Rechten der jeugd (1921)

Verhaal

Herman van Hogelanden, de enige zoon van de beroemde schilder Gerard van Hogelanden, is verliefd op Dora, de dochter van de houtvester. Hij is echter bevreesd dat zijn vader geen toestemming voor een huwelijk zal geven, maar tot zijn verwondering maakt deze geen bezwaar. Gerard vertelt aan zijn zoon zijn levensverhaal: Toen hij twintig jaar was, leefde hij slechts voor de schilderkunst, maar zijn vader wilde hem tot koopman opleiden. Zijn vader was tegen de oprechte genegenheid tussen hem en Maria, het nichtje van pastoor Hendrix. Gerard werd naar de universiteit in de naburige stad gestuurd. Voor de studie voelde hij niets en zijn vader liet hem aan zijn lot over. De kunstkopers vonden zijn werk wel talentvol, maar niet rijp genoeg voor de verkoop. Hij moest van zijn vader trouwen met een vrouw, die hem slechts om het geld trouwde. Hij werd gebracht tot de bedelstaf. Toen hij zijn vroegere vriend Paul van Beek ontmoette, gaf die hem moed om een nieuw leven te beginnen. Als Gerard op een zekere dag zich weer met energie wijdde aan de schilderkunst, bezig zijn lievelingsschilderij, het portret van Maria, te voltooien, staat zij plotsklaps voor hem en geeft haar wens te kennen om nog eenmaal voor hem te poseren. Toen het schilderij voltooid was, behaalde het de hoogste onderscheiding en dan staat hem niets meer in de weg om het meisje, dat hij steeds was blijven liefhebben, tot zijn vrouw te maken. Gerard eindigt zijn verhaal met de volgende woorden: 'Mijn zoon, je moeder had geen andere rijkdom dan haar goed hart, haar reinheid en haar eenvoud. Indien ook jouw uitverkorene deze deugden bezit, zal ik haar met liefde als mijne dochter begroeten'.

Cast

Annie Bos (Maria), Adelqui Migliar (schilder Gerard van Hogelanden), Jan van Dommelen, Jeanne van der Pers, Renée Spiljar, Sophie Willemse en twaalf dansers van het ballet van de Nederlandsche Opera

Ontstaan

Al in 1918 opgenomen voor de Maatschappij tot Exploitatie van Witte Films, maar na het ter ziele gaan daarvan pas uitgebracht in 1921 en niet meer onder de oorspronkelijke titel DE JEUGD MOET WETEN. Witte Films waren bestemd voor rooms-katholieken; geschikt als familie-ontspanning. Enkele werkopnamen zijn bewaard gebleven.