Komt een vrouw bij de dokter (2009)

Verhaal

Het verhaal van Stijn; hij houdt van het leven en het leven houdt van hem. Hij heeft een eigen zaak, een prachtige dochter en het lekkerste wijf van de wereld. Dat hij af en toe van andere vrouwen geniet hoeft zijn Carmen niet te weten. En bovendien, zijn hart is van Carmen, dus wat maakt het uit. Hij is ?on top of the world?. Hij heeft het gemaakt. Maar dan; borstkanker. Zijn wereld stort in. Carmen en Stijn komen terecht in een rollercoaster van ziekenhuis in, ziekenhuis uit, chemokuren en bestraling. Maar hij is er voor haar. Altijd. Hoe vreselijk moeilijk dat ook is. En dan is er Roos. Zomaar. Onaangekondigd staat ze tijdens carnaval voor zijn neus. Ze wordt zijn kankervrije oase, waar hij de kilte van thuis even kan vergeten. Wat hij nooit voor mogelijk had gehouden, gebeurt; hij wordt verliefd. Verslaafd zelfs, aan Roos. Elke vrije minuut wil hij bij haar zijn. Zijn leven wordt een chaos, iedereen vraagt aandacht, het kantoor moet door, zijn vrouw gaat dood. Stijn moet nú een keuze maken.

Cast

Barry Atsma (Stijn), Carice van Houten (Carmen), Anna Drijver (Roos), Sacha Bulthuis (dokter Scheltema), Jeroen Willems (Frenk), Pierre Bokma (huisarts), Mark Scholten (Thomas), Beppie Melissen (moeder Carmen), Wendell Jaspers (Anne), Samuel Hubner, David Lucieer (doktersassistent), Steef Cuijpers (taxichauffeur)

Ontstaan

Bij de persconferentie op donderdag 23 april 2009: ''Ik dacht wel even, Arnie gaat een film maken'', aldus Van Houten, doelend op het personage uit de soap Goede Tijden Slechte Tijden dat Oerlemans jaren speelde. Na een gesprek op het strand in Los Angeles, de Amerikaanse stad waar Oerlemans tegenwoordig woont, durfde de Zwartboek-ster het wel aan. ''Hij heeft mij totaal overtuigd. Het is een risico voor iedereen, maar dat is alles wat je doet. En ik heb wel vaker met regisseurs aan hun eerste film gewerkt.'' Ook Atsma had eerst zo zijn bedenkingen. ''Maar na ons eerste gesprek had ik zoiets van 'ik ben helemaal om'.'' Eyeworks, het bedrijf van acteur, presentator en tv-producent Oerlemans, kocht in 2007 de rechten. ''We hebben regisseurs benaderd, maar die hadden niks met het boek of die durfden er hun vingers niet aan te branden. Op een gegeven moment floepte ik eruit dat ik het wilde doen. Tuurlijk ben ik bang. Het is een nieuw metier en ik realiseer me dat ik nog nooit een millimeter heb gedraaid, maar ik heb ook zoiets van: kom maar op. Ik heb er een goed gevoel bij en ik stort me er volledig in.''Schrijver Kluun bemoeide zich in eerste instantie intensief met het script. ''Het is een roman, maar gebaseerd op wat ik heb meegemaakt. Ik vond het belangrijk dat het script daar recht aan doet.''Hij heeft zijn kindje inmiddels uit handen gegeven. ''Mensen vragen me dan hoe ik het vind dat iemand nog nooit een film heeft geregisseerd. Dan zeg ik: 'ik had ook nog nooit een boek geschreven'.''Reinout Oerlemans in ?Sp!ts? van dinsdag 24 november 2009: ?(?) De eerste [opname]dag was heel spannend. Dan zit er zestig man naar je te kijken met een blik van: oké, wat gaan we doen? De eerste draaiweek stond er bovendien direct spetterende overspelseks op het programma. Dat was pittig. Je weet dat de vonken er vanaf moeten springen. Als je dat deel niet goed verbeeldt, gelooft niemand meer in de rest van het verhaal. Anna Drijver en Barry Atsma ehbben zich er gelukkig met volle overgave in gestort. En ja, daarna kwam Carice. Dat was nog wel een dagje invechten. Continu is het: ?kom maar op, wat wil je??Dan moet je echt een idee hebben, anders ga je gewoon nat. Het is veel knokken geweest, met iedereen. En dat vond ik prima. Want weet je wat zo super was? Dat zowel cast al crew alleen de intentie had om het allerbeste uit het verhaal te halen. Ik denk dat je die energie voelt in de film zelf.?Opgenomen in Amsterdam, Parijs, Los Angeles, Bora Bora.Het personage Roos is in de film meer uitgewerkt. De film speelt wel in Amsterdam, maar de restaurants uit het boek worden in de film niet bij naam genoemd. Op donderdag 26 november 2009 was de film goed voor de beste openingsavond ooit voor een Nederlandse film. Het record stond op naam van de komedie Flodder in Amerika! uit 1992. De film van regisseur Dick Maas haalde toen op de eerste avond 230.000 euro binnen. KOMT EEN VROUW BIJ DE DOKTER plaatste met 234.000 euro een nieuw record. De voorpremières op woensdagavond zijn daar niet bij gerekend. De Nederlandse Federatie voor de Cinematografie (NFC) houdt de bezoekers- en omzetcijfers sinds 1985 bij. Volgens distributeur BFD gingen films voor 1985 in veel minder kopieën in roulatie dan tegenwoordig. Daarom kan met zekerheid worden gesteld dat KEVBDD de beste openingsavond voor een Nederlandse film ooit heeft behaald.Duitse première in Berlijn op woensdag 28 september 2011. Regisseur Reinout Oerlemans en hoofdrolspelers Carice van Houten en Barry Atsma waren speciaal voor de gelegenheid afgereisd naar de Duitse hoofdstad. De film is nagesynchroniseerd door Duitse acteurs en heeft de titel Love Life gekregen. Na de première zou de film ook te zien zijn in Oostenrijk, Luxemburg en de Duitssprekende delen van Zwitserland en Italië.

