar haar schoonzoon in spé enkel uit is op een verblijfsvergunning. Eenmaal geland op het betoverende eiland leert Loes meer over de liefde dan ze ooit had verwacht.

Cast

Susan Visser (Loes), Abbey Hoes (Maartje), Rolf Sanchez (Carlos), Maarten Dannenberg (Diego), Jan Kooijman (Jan), Tjebbo Gerritsma (Alex), Mareya Salazar (Benita), Barbara Sloesen, Niek Roozen, Maaike Martens, Anouk Maas

Ontstaan

In de film speelt Kooijman een ander soort rol dan het publiek van hem gewend is. In de voorgaande films, Toscaanse bruiloft en Verliefd op Ibiza, was hij te zien als 'gladde jongen'. Voor deze rol zat hij onder de tattoos, moest zichzelf kaalscheren en viel 7 kilo af.

Verliefd op Cuba is niet alleen op Cuba gefilmd, maar is ook grotendeels door een Cubaanse filmcrew opgenomen. Het opnemen van de film verliep dan ook niet zonder problemen. "We hebben ons filmscript ter goedkeuring moeten voorleggen aan de machthebbers in Cuba", vertelde Nijenhuis aan RTL Boulevard. "Daarbij hebben ze scherp gelet of hun leiders Fidel Castro en Che Guevara er positief uit zouden komen. We hebben aanpassingen moeten doen om goedkeuring te krijgen voor de opnamen. Maar Cuba is niet altijd het arbeidersparadijs dat uit de propaganda naar voren komt. Ik wilde de ontbrekende scènes alsnog filmen." Daarom is een deel van de filmcrew nog voor een aantal dagen naar Ibiza gegaan. Opgenomen werd onder meer een scène waarin een persiflage te zien is op de Cubaanse militaire pakjes.

Kijkwijzer: 12 jaar (drugs, grof taalgebruik, geweld).

Pers

André Waardenburg op NRC.nl op 12 februari 2019: "(...) De manier waarop Verliefd op Cuba elk denkbaar cliché over de communistische heilstaat uitbuit is schaamteloos. Even schaamteloos is de manier waarop alles gelikt in beeld gebracht wordt, met de Hollandse scènes gefilmd in grijsachtige, kille tinten en Cuba als zonovergoten, paradijselijk oord. Slappe romantiek uit toeristenfolders met ondergaande zonnen wordt hier gebracht als authentiek levensgevoel. Alle vooroordelen over Cuba en Cubanen worden bekrachtigd: het scenario is een opeenstapeling clichés en stereotypen, met opzwepende salsamuziek, rijkelijk vloeiende rum, uitmuntende sigaren, flirtende machomannen, gammele oldtimers en goedkope plastische chirurgie. De bewoners zijn weliswaar arm, maar zij genieten met volle teugen van het leven. Daar kan de inflexibele Loes een voorbeeld aan nemen: geniet toch eens net zoals die ongedwongen Cubanen! Het is neerbuigend en tenenkrommend. De Nederlanders komen er echter niet beter vanaf. Ze zijn materialistisch, dingen altijd af, voelen zich superieur en zijn emotioneel kil of juist op het hysterische af. Giet er een beetje rum in en alle remmen gaan los, met amoureuze chaos als resultaat. Onhandig zijn ze ook, ze vallen constant van daken of balkons. En dan is er nog de moraal. In Verliefd op Cuba staat het buiten kijf dat trouwen het hoogst haalbare is en kinderloos blijven uit den boze is. Deze conservatieve insteek wordt verhuld door (spoiler!) Loes’ zoon iets te laten krijgen met een transgender: kijk ons eens vooruitstrevend zijn. In Nijenhuis’ optiek is film geen kunst met scherpe randjes, maar een gelikt commercieel product. Hij is niet te beroerd om op digitale wijze nog even een vliegtuig met de naam van een sponsor in een wolkenlucht te monteren. Deze vorm van sluikreclame ziet er lelijk uit, maar geld gaat nou eenmaal voor. Je kunt je hier groen en geel aan ergeren, je mag het ook handig noemen. De schaamteloosheid waarmee hij alles in elkaar zet, kun je stiekem een beetje bewonderen: twee ballen voor zijn branie. Maar wat critici ervan vinden zal Nijenhuis weinig kunnen schelen, de kassa heeft in zijn optiek altijd gelijk."

Maricke Nieuwdorp op AD.nl op 14 februari 2019: "Gewone Nederlanders met liefdesperikelen in den vreemde doen het altijd goed; het is herkenbaar én exotisch tegelijkertijd. Die succesformule heeft Johan Nijenhuis goed begrepen, eerder leverde hij immers goed verkopende ensembleromkoms als Costa!, Bruiloft in Toscane en Verliefd op Ibiza. (...) Het passievolle land biedt onverwacht liefdesverrassingen voor iedereen. Met prima acteurs als Visser, Hoes en Jan Kooijman in de hoofdrollen maakte Nijenhuis aardige keuzes. Enkele kolderieke bijrollen komen daarentegen minder geslaagd uit de verf. Dat geldt ook voor de humor in het algemeen; de wat klein gehouden grapjes doen het regelmatig goed, maar alle slapstickmomenten – vallen, struikelen, wéér vallen – zijn krukkig en onleuk."

Fabian Melchers op Telegraaf.nl op 14 februari 2019: "(...) Met dat hagelschot aan romkom-lijntjes haakt Nijenhuis weer in op zijn grootste kassuccessen Verliefd op Ibiza en Toscaanse bruiloft. Zo’n vaste formule hoeft geen probleem te zijn, de ongeïnspireerde invulling met halfgeslaagde grapjes is dat wel. Nijenhuis liet met zijn vorige film Gek van geluk juist zien dat er ook binnen een geijkt patroon altijd nog ruimte is voor geestige en charmante momenten. Wat dat betreft voelt Verliefd op Cuba als een stapje terug."

Mike Peek op Parool.nl op 13 februari 2019: "(...) "Deze spin-off van Verliefd op Ibiza is een kruising tussen romcom en rioolhumor. Ergens wil Nijenhuis best ontroeren, maar aan de andere kant wil hij ook héél graag vieze grapjes maken die elke vorm van drama in de weg staan. (...) Zo gaat Machteld lunchen met twee vrouwen die op Cuba zijn vanwege de goedkope plastische chirurgie. Als ze haar crackertje besmeert met een lokaal goedje uit een grote pot, weet de kijker al dat ze op het punt staat om vers weggezogen menselijk vet in haar mond te duwen. Lachen."

Kevin Toma op Volkskrant.nl op 13 februari 2019: "(...) Ook de andere protagonisten maken hun voor de hand liggende persoonlijke ontwikkeling door. Allicht gaat dat gepaard met diverse benarde situaties en misverstanden; uitblinker is de scène waarin iemand na een liposuctie haar persoonlijke pot met vet op tafel zet en Machteld daar nietsvermoedend een toastje mee besmeert. Veel leuker wordt Verliefd op Cuba niet, ondanks de incidentele charme van de acteurs. ‘De liefde is overal ter wereld een chaos’, zegt een van de personages. Was die chaos hier maar minder uitgekauwd geweest."

Camera

Maarten van Keller

Montage

Elsbeth Kasteel

ProdDesign

Samantha Chijona

Distributeur

Entertainment One Benelux

Bioszalen

121 bij première

Kleur

Kleur
Trailer