Black butterflies (2011)

Verhaal

Black Butterflies gaat over het leven van de jonge Zuid-Afrikaanse kunstenares Ingrid Jonker, een gevoelige en rebelse geest die haar vrije ideeën over kunst, liefde en politiek met een kleine groep gelijkgestemde schrijvers en kunstenaars in Zuid-Afrika deelde, de Sestigers. Tegen de achtergrond van verzet tegen de censuur van de Nasionale Party, leeft Ingrid Jonker haar jonge leven tot het uiterste en wordt haar werk steeds bekender en meer gewaardeerd. De grote liefde in het leven van Ingrid Jonker, de schrijver Jack Cope, kan haar niet het geluk en de gemoedsrust geven waar ze naar op zoek is. Met haar vader Abraham Jonker, een rechtse minister voor de Nasionale Party tijdens het Apartheidsregime, heeft ze een moeizame relatie. Politieke onenigheid drijft vader en dochter steeds verder uiteen. Het belang van het werk van Ingrid Jonker voor de Zuid-Afrikaanse cultuur wordt pas erkend nadat Nelson Mandela haar gedicht ?Die Kind? voordraagt bij zijn eerste rede voor het Zuid-Afrikaanse Parlement in 1994.

Cast

Carice van Houten (Ingrid Jonker), Rutger Hauer (Abraham Jonker), Liam Cunningham (Jack Cope), Grant Swanby (Jan Rabie), Candice D'Arcy (Anna Jonker), Graham Clarke (Uys Krige), Nicholas Pauling (Eugene Maritz), Leon Clingman (Valkenberg receptionist), Jennifer Steyn (Lucille - Lulu), Damon Berry (Pieter Venter), Waldemar Schultz (Ettiene le Roux), Florence Masebe (Maria), Tarryn Page (Irma), Thamsanqua Mbongo (Nkosi), Louis Pretorius (Mike Loots), Ceridwen Morris (Marjorie), Martinus van den Berg (Marius Schoon)

Ontstaan

Kijkwijzer: 12 jaar.

Pers

Fritz de Jong in 'Het Parool' van 30 maart 2011: "(...) Van Houten heeft een acceptabel, neutraal-Britsig accent in huis. Maar we hadden haar pas geloofd als we haar Afrikaans hoorden spreken. Ongetwijfeld zijn er film-economische redenen om dit portret in het Engels te draaien. Maar die verkeerde taal staat voortdurend als een barrière tussen de kijker en Jonker. Het is niet het enige wat er mis is aan deze biopic, die er zeer verzorgd uitziet, maar die er niet in slaagt om de verschillende emotionele registers die Van Houten zo onverschrokken opentrekt, te laten samensmelten tot een geloofwaardige hoofdpersoon. Natuurlijk, Jonker was manisch depressief. Maar moet dat dan meteen zo'n gefragmenteerd portret opleveren? Scenarist Greg Latter maakte ooit een dweperige hagiografie van het Nelson Mandeladrama Goodbye Bafana. Datzelfde gebrek aan distantie en subtiliteit nekt ook Black butterflies. Met name de portrettering van Jonkers vader als rechtlijnige racistische politicus grenst aan het karikaturale. Het is een mirakel dat Rutger Hauer hem puur op charisma toch nog interessant weet te maken." André Nientied op NU.nl op 30-03-2011: "(...) goed gespeeld drama, maar ook een weerbarstige geschiedenisles die de kijker behoorlijk murw beukt." Marieke Kremer in 'Sp!ts' van donderdag 31 maart 2011: "(...) het verhaal is erg dramatisch en serieus, en Van der Oest gunt haar publiek nauwelijks een hapje lucht. Het egoïsme en het ogenschijnlijke gebrek aan zelfreflectie van de hoofdpersoon staat gemakkelijke identificatie bovendien in de weg (...) camerawerk prachtig (...) landschappen van de Zuid-Afrikaanse kust adembenemend (...)"

Prijzen

Gouden Kalf Beste Film 2011: BLACK BUTTERFLIES, Frans van Gestel en Arnold Heslenfeld (IDTV Film); Richard Claus (Cool Beans BV); Arry Voorsmit (Riba Film International). Gouden Kalf Beste Actrice 2011: Carice van Houten. Beste Montage 2011: Sander Vos.Rembrandt Beste Nederlandse Actrice voor Carice van Houten op 12 maart 2012.

Filmuziek

Philip Miller

Camera

Giulio Biccaril

Montage

Sander Vos

ProdDesign

Darryl Hammer

Kostuums

Rae Donnelly

Bioszalen

38 bioscoopzalen bij première

Kleur

Kleur