Pers

Belinda van de Graaf in 'Trouw' van 26 november 2009: "(...) Het is vooral zwaar om een hele film lang naar zo?n stomme, oppervlakkige vent te kijken, en dat komt niet omdat de ik-figuur geen antiheld zou mogen zijn, nee, dat komt vooral omdat Oerlemans geen Paul Verhoeven is, en ?Komt een vrouw bij de dokter? geen ?Turks Fruit?. In Verhoevens bestsellerverfilming ging het ook om liefde, seks, kanker en dood, en een hoofdrolspeelster met een kale kop en een scheve pruik, maar waar Verhoeven in 1973 de hemel boven de Nederlandse cinema openbrak, daar rijgt Oerlemans in snelle reclamestijl cliché aan cliché. Neuken en huilen doen we op popmuziek en opera, in die volgorde. Kom op." Bor Beekman op Cinema.nl: "(...) De stem van Stijn zal de hele film lang bruggetjes slaan tussen scènes, en voorkauwen wat we al zien, of wat al overduidelijk was. (...) Er valt wat te zeggen voor Oerlemans keuze om de kankergruwelen pontificaal te tonen, maar in zijn drang om behalve over vreemdgaan ook een taboedoorbrekende film over kanker te maken, passeert hij soms een kritische grens. Dan krijgt het hengelen naar emoties iets gemakzuchtigs. Kanker is heel erg, is de boodschap. Niemand zal het ontkennen. Maar de liefde van Stijn overwint. Dat is dan weer moeilijker te geloven." Marieke Kremer in ?Sp!ts? van donderdag 26 november 2009: ? (?) Reinout Oerlemans kan óók films maken. (?) Amsterdam zag er zelden zo glamourous uit en de heftige seksscènes ? gefilmd met een vrolijk gebrek aan preutsheid, maar zonder een zweem van vulgariteit ? doen je onmiddellijke geloven in de intensiteit van de verhouding tussen Stijn en Carmen en Stijn en Roos. (?) Soms gaat Oerlemans wel een beetje over de top. (?) Oerlemans heeft flair, haalt het beste uit zijn acteurs en leverde een debuut af dat barst van het zelfvertrouwen.? Merike Woning in ?Metro? van donderdag 26 november 2009: ?(?) Geweldige acteurs, mooi camerawerk (Lennert Hillige), opzwepende muziek en niet in de laatste plaats: een goed scenario. Is er dan helemaal geen wanklank? Eentje. De relatie die Carmen heeft met haar dochtertje wordt in de film nauwelijks uitgediept (?)? André Waardenburg in 'NRC Handelsblad' van 25 november 2009: "Toen eind 2003 Komt een vrouw bij de dokter verscheen, Kluuns semiautobiografische boek over zijn seriële overspel terwijl zijn vrouw aan kanker leed, interviewde NRC Handelsblad hem. Op de vraag of zijn boek een poging tot zelfrehabilitatie was, antwoordde hij: ?Eigenlijk wel. Ik wil niets goed praten. Het gedrag van Stijn ? en dus ook mijn eigen ontrouw ? verdient geen schoonheidsprijs. () Met dit boek wil ik de moraal van mensen aan het wankelen brengen.? In de verfilming door Reinout Oerlemans van de bestseller (één miljoen exemplaren gingen over de toonbank) wordt de morele dimensie behoorlijk op scherp gesteld in een sequentie waarin de chemokuur van Stijns vrouw Carmen doorsneden wordt met beelden van Stijn die flink uit zijn dak gaat in een discotheek en daar een aantal vrouwen het hof maakt. Na deze scène zal het voor velen heel moeilijk zijn nog sympathie voor Stijn op te brengen. Want wat op papier misschien wel werkt, is in de film te confronterend. (...) Dat Oerlemans beter is in het neerzetten van Stijns ongelimiteerde narcisme dan in de ziekenhuisscènes maakt het er niet beter op. Als Carmen een schreeuw vol pijn slaakt, snijdt hij snel weg. Het moet wel leuk blijven. Oerlemans moet dit gebrek aan gevoel in de montage gemerkt hebben, want hij probeert het op te lossen met een muziekscore die vrijwel de gehele film door weinig subtiel inspeelt op de emoties van de toeschouwer. Er is geen ontkomen aan het pianogepingel en de desolate trompetklanken. De veel gemaakte vergelijkingen met boek en verfilming van Jan Wolkers? Turks Fruit vallen in het nadeel uit van Komt een vrouw bij de dokter. Er zijn overeenkomsten ? veel seks, een slepende ziekte en dood ? maar elke diepgang ontbreekt hier. Dat de verfilming van Komt een vrouw bij de dokter niet helemaal onmenselijk wordt, komt door de acteurs. Hoewel hij een zeer ondankbare rol heeft, probeert Barry Atsma Stijn nog een zekere gekweldheid te geven: hij kan het ook niet helpen dat hij zo is. Carice van Houten zorgt er in haar eentje voor dat menigeen aan het eind van de film toch wat traantjes zal wegpinken. De manier waarop ze de stadia acteert die Carmen in haar ziekte doorloopt, is indrukwekkend. Van nonchalance en acceptatie tot woede en intens verdriet, alles passeert de revue, waarbij de waardigheid van haar personage altijd vooropstaat. (...) De ondertitel van de film luidt: Een ode aan de liefde. Een ode aan overspel was passender geweest.? Rob van Scheers in 'Elsevier' van 28 november 2009: "(...) Van 105 minuten speelfilm handelen er 90 over de verschrikkelijke wereld van de chemokuur, gevolgd door een lang uitgesponnen euthanasie. (...) De film wordt aangeprezen als 'de TURKS FRUIT van de eenentwintigste film' - helaas de allergrootste banalisering. Aan de cast met Carice van Houten, Barry Atsma en Anna Drijver ligt het niet, en ook debuterend regisseur oerlemans doet met zijn handcamera's en helicoptershots zijn bes. Maar anders dan bij TURKS FRUIT is het noodzakelijke evenwicht tussen ernst en luim ver te zoeken. Die constatering zal het succes niet in de weg staan, ook de firma Kleenex mag zich verheugen op een spectaculaire omzetsstijging."Zweedse persreacties: Een ondertitelde versie van Komt Een Vrouw Bij de Dokter ging donderdag 14 oktober 2010 in Zweden in première met de titel En Sorts Kärlek (letterlijk: Een soort van liefde). Persreacties in Zweden uit 'Metro' van 15 oktober 2010: C-G Karlsson, filmjournalist voor Metro Zweden: ?Afkomstig van een succesvol autobiografisch boek over een notoire vreemdganger (en onuitstaanbare) pr-man wiens vrouw lijdt aan kanker. Haar gevecht is soms aangrijpend, maar over het geheel genomen voelt de film meer oppervlakkig aan dan overtuigend.?Jan Lumholdt, filmjournalist voor Svenska Dagbladet: ?Ik heb de bestseller van Ray Kluun niet gelezen waar deze Nederlandse film op gebaseerd is dus ik ben niet in de positie om te zeggen hoeveel er geweld aan gedaan is tijdens het proces. Hoe dan ook, En Sorts Kärlek zou wel eens een van de meest bizarre films van dit jaar kunnen zijn. Ik huilde, om alle verkeerde redenen. Wat een afzichtelijke film.?Andreas Samuelson, filmjournalist voor Moviezine.se: ? En Sorts Kärlek is een uniek iets ? een Nederlandse succesvolle film gebaseerd op een bestseller uit hetzelfde land. De film gaat over dingen als huwelijksgeloften, volwassenheid en kanker en natuurlijk is dat drama ontroerend. Het is alleen jammer dat je gedwongen wordt sympathie te voelen voor een behoorlijk hatelijke hoofdpersoon.?Recensie van de nationale persdienst Tidningarnas Telegrambyrå: ?De film blijft trouw aan het boek, maar gelukkig zijn de stomste grappen en voetbalverwijzingen verdwenen. Ik stoor me nog steeds aan de oppervlakkigheid en het materialisme van Stijn ? om de een of andere reden is het altijd moeilijker om mee te leven met een huilende man als hij dat in een dure, zwarte designkeuken ? maar ik voel wel veel respect voor de loyaliteit van een rouwende geliefde.?

