Schemer (2010)
Alternatieve titel: Dusk
Regie
Hanro Smitsman
Scenario
Anjet Daanje
Release
14 oktober 2010
Producent
Ivo Noorlander, Atilla Meijs, Joyce van Diepen, Michael John Fedun, Leontine Petit, Joost de Vries
Studio
Corrino Media Group, Lemming Film
Duur
91 minuten
Filminformatie
Verhaal
SCHEMER draait om de middelbare schoolvrienden Frauk (Melody Klaver), Caesar (Matthijs van de Sande Bakhuyzen) Mick (Robert de Hoog) Ilse (Roos Netjes), Rico (Gerson Oratmangoen) en Jessie (Gaite Jansen). Vanwege jaloezie en onbegrip keert de groep zich steeds meer af van Jessie. De spanning loopt zelfs zo hoog op dat de vrienden een afschuwelijk plan opvatten: Jessie moet dood.
Cast
Matthijs van de Sande Bakhuyzen (Caesar), Gaite Jansen (Jessie), Roos Netjes (Ilse), Robert de Hoog (Mick), Gerson Oratmangoen (Rico), Melody Klaver (Frauk), Roos Ouwehand (Anna), Marie Louise Stheins (Lia), Finn Poncin (Tom), Ronald Top, Hugo Maerten, Anna Raadsveld
Ontstaan
De opnames gingen op 1 juli 2009 van start en duurden tot en met 12 augustus 2009. Er werd gefilmd in Amsterdam, Bussum, IJmuiden en in de uiterwaarden bij Lent (gemeente Nijmegen). De draaiperiode werd in juli 2009 vertraagd doordat Klavers vader was overleden aan de gevolgen van kanker.
De film is geïnspireerd op de moord op Maja Bradaric in 2003. Het meisje werd door "vrienden' gewurgd en in de brand gestoken. Wat hun exacte motief was voor de moord is nooit duidelijk geworden. Het scenario werd eerst afgewezen; daarop is een eigen fictief verhaal verteld. Dit in plaats van een visie op de waargebeurde moord. Anjet Daanje schreef het scenario in 2007 en kreeg in september dat jaar daarvoor een ontwikkelingsprijs bij het Nederlands Film Festival in Utrecht. De werktitel was Uiterwaarden, vermoedelijk omdat Bradaric na haar dood naar de uiterwaarden van Bemmel werd gesleurd en daar in brand werd gestoken.
Journalist Simon Vuyk, die in 2007 een boek publiceerde over Maja Bradaric, in 'Sp!ts' van woensdag 22 september 2010 over de film: "Vluchtelingen, allochtonen; de cultuur waarin trots en jaloezie een andere rol spelen, die onderwerpen ontbreken node in de film. SCHEMER laat totaal niet zien hoe de groep tot het brute misdrijf kwam. De film is heel oppervlakkig."
De film werd niet door Pathé vertoond in haar bioscopen. De grootste bioscoopketen van Nederland wilde de film niet in zijn programmering opnemen, omdat er "domweg" geen plek was. Ook Jochem's Theaters en Wolff hadden geen plaats.
Facts
Twee van de hoofdrollen in 'Schemer' worden vertolkt door Melody Klaver en Matthijs van de Sande Bakhuyzen. Het is de derde keer dat de twee samenwerken. Zij waren eerder al te zien in de jeugdfilm 'Afblijven' (2006) en de tv-serie 'De Daltons, Zeven Jaar Later'.
Pers
Mark van den Tempel in 'Preview' van september/oktober 2010: " (...) Smitsman en Daanje kozen voor een spannende vertelvorm. Door steeds een van de zes betrokkenen te introduceren, konden ze elke keer de zaak van een nieuwe kant laten zien. De kijker moet zo telkens zijn mening bijstellen. (...) Het gebruik van close-ups en de uitgekiende geluidsmontage versterken het gevoel van isolement dat over deze kids hangt. Het uitmuntende spel van de jonge cast doet de rest. SCHEMER is verbluffende cinema, waarmee Smitsman zich kan meten met de Europese top."
Jos van der Burg in ´Het Parool´ van 13 oktober 2010: "(...) Hanro Smitsman bewees eerder met Skin, over de moord op Kerwin Duinmeijer, en De punt, over de Molukse treinkaping in 1977, dat hij rauwe cinema weet te slaan uit schokkende gebeurtenissen. Daarin heeft hij in Nederland het speelveld
bijna voor zich alleen, want Nederlandse filmmakers houden niet van grimmige verhalen zonder louterend einde. Ellende mag zolang een film maar hoopvol eindigt en niet met een hoofd vol lastige vragen, zoals bij Schemer over groepsdwang en het zondebokmechanisme. Smitsman staat meer in de ruige, realistische, Britse filmtraditie (Ken Loach, Mike Leigh) dan in de Nederlandse poldercinema. Het verklaart waarom velen niet weten wat ze met Schemer
aanmoeten. De jury van het Nederlands Film Festival (NFF) liet de film, waarin de zes jonge acteurs met een enorme intensiteit spelen, links liggen en Pathé programmeert hem niet. De bioscoopketen toont weer eens zijn hypocriete gezicht: wel wekelijks jongeren met gratuit geweld overspoelen, maar een film die vragen stelt over geweld niet vertonen. Het is treurig dat Schemer is aangewezen op vertoning in het filmtheater, niet echt de plek waar tieners zijn te vinden. Het is ook merkwaardig dat Pathé geen
brood ziet in de film, maar dat de jongerenjury op het NFF Schemer tot beste film uitriep. Weten de Pathébonzen het beter dan de doelgroep?"
Dana Linssen in 'NRC Handelsblad' van 13 oktober 2010: "(...) Net als Gus van Sant eerder in zijn film Elephant (2003) over de schietpartij op de Amerikaanse Columbine Highschool, filtert Smitsman de gemakkelijke moraal
weg. Er zijn nu eenmaal zaken die onbegrijpelijk en onrechtvaardig zijn. Wel dringt hij dringt diep door in mechanismen als het zondebokprincipe. Schemer kreeg op het Nederlands Filmfestival terecht de prijs van de filmkritiek: hij biedt een indrukwekkend maatschappelijk psychogram dat de toeschouwer confronteert met de werking van zijn eigen sympathieën en antipathieën."
Prijzen
Prijs van de Nederlandse Filmkritiek 2010. Jongerenprijs MovieSquad NFF Award 2010.
Juryprijs op het Italiaanse jongerenfilmfestival in Vittorio Veneto in maart 2011.
Filmuziek
Merlijn Snitker, Chrisnanne Wiegel, Melcher Meirmans
Liedjes
Intricacy / Armin van Buuren
Camera
Joost Rietdijk
Montage
Marc Bechtold
ProdDesign
Joyce van Diepen
Geluid
Victor Horstink, Jan Schermer
Distributeur
Independent Films
Kleur
Kleur
Meer info
http://www.schemerdefilm.nl
Co-productie
VARA TV