Bloed, zweet en tranen (2015)

Regie

Diederik Koopal

Scenario

Frank Ketelaar

Release

2 april 2015

Producent

Jet Christiaanse

Studio

Lemming Film, A Private View

Duur

112 minuten
Filminformatie

Verhaal

Bloed, Zweet & Tranen is een oprecht, emotioneel en humoristisch verhaal over het bewogen leven van André Hazes. In de film worden de drie belangrijkste fases uit zijn leven verteld; zijn rauwe jeugd en de ontdekking door Johnny Kraaykamp op de Albert Cuypmarkt in de jaren ?60, zijn doorbraak in de jaren ?80 met de hits als 'Zeg Maar Niets Meer', 'Een Beetje Verliefd' en 'Ik Meen ?t' en zijn moeizame laatste maanden in 2004. In deze laatste fase voor zijn dood worstelt hij met zijn heftige verleden, zijn verslechterde gezondheid en de angst voor wat hem te wachten staat. Zal hij, dé volkszanger van Nederland, nog één keer schitteren in een uitverkochte Arena?

Cast

Martijn Fischer (André Hazes), Matheu Hinzen (jonge André Hazes), Hadewych Minis (Rachel Hazes), Fedja van Huêt (Tim Griek), Raymond Thiry (Hazes' vader), Marcel Hensema (Johnny Kraaijkamp), Loek Peters (Simon de Waal), Eric Corton (Karel), Maurice Nathan Weert (clubeigenaar), Simon Ates (boze fan), Brian Ligthart (sound engineer)

Ontstaan

Opgenomen in onder andere het Concertgebouw in Amsterdam op 2 september 2014.

Martijn Fischer speelde de rol van André Hazes ook al in de succesvolle musical.

Kijkwijzer: 12 jaar (drugs, grof taalgebruik, geweld).

De merken Heineken en Nutella zijn veelvuldig in beeld. Het betreft hier geen sluikreclame, maar producten die Hazes in het echt gebruikte bij leven.

Facts

Producent Lemming Film zou aanvankelijk met regisseur Joram Lürsen in zee gaan, maar Lürsen zou de film in 2014 niet kunnen afronden.Diederick Koopal, die eerder De Marathon maakte.

Pers

Mark Moorman in 'Het Parool' van 1 april 2015; "(...) gespeeld door Martijn Fischer, met een overtuigende combinatie van complete fysieke overgave en subtiele karakterisering, zoals we zelden hebben gezien in een Nederlandse film, wordt meteen duidelijk dat Bloed, Zweet en Tranen geen visueel greatesthitsalbum wordt of een zoveelste lancering van het merk Hazes. 'Ik heb niks met een product te maken,' waarschuwt Hazes zijn aanstaande manager Tim Griek (Fedja van Huêt) en de film van Koopal is een weerbarstig monument voor die man. Bloed, Zweet en Tranen is de Nederlandse Raging Bull van het levenslied: een tragedie waarbij de meezingers je in de strot blijven steken. (...) een film waarmee Koopal, regisseurveteraan van commercials en de bioscoophit De Marathon, een grote sprong maakt. (...) Er vallen wel wat aanmerkingen te maken, over de soms iets te nadrukkelijke vertelstijl bijvoorbeeld, maar Koopal laat zien dat hij veel meer in huis heeft dan het beteugelen van Fischer, die Hazes al zo'n vijfhonderd keer op toneel speelde. Het is te zien in de sterke bijrollen, maar ook in fraaie kleine scènes als die waarin televisiester Kraaijkamp (Hensema) zich bij de familie Hazes meldt en al heel snel doorheeft hoe hij de zaak moet spelen. Historisch klopt het wellicht niet, maar er is een ijzersterke sleutelscène waarin Hazes zijn vader in het publiek van het Concertgebouw ontdekt. Hij zet Zeg Maar Niets Meer in, en dat nummer verandert van een smartlap over het einde van een relatie in een indrukwekkende afrekening: 'Maar als het straks beter gaat/ Hoop ik dat je voor me staat/ En dan, zie ik jou niet staan en zeg/ Dat je beter kunt gaan'. Die blues zat er altijd al in."

André Nientied op NU.nl op 1 april 2015: "(...) Dat Hazes door zijn onzekerheid niet altijd een pretje was voor zijn omgeving en vooral voor zichzelf wordt gekoppeld aan de gezinsterreur van zijn alcoholistische vader, voor wie de kleine Dré (sterke rol van de jonge Matheu Hinzen) nooit goed genoeg was. Zélfs niet toen hij het tot een tv-optreden wist te schoppen naast Johnny Kraaykamp (een geestige Marcel Hensema). (...) Het knappe aan het ontroerende Bloed, Zweet en Tranen is dat de film toch weer een nieuw licht weet te schijnen op de volkszanger, die zó bekend is dat hij op de filmposter met zijn rug naar de camera staat. En is het toeval dat hij daarbij een gekruisigde pose aanneemt, terwijl de film met Pasen uitgaat? Hazes als Jezus, herrijzend met Pasen: het zou zijn fans niet eens verbazen. Maar toeval of niet: Bloed, Zweet & Tranen is een topfilm voor Hazes-fans én Hazes-haters."

Bor Beekman in 'de Volkskrant' van 2 april 2015: "(...) Hoofdrolspeler Martijn Fischer kent zijn personage door en door, van waggelloopje tot lachje; huhuh. Fischers zingende barkeeper uit de begintijd oogt precies zo getrouw als zijn meer afgetakelde Hazes in 2004, het jaar van diens overlijden. (...) Zonder het leed er te dik bovenop te leggen, richt Koopal een tragische Hazes op, een man voortdurend in gevecht met zijn wankele gemoed. De fans en de aanbidding; het helpt uiteindelijk allemaal geen donder."

De Telegraaf geeft vijf sterren voor de 'Hazes-tragiek' die wordt gedragen door een 'Fenomenale Fischer'.

NRC Handelsblad is minder enthousiast en geeft Bloed, Zweet en Tranen twee van de vijf bollen: "Wie wil weten wie André Hazes was, kan beter thuis nog eens De Vlieger opzetten."

Prijzen

Binnen vier dagen status Gouden Film (100.000 bezoekers) op maandag 6 april 2015.

Filmuziek

REC Sound Antwerpen

Camera

Bert Pot

Montage

Marc Bechtold, Manu van Hove

ProdDesign

Alfred Schaaf

Kostuums

Alette Kraan

Distributeur

A-Film

Bioszalen

130 bij première

Kleur

Kleur
Trailer