Richting west (2010)

Verhaal

ichting West verhaalt over het chaotische leven van Claire (38), vrouw, minnares, dochter, alleenstaande moeder. Op haar fiets met kinderzitje haast ze zich door de stad. Van haar ex met losse handjes naar haar nieuwe minnaar met bindingsangst. Moeilijke mannen. In hoog tempo en van de ene stemming in de ander probeert ze de touwtjes in handen te houden en haar leven op de rails. Een filmisch essay over het leven in de grote stad.

Cast

Susan Visser (Claire), Stefan Rokebrand (Thomas), Viggo Waas (Rolf), Koen Borkent (Milan), Jacqueline Blom, Annemarie Prins, Els Ingeborg Smits, Gijs Naber, Saskia Rinsma, Esther Scheldwacht, Dragan Bakema, Fania Sörel, Elise Schaap, Hannah van Lunteren

Ontstaan

De opnames vonden tussen 9 maart en 8 april 2010 plaats op verschillende locaties in Rotterdam. Susan Visser over het feit dat de camera dicht op haar huid zit in 'Metro' van woensdag 17 november 2010: "(...) Ik heb het nooit zo ingewikkeld gevonden om 30 of 40 te worden. Ik vind het altijd wel stoer. Tuurlijk, toen ik de film voor het eerst terugzag moest ik mijn ijdelheid opzij zetten. Ik zag een vrouw met een bleek duf hoofd en een zigzaggende ader in haar gezicht waarvan ik dacht: maar hè, waarom zie je die zo goed." Kijkwijzer: 12 (grof taalgebruik, seks).

Pers

Jos van der Burg in 'de Filmkrant' van november 2010: "(...) RICHTING WEST kan makkelijk worden afgedaan als kabbelcinema, maar dat is ten onrechte. toegegeven: de film mist de brille van LE VOYAGE DU BALLON ROUGE, maar wie zich een beetje inspant, o ziet een subteile, herkenbare film over het gehannes in het alledaagse leven."Mark Moorman in 'Het Parool': "(...) Richting West is een mooie, persoonlijke film van Nicole van Kilsdonk (...) Van Kilsdonk, vooral bekend van lichte films als Zadelpijn en Hoe overleef ik..., zocht voor Richting West een vorm die we in Nederlandse speelfilms niet zo vaak zien. Ze geeft zelf toe dat de vorm van Hou Hsiao-Hsiens Voyage du ballon rouge, over een alleenstaande moeder en kind in Parijs, een inspiratiebron was. Richting West is opgebouwd uit lange takes, waarbij je de indrukken krijgt dat je flarden van een leven te zien krijgt. En niet per se de dramatische 'scharnierpunten', maar soms alleen de aanloop of de afloop. En het werkt, doordat er mooi gespeeld wordt en de authenticiteit van het verhaal in de kleine momenten zit. De lange stilte in het huis na het dichtgooien van een voordeur en de blik die Claire op haar zoontje werpt als ze beiden in de auto meebrullen met het nummer Meisjes van Raymond van het Groenewoud en de regel 'Meisjes/ ze komen zelden klaar, mijnheer' langskomt. De film eindigt een jaar later. Door de hele film zien we uit het raam geschoten beelden van mensen die op straat lopen. En zo eindigt de film ook, ditmaal met vocale begeleiding van Carla Bruni die Tout le monde zingt. Strekking van het nummer: iedereen jaagt het geluk na en iedereen heeft dromen die niet uitkomen. En dat vatten we dan maar als troost op. Noch Van Kilsdonk noch Susan Visser werd op het afgelopen Nederlands filmfestival zelfs maar genomineerd voor Richting West, wat we met terugwerkende kracht een vergissing mogen noemen. Weet u overigens wie wel wonnen? Dat bedoelen we maar."Dana Linssen in 'NRC Handelsblad' van 17 november 2010: "(...) In minimale sfeerbeelden probeert Van Kilsdonk te ontsnappen aan de chaos door te tonen wat er tussen de bedrijven door gebeurt. De timing van Richting West is perfect."

Filmuziek

Paul M. van Brugge

Liedjes

Meisjes / Raymond van het Groenewoud

Camera

Jeroen de Bruin

Montage

Albert Markus

ProdDesign

Ben Zuydwijk

Geluid

Diego van Uden

Distributeur

A-Film Distribution

Kleur

Kleur