Gluckauf

Verhaal

Lei, een dolende vijftiger die onderaan de sociale ladder leeft, doet alles om te overleven. Zijn grote angst is om de erkenning van zijn zoon Jeffrey, een ambitieuze twintiger, kwijt te raken. Wanneer Jeffrey ontdekt dat zijn vader een schuld heeft bij een charismatische onderwereldfiguur, doet hij wat elke liefhebbende zoon zou doen: hij beschouwt zijn vaders schuld als de zijne.

Cast

Bart Slegers (Lei Frissen), Ali Ben Horsting (Walt), Nico de Vries (Antwan), Sandra Dierx (klant supermarkt), Vincent van der Valk (Jeffrey Frissen), Tygo Bussemakers (jonge Lei), Kiki van Aubel (Judith), Har Smeets (koper schuttersfeest), Sybrand Boumans (Kevin), Wahid Abdelouahad Sanouji (Waalse wapenhandelaar 1), Sabir Alhaft (Waalse wapenhandelaar 2), Joy Verberk (Nicole), Martijn Crins (Davy), Jacques Lucassen (Tjeu), Raymond Kurvers (Louis), Melle Leurs (Maurice), Jan ten Haaf (Broos), Janno Franssen (Ricky), Catalijne Janssen (vriendin Maurice), Dimitri Ivanov (mensenhandelaar), Dennis Koltgen (bedrijfsleider supermarkt), Mathijs van Kessel (jonge Jeffrey Frissen), Lars Koulen (Jayden), Renate Reijnders (moeder Nicole), Ruud Horrichs (schutter), Roel Beurskens (handlanger Sjarel), Noel Keulen (stamgast), Ton Niessen (Sjarel), Ton Jegerings (pastoor), John Paulus (vader Lei), Dennis Jaspar (kerkbezoeker)

Ontstaan

Douwe Bob: "Ik ben gek op films en vooral ook op filmmuziek. Het was voor mij dan ook een hele eer om gevraagd te worden om de titelsong van Gluckauf te schrijven. De innige vader-zoonrelatie in de film is zeer herkenbaar. Voor mij was de uitdaging om de muziek en vooral de tekst helemaal aan te laten sluiten op de film, zodat muziek en film elkaar versterken. Ik heb het idee dat dat goed is gelukt en dat is een enorme kick. Hier ben ik heel erg trots op." Regisseur Remy van Heugten vult aan: ?Vaders en zonen, liefde en onvermogen. Daar vonden Douwe Bob en ik elkaar. Ik liet hem luisteren naar mijn muzikale inspiratiebronnen, toonde hem scènes uit de film. De karakters, hun dramatiek, Douwe Bob bleek het goed te kennen. 'Mine again' ontstond vanuit zijn vezels. Want die eerste keer dat ik het hoorde? ik zal het nooit meer vergeten. De klanken, zijn tekst. Het hart van Gluckauf ging sneller kloppen. We hadden elkaar begrepen, zonder veel woorden. Zijn muziek, mijn film. Vanaf dat moment waren ze onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zoals vaders en zonen onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.? GLUCKAUF is de mijnwerkersgroet voor een behouden terugkeer. Met GLUCKAUF, dat volledig in Limburgs dialect is gesproken, maakt Remy van Heugten zijn debuut als auteursregisseur. De film is gebaseerd op zijn persoonlijke ervaringen, op zijn woelige jeugd in dit prachtige, maar vergeten stuk aan het diepste einde van Nederland. Een streek waar de sociaaleconomische gevolgen van de sluiting van de mijnen nog steeds zeer voelbaar zijn. Gustaaf Peek schreef eerder vier romans, dit is zijn eerste scenario.Kijkwijzer: 12 jaar (geweld, angst).

Pers

Marco Weijers in 'de Telegraaf' van 29 januari 2015: "(...) een indringend sociaal drama in Limburgs dialect over verstikkende liefde en slechte voorbeelden. Het verarmde milieu dat regisseur Remy van Heugten schetst, doet denken aan de films van Ken Loach en de gebroeders Dardenne. Alleen kijken we hier naar een wereld die de Nederlandse cineast van binnenuit kent. Zijn treffende en gedetailleerde sfeertekening maakt dat overduidelijk. (...) Dat deze tragedie een wat geforceerd einde krijgt, doet weinig af aan de sfeer van beklemming die Van Heugten in zijn film weet op te roepen. geholpen door acteurs die volkomen naturel hun rol spelen. Ontroerend is dat de liefde tussen deze falende vader en zijn naar erkenning hunkerende zoon onmiskenbaar blijft. Alleen brengt die oerkracht hen in Gluckauf maar weinig goeds."Kevin Toma in 'de Volkskrant' van 29 januari 2015: "(...) Het siert Van Heugten en Peek dat ze hun hoofdpersonages niet sympathieker voorschotelen dan ze zijn. Slegers en Van der Valk weten goed raad met hun rollen. Ze spelen vader en zoon Frissen als bonken trots en ongenaakbaarheid, waar soms iets warms doorheen sijpelt. Tegenover wat minpuntjes - de opmaat naar de laatste akte is niet zo verpletterend als hij had kunnen zijn, het slotbeeld nogal overbodig - staan zat zaken die wél werken in Gluckauf, dat op het IFFR meedingt naar een Hivos Tiger Award. Zo gaan de vaak literair klinkende dialogen ('Je hebt je zoon met schuld verzwaard') wonderwel samen met gruizig realisme. Hetzelfde geldt voor de symboliek die soms in de beelden sluimert. Geen werk, geen toekomst: dat zie je aan de grauwe straten, de leegstaande winkelpanden en de druilerige cafés. Van het mijnverleden resten slechts onttakelde bouwsels; de jeugd danst zich daas in een tot technohol omgebouwde mijnschacht. Maar nog altijd is er het prachtige Limburgse heuvelland, dat de camera steeds weer naar zich toetrekt. Als een paradijs dat voor de personages onbereikbaar en onzichtbaar is geworden, zo ligt het daar."

Prijzen

Best screenplay award op Brussels Film Festival op 12 juni 2015.

Filmuziek

Jorrit Kleijnen, Alexander Reumers

Titelnummer

Mine Again / Douwe Bob

Camera

Mark van Aller

Montage

Moek de Groot

ProdDesign

Minka Mooren

Kostuums

Monica Petit

Grime

Françoise Mol, Lindelotte van der Meer, Daphne Zwanenberg

Kleur

Kleur