Impossibly small object, An (2019)

Verhaal

Een Nederlandse fotograaf (gespeeld door regisseur David Verbeek zelf) maakt op een parkeerplaats in nachtelijk Taipei een foto van een meisje dat met haar vlieger speelt. De foto neemt ons mee in het leven van het meisje. Ze is acht jaar en staat op het punt haar beste vriend te verliezen; een jongen uit een rijkere familie die binnenkort naar Amerika gaat verhuizen. Terug in Nederland wordt de fotograaf geconfronteerd met zijn eigen constante staat van eenzaamheid. De foto van het meisje maakt bij hem herinneringen los aan zijn eigen jeugd, toen hij zich nog wel ergens thuis voelde.

Cast

Lucia (Xiao Han), Chen-Hung Chung (Hao Hao), David Verbeek (fotograaf), Klara Mucci (Severina, vriendin van fotograaf), Lisa Lu (oude vrouw), Gijs Scholten van Aschat, Tine Joustra

Ontstaan

Talen: Chinees, Nederlands, Engels. Kijkwijzer: Alle Leeftijden (grof taalgebruik).

Pers

Kevin Toma op Volkskrant.nl op 2 januari 2019: "(...) Een film van David Verbeek kan haast niet zonder straten, trappenhuizen, façades en tl-verlichte garages die zelf aandacht opeisen. Al ronddolend stuiten we ook op de fotograaf en op een reusachtige traditionele pop die vanuit de schaduw een geheel eigen leven leidt. An Impossibly Small Object, een film die vorig jaar door Verbeek ook tot kunstinstallatie werd omgesmeed, blijkt dan toch zijn eigen intuïtieve koers te varen. Nog raadselachtiger wordt het wanneer de fotograaf in het vliegtuig naar Nederland een wetenschapper (Lisa Lu) ontmoet die de bejaarde Xiao Han lijkt te zijn. Of komt hij door met haar te praten op het verhaal achter de foto? Al worden dergelijke parallellen nauwelijks uitgewerkt, ze verlenen volop rijkdom en mysterie aan de film. Minder overtuigend zijn de momenten in het Amsterdamse appartement van de fotograaf (dat van Verbeek zelf); de scènes met diens ouders lijken afkomstig uit een andere film, zo droogkomisch en broodnuchter gefilmd als ze zijn. Die wisselvalligheid is tegelijkertijd wel passend: alsof de film zich op Nederlandse bodem net zo onwennig voelt als de fotograaf en net zo snel terug wil naar Azië. Dat lijkt te gebeuren – en toch ook weer niet – in een buiten de tijd staande, dromerige finale die zonder voice-over nóg mooier was geweest. Soms zijn woorden echt niet nodig om te kunnen voelen wat een beeld betekent."Coen van Zwol op NRC.nl op maandag 31 december 2018: "(...) An Impossibly Small Object gaat over verlies en onthechting, beeld en projectie, en beantwoordt elke denkbare kritiek zelf proactief. Ontroerend zolang we bij Xiao zijn, blijkt het tweede deel van de film een cerebrale analyse van onthechting en vervreemding. Het siert Verbeek dat hij zich niet – zoals in eerder werk als R U There – beperkt tot het constateren daarvan, maar durft te verklaren. Verbeek zoekt het in het pijnlijke proces van verlies en separatie dat opgroeien uiteindelijk is. Toch kleeft aan deze film iets van defensief navelstaren, waarbij het niet helpt dat Verbeek zichzelf – wellicht deels uit budgetoverwegingen – in de hoofdrol cast. Als acteur mist hij de mystiek waardoor je wil blijven gissen wat er zich afspeelt achter de dromerige, ongrijpbare welwillendheid van de fotograaf."Jan Pieter Ekker in 'Het Parool' van woensdag 2 januari 2019: "(...) Het kleine budget en dan Verbeeks door dat geldgebrek ingegeven keuze om zelf de hoofdrol te spelen, wreken zich met name in het middendeel; Verbeek zal niet snel een Gouden Kalf winnen als acteur. Maar er zitten schitterende scènes in (...) en het fraaie camerawerk van Morgan Knibbe (de regisseur en cameraman van Those Who Feel The Fire Burning) vergoedt veel. (...)"

Filmuziek

Taco Drijfhout

Camera

Morgan Knibbe

Montage

Luna Lee

ProdDesign

Klara Mucci

Kostuums

Zorana Meic

Bioszalen

6 bij première

Kleur

Kleur