Prijzen

Twee dagen na de release van de film werd de status van Gouden Film (100.000 bezoekers) al bereikt. Reinout Oerlemans ontving maandagavond 30 november 2009 twee keer de Gouden Film (200.000 bezoekers; geen officiële prijs) uit handen van Matthijs van Nieuwkerk in het programma De Wereld Draait Door, in het bijzijn van cast en crew van de film.Vier Film1 Rembrandt Awards, de enige Nederlandse publieksprijzen voor film en DVD, op maandag 22 maart 2010: beste Nederlandse film, actrice (Carice van Houten), acteur (Barry Atsma) en die voor de beste filmmuziek (Love over Healing van Kane). Barry Atsma won een Rembrandt Award in de categorie Beste Acteur, maar hij verloor ook van zichzelf, want hij was tevens genomineerd voor zijn rol in DE STORM.Gouden Kalf 2010 voor Beste Acteur Barry Atsma.

Filmuziek

Melcher Meirmans, Merlijn Snitker, Chrisnanne Wiegel

Titelnummer

Love over healing / Kane

Camera

Lennert Hillige

Montage

Michiel Reichwein

ProdDesign

Harry Ammerlaan

Kostuums

Marian van Nieuwenhuyzen

Stunts

Ron Sleeswijk

Bioszalen

116 bioscoopzalen bij première

Kleur

Kleur