Leven uit een dag, Het (2009)

Verhaal

HET LEVEN UIT EEN DAG verhaalt over een wereld waarin het leven zich in één dag afspeelt en waar alles ook maar één maal gebeurt. Wanneer een jongen en een meisje deze wereld ontvluchten om langer dan één maal van seks en liefde te kunnen genieten, belanden zij in de hel. Hier raakt het tweetal elkaar kwijt, waarna een Romeo en Julia-achtige zoektocht volgt.

Cast

Matthijs van de Sande Bakhuyzen (Benny), Loïs Dols de Jong (Gini), Tygo Gernandt (Scant), Hadewych Minis (Rosalie), Terence Schreurs (Allison), Egbert Jan Weeber (Vincent), Martha van der Bly (Daphne), Mike Libanon, Juda Goslinga, Sanneke Bos, Rients Gratama, Mike Reus, Bob Wind, Wouter de Jong, Alwien Tulner

Ontstaan

Scenario: Mark de Cloe, naar de roman Het Leven Uit Een Dag van A.F.Th. van der Heijden. Het is het tweede boek van de schrijver, die zich tegenwoordig AFTh noemt, dat wordt verfilmd. In 1996 maakte producent Matthijs van Heijningen al de film Advocaat van de Hanen, naar één van de boeken uit de reeks De tandeloze tijd. Budget 2,5 miljoen euro.De film heeft in tegenstelling tot het boek een gelukkig einde. De film wordt verteld in splitscreen, omdat de geliefden volgens de regisseur een telepathische band met elkaar hebben. De splitscreenvorm bepaalt niet alleen de montage, maar ook de productie. De film duurt anderhalf keer zo lang en de splitscreenscènes vereisen een minutieuze voorbereiding en verfilming om ze op elkaar te laten passen en rijmen.Eind maart 2008 begonnen de opnamen, die duurden drie maanden.Matthijs (Amsterdam, 16 oktober 1988) is de zoon van Adriënne Wurpel, regisseur van dramaseries zoals Meiden van De Wit, 12 Steden, 13 ongelukken en Westenwind, en de in september 2005 overleden Willem van de Sande Bakhuyzen, regisseur van de televisieserie Oud Geld, de toneelstukken Familie en Cloaca, die hij beide verfilmde, en de film Leef!.Matthijs van de Sande Bakhuyzen in ?NL20? van 19 augustus 2009 over de vrijscènes: ?Het is een technisch ding wat je moet doen. Daar moet je je overheen zetten. Natuurlijk is het spannend om te doen. Hoe acteer je zoiets? Maar wat je dan als acteur dan niet moet vergeten, is dat het voor jou misschien een heel groot ding is, maar voor de mensen in de zaal helemaal niet. Die zien het, en dan is het weer voorbij.? Over zijn film en zijn rol: ?Ik vind de film heel goed geworden, haast een Amerikaanse uitstraling. We hebben drie maanden gedraaid, dat is voor Nederlandse begrippen lang. Het resultaat is er naar. En ik ben ook eigenlijk best trots. Ik heb in deze film voor het eerst ID-1 gekregen. Dat is dus de hoofdrol, haha??Van de Sande Bakhuyzen in Sp!ts van 3 september 2009: ?(?) de film is zoveel rijker dan ik van tevoren had durven dromen en beter dan ik op basis van het script had gedacht. (?) Er zijn weinig films waarin mannen prostituees spelen. Het deed me een beetje denken aan MIDNIGHT COWBOY. (?)?Geselecteerd voor het officiële programma van het internationale film festival in Rome. De film maakt deel uit van het programma onderdeel EXTRA, dat plaats biedt aan originele en innovatieve speelfilms. Het festival vindt plaats van 15 tot en met 23 oktober 2009.

Facts

Adri van der Heijden in 'Het Parool' van 2 september 2009 over de plot-ingrepen: "Het is zijn film die in de geest van mijn roman is gemaakt. Een regisseur heeft het recht om ingrepen te plegen. Een filmmaker is natuurlijk geen exegeet. Daarbij erger ik me aan schrijvers die meteen gaan stampvoeten als een filmmaker aan hun werk sleutelt. Een non-discussie. Het is onmogelijk een boek precies in een film na te vertellen. Het behoort tot de taken van de regisseur oplossingen te vinden voor het feit dat hij een enorme hoeveelheid tekst dient terug te brengen tot anderhalf uur beeld. Dat betekent dat er veel gesneden moet worden. Eigenlijk is verfilming ook een verkeerd woord. De regisseur maakt meer een visuele vertaling. (...) Van der Heijden is 'heel gelukkig' dat De Cloe de valkuil van beeldrijm wist te vermijden. En zelfs het compleet andere slot kan hem bekoren. 'Die twee, achterin in een bus. Ik dacht meteen: hier eindigt het met hoop. En ik dacht ook: de kenner herkent dit meteen als een citaat uit THE GRADUATE."

Pers

Dana Linssen in 'NRC Handelsblad' van 2 september 2009: "(...) Dus zit er niets anders op dan naar de aardse hel af te dalen voor een leven van herhalingen. Pas daar raakt de Cloe op dreef. Benny en Gini raken elkaar kwijt tijdens hun zondeval en hun hele aardse zoektocht naar hun wederhelft is gefilmd in splitscreen. Het Leven uit een Dag bestaat dus eigenlijk uit twee films die naast elkaar vertoond worden, films die soms rijmen en resoneren en soms volkomen langs elkaar leven. De visuele rijkdom ten spijt is de film soms ergerlijk uitleggerig. Dat wreekt zich al aan het begin, een veel te lange expositie om het eendagsvlinderconcept te verklaren. Weg met die teksten! Want zolang De Cloe op zijn beelden vertrouwt, vertelt hij ons alles wat we over de liefde willen weten." Mark Moorman in 'Het Parool' van 2 september 2009: "(...) intensiteit zit meer in het concept dan in het drama, dat in fraaie fragmenten uit elkaar valt. (...) De twee jeugdige hoofdrolspelers zijn weliswaar voortdurend in beeld, maar krijgen toch weinig kans om indruk te maken. HET LEVEN UIT EEN DAG is een film waarin de acteurs optreden in de schaduw van regisseur/scenarist De Cloe. (...) Het [split screen] beeld is echter niet meer dan de som der delen: het blijft een fraai uitgevoerde kunstgreep, die dramatisch weinig om het lijf heeft. De Cloe heeft een leuke soundractk, met muziek van Novastar, Zita Swoon en Rufus Wainwright, maar in een aantal scènes waarin de muziek het overneemt, krijgt de kijker het gevoel dat hij in een lange videoclip verzeild raakt. En daar is het leven echt te kort voor."Marieke Kremer in ?Sp!ts? van 3 september 2009: ?(?) Het eerste half uur van HET LEVEN UIT EEN DAG doet het ergste vermoeden: het acteerwerk is houterig, het script veel te uitleggerig en die wereld die Van der Heijden met zo veel gevoel voor detail en logica schiep, wordt door De Cloe even snel in grove streken neergezet. Zodra die twee echter een te vroege dood zijn gestorven en los van elkaar in de hel belanden, knapt de film echter op. (?) Ruim een uur splitscreen kijken zal niet iedereen bevallen, maar als experiment is in elk geval dit deel van de film geslaagd. En ondanks die vervreemdende vorm ontstaat dan toch nog die verbondenheid bij de personages, die in het ?normale? deel zo node werd gemist.?De Pers van 3 september 2009: ?Helaas lukt het Matthijs van de Sande Bakhuyzen en debutant Loïs Dols-de Jong niet om geloofwaardig over te komen als romantisch koppel. Van de Sande acteert hyperdramatisch om nog de nodige emoties te suggeren, maar delft het onderspit in de vele seksscènes. 96 filmminuten kunnen langen duren dan één dag.?MP in ?NL20? nummer 18-2009: ?(?) Op het moment dat Benny en Gini van elkaar gescheiden worden, schakelt de film over op splitscreen. Links in beeld zie je Gini, rechts Benny. Dat is niet zomaar een gimmick, want De Cloe laat hiermee fraai zien hoe de emoties van het paar eerst nog parallel lopen en vervolgens steeds verder uit elkaar groeien. Sowieso drukt De Cloe zijn stempel zwaar op de film. Met de dromerige, softe beelden en close-ups, die het lichaam van de acteurs bijna aanraken, onderscheidt hij zich van iedere andere Nederlandse regisseur. HET LEVEN UIT EEN DAG is meer synergie van beeld en mzuiek, dan film zoals je dat gewend bent. De acteurs dreigen er af en toe in te verdrinken, maar wat een prachtige ervaring.?Bor Beekman in de Volkskrant van 3 september 2009: "(...) Maar hoe mooi de losse componenten ook zijn, als geheel is Het leven uit een dag zichtbaar het werk van een debutant ? iemand die zich nog niet goed raad weet met de speelfilmlengte. De Cloe lijkt zichzelf, of zijn publiek, niet te vertrouwen. Begrijpen ze dit deel van het verhaal wel? Dan nóg maar eens benadrukken dat alles zich slechts één keer voordoet. Voelen ze hier wel genoeg? Dan wéér die galmende popmuziek waarmee hij alles dichtsmeert. De overdosis aan gestileerd gesmacht slaat gaandeweg dood. En verraadt een filmer die wat al te verliefd is geraakt op zijn eigen film."Jos van der Burg in 'de Filmkrant' van september 2009: "(...) De keuze voor weer een bespiegeling over de liefde ligt voor de hand, maar pakt niet goed uit, omdat De Cloe, die ook het scenario schreef, de angel uit de roman heeft getrokken. Illustratief is de verandering van het grimmige, desolate einde. Het avontuurlijke denkspel dat de roman in de eerste plaats is, is gereduceerd tot een romantische zoektocht van een verliefde jongen (Matthijs van de Sande Bakhuyzen, die maar net overeind blijft) naar een meisje (geslaagd debuut Loïs Dols de Jong). (...) [split screen] werkt soms goed, maar oogt vaak ook als een gimmick die de kijker op afstand houdt. Het is niet anders: HET LEVEN UIT EEN DAG is ergens tussen hel en hemel blijven steken."Rob van Scheers van 'Elsevier' van 5 september 2009: "(...) Na een aarzelend begin met hakkelend acteren en dito regie, komt De Cloe plots op de proppen met een geweldige beeldvondst, het zogeheten split screen. Zo kunnen we