Zwart water (2010)

Verhaal

Na de dood van haar moeder verhuist Christine (Hadewych Minis) met haar man Paul (Barry Atsma) en dochter Lisa (Isabel Stokkel) naar België om in haar ouderlijk huis te gaan wonen. In het huis ontdekt de 9-jarige Lisa een meisje van haar leeftijd, Karen (Charlotte Arnoldy). Er onstaat een vriendschap tussen de twee meisjes, maar Karen blijkt andere motieven te hebben en sleept Lisa mee in haar wereld. Vreemde ongelukken in en rond het huis drijven een wig tussen Paul en Christine.

Cast

Hadewych Minis (Christine), Barry Atsma (Paul), Isabelle Stokkel (Lisa), Charlotte Arnoldy (Karen), Warre Borgmans (psychiater), Philippe Colpaert (Peter), Els Dottermans (Juf Bongaerts), Viviane de Muynck (Non), Bastiaan Rook (gast op begrafenis), Bart Slegers (Geert), Tibo Vandenborre (Mertens)

Ontstaan

De opnames van ZWART WATER gingen donderdag 31 juli 2009 van start en vonden grotendeels plaats in België. De film zou aanvankelijk najaar 2009 uitkomen in de Nederlandse bioscopen. Regisseur Elbert van Strien heeft een aantal prijswinnende korte films gemaakt, zoals Marionettenwereld (Gouden Kalf, Oscarnominatie), Verboden Ogen (Silver Melies, Kodak Award) en Het Verborgen Gezicht (Silver Melies, Hans Christian Andersen Award). Isabelle Stokkel debuteert in de rol van dochter Lisa. En eveneensdebuterend is Charlotte Arnoldy in de rol van Karen.

Facts

Regisseur en scenarioschrijver Elbert van Strien vroeg Minis of ze op de set geen contact met Isabelle wilde zoeken. Dat zou de gespannen sfeer die er tussen moeder en dochter in de film moet zijn, ten goede komen. Minis in Metro van 9 maart 2010: "Ik begreep dat, maar ik vond het echt heel erg. Haar was niets verteld namelijk. Nad de opnamen heb ik het haar uitgelegd en inmiddels zijn we goede vriendinnen. Ze is een talentvol meisje."

Pers

Mark van den Tempel in 'Preview' van februari/maart 2010: "(...) tot vlak voor de onverwachte ontknoping gebeurt er niet zo veel wat we al niet eerder hebben gezien. Zwart Water is een degelijke stijloefening, maar hij nagelt je niet aan je stoel."Bregtje Schudel in de 'Uitkrant' van maart 2010: "(...) Van Strien [toont] zich een meester in het creëren van een onheilspellende sfeer. De hele film is zwanger van sinistere stiltis en betekenisvolle blikken, zonder al te veel gebruik van goedkope schrikeffecten. (...) Minis bijt zich dapper vast in de schizofrene hoofdrol en laat de kijker tot aan het einde gissen. Helemaal vlekkeloos is de film niet. Verhaaltechnisch heeft de film nog wel wat haken en ogen - vooral het einde had wat strakker gekund - maar bij een genrefilm die verder zo sfeervol is (en blijft) zie je zulke details graag door de vingers."Leo Bankersen in 'de Filmkrant' van maart 2010: "(...) Uiteindelijk ben je meer bezig met de manier waarop Van Strien in deze stijlvolle genreoefening - die heus nog wel even spannend wordt - omgaat met plot en dreigende suggesties, dan dat je werkelijk betrokken raakt bij de verborgen angsten van moeder en dochter."Bor Beekman op Cinema.nl/de Volkskrant van 11 maart 2010: "Voor wie zo nu en dan een Japanse of Spaanse horrorfilm ziet (of een Amerikaanse remake daarvan), kan de expositie van Zwart Water geen verrassing meer bieden. Maar dat een Nederlandse filmer zich waagt aan dit genre is wel zeldzaam. Als stijloefening maakt het speelfilmdebuut van kortfilmer Elbert van Strien indruk: rijk aan sfeer en vol overtuiging gefilmd. (...) Zwart Water is goed gecast (met Barry Atsma als goedmoedige vader en Hadewych Minis als ijzige moeder) én voorzien van zo?n handige, niet al te verdekt opgestelde scenariodraai die alles in een ander daglicht stelt. Tegelijk kan de (psychologische) horror van Van Strien zich niet meten met de geslaagde voorbeelden uit het buitenland. Echt eng, of spannend, wordt het slechts als de filmmaker de minder verfijnde schrikeffecten toepast." Peter de Bruijn in 'NRC Handelsblad' van 10 maart 2010: " Horror werkt het beste wanneer de kijker een korte, heftige shock te verduren krijgt. Tachtig minuten is de ideale lengte voor een horrorfilm. Zwart water van regisseur Elbert van Strien meandert te veel voor een genre dat de kijker in een ijzeren greep moet houden. (...) Maar net als iedere hoop is verdwenen dat de film ooit nog echt spannend zal worden, bereikt de regisseur een onvermoed niveau van intensiteit en onbehagen in de ontknoping. (...) Zwart water zet veel valstrikken die de kijker op het verkeerde been zetten en bewandelt nogal omslachtige zijpaden. Barry Atsma is overtuigender als brave huisvader dan als de seksmaniak die hij moest spelen in Komt een vrouw bij de dokter. Hadewych Minis is goed boos, maar laat dat onvoldoende doorschemeren in rustige scènes. Een doorsnee bijdrage aan het horrorgenre, al met al." Mario Wisse in 'Metro' van donderdag 11 maart 2010: "(...) kent spannende momenten (het is af en toe zelfs behoorlijk schrikken), maar de vraag dringt zich op waarom ervaren acteurs als Atsma en Minis zich zulke houterige dialogen in de maag hebben laten splitsen. Op de acteerprestaties van de twee, die al eerder een stel speelden in Angels of America van Toneelgroep Amsterdam, valt dan weer weinig af te dingen." 'de Telegraaf' van 11 maart 2010: " (...) Gesteund door uitstekend camerawerk, al even vakkundige muziek en puik acteren toont debuterend regisseur Elbert van Strien zich een trefzekere verteller." Bart van der Put in 'Het Parool' van 10 maart 2010: " (...) Met een geanimeerde openingsscène van Thung en een sfeervolle fotografie van Van Gennep kan het door Van Strien geregisseerde Zwart water bogen op een uiterlijk dat past bij diens klassieke stijlopvatting. (...) Zwart water bevat een paar sterke schokmomenten, waarin de spanningsopbouw en een van onheilszwangere schaduwen doortrokken fotografie hun uitwerking niet missen. Maar het is meer een psychologische thriller dan een horrorfilm, waarin een verzwegen verleden het gezinsleven ernstig ontwricht. Van Strien en co-scenarioschrijver Paulo van Vliet sturen aan op een onthullende finale, en slagen er daarbij in zich aan genreclichés uit thematisch verwante buitenlandse films te onttrekken. De ontknoping getuigt van lef en neemt een aantal bezwaren tegen de ruw geschetste psychologie van sommige personages weg, maar of het mysterie daarmee een bevredigende verklaring krijgt, is de vraag. Zwart water kan zich niet meten met de bovennatuurlijke thriller The sixth sense of de beste Aziatische genrefilms van de afgelopen tien jaar, maar markeert voor Nederlandse begrippen een flinke stap voorwaarts. Elbert van Strien zet veel hoger in dan de regisseurs van de eenduidige horrorfilms Dood eind en Sl8n8 vier jaar geleden, en we mogen hopen dat hij de kans krijgt zich na dit aardige debuut verder te ontwikkelen."

Prijzen

Op de 31e editie van het internationale filmfestival Fantasporto uitgeroepen tot beste fantastische film van het jaar (maart 2011).

Filmuziek

Maurits Overdulve, Han Otten

Montage

Elmer Leupen

ProdDesign

Anne Winterink

Kostuums

Mariella Kallenberg

Bioszalen

25 bioscoopzalen bij première

Kleur

Kleur