President, De (2011)

Verhaal

Twee gelukszoekers uit Marokko, Joes en zijn oom Hamid, eindigen als aspergesteker in Nederland. Tijdens een politie-inval veroorzaakt Hamid brand. Joes redt de Roemeense paaldanseres Mila uit de vuurzee. Wanneer hij ontwaakt in het ziekenhuis kaapt de politiek zijn heldendaad. Nederland is verwikkeld in de eerste presidentsverkiezingen nadat de parlementaire democratie is opgeheven. Kandidaat Vlonder, die achterloopt op kandidaat Heesters, schuift Joes naar voren als running mate en voor hij het weet is Joes de eerste president van Nederland. Maar dan wordt het duidelijk dat iemand een vies spelletje speelt.

Cast

Achmed Akkabi (Joes), Najib Amhali (Hamid), Charlie Dagelet (Mila), Dirk Zeelenberg (Vlonder), Rosa Reuten (Treesters), Ton Kas (Aart), Frank Lammers (Boyko), Matthias Schoenaerts (Krasimir), Peer Mascini (butler), Ruben van der Meer (Presentator), Erik de Bruyn (schutter), Rolf Dekens (TV cameraman), David Higginson (bezoeker nachtclub), Dirk-Jan Kerkkamp (journalist), Bob Wilbers (journalist), Murat Yoleri, Erwin Bozzolini

Ontstaan

De film naar de gelijknamige roman van Khalid Boudou is een satire op de Nederlandse politiek en maatschappij van rond 2010. Een deel van de film is gefilmd in Marrakech, waar Joes en zijn oom teruggaan naar de familie. De familieleden van Joes werden gespeeld door Arabische acteurs, die geen Berbers spraken. Zij moesten stampen op hun teksten. Achmed Akkabi moest voor de film een Berberse tongval kweken.

Pers

Jos van der Burg in 'Het Parool' van 14 september 2011: "Hoe smeed je politieke satire, romantische komedie en doldwaze kluchtigheid aan elkaar? Erik de Bruyns De president, over een illegale Marokkaanse jongen die president van Nederland wordt, wappert te veel kanten uit. De Nederlandse film heeft geen traditie in politieke satire, maar soms doet iemand een poging. Zo zette Eddy Terstall twee jaar geleden het mes in het populisme met het geslaagde Vox populi. Ook De president, na Het schnitzelparadijs en Pizzamaffia de derde verfilming van een roman van Khalid Boudou, steekt de draak met politiek simplisme en volksretoriek, maar is te kluchtig om doel te treffen. (...) Joes is een kruising van tuinman Chance in Being there en de provinciaal Smith in Frank Capra's Mr. Smith goes to Washington. (...) de politieke satire is in De president volledig ondergeschikt aan kluchtigheid en romantiek. Het zorgt voor een flinterdunne, bij vlagen amusante film, die als probleem heeft dat hij als politieke satire even oppervlakkig is als het populisme dat hij aan de kaak wil stellen. "Mario Wisse in 'Metro' van donderdag 15 september 2011: "Bij vlagen vermakelijke politieke satire die laat zien waar het met een land heen kan gaan wanneer oppervlakkigheid en opportunisme hand in hand gaan. De Bruyn maakte ooit WILDE MOSSELS, één van de meest ontroerende en grappige Nederlandse films ooit. DE PRESIDENT is aardig, maar geen film die past bij een man met zijn kwaliteiten."M.K. in Sp!ts van donderdag 15 september 2011: "(...) Goede ideeën leiden alleen niet altijd tot goede films, zo moet je weer eens concluderen na het zien van DE PRESIDENT. (...) Erik de Bruyn maakt nauwelijks gebruik van de satirische mogelijkheden die het verhaal bood. (...) de hoofdrolspelers hadden een beter script verdiend. (...) DE PRESIDENT is vlees noch vis, neemt niet genoeg stelling en laat uiteindelijk weinig indruk achter."

Filmuziek

Steve Willaert

Camera

Rolf Dekens

Montage

Marc Bechtold

ProdDesign

Ben Zuydwijk

Geluid

Peter Warnier

Distributeur

A-Film Distribution

Bioszalen

77 bij première

Kleur

Kleur

Co-productie

AVRO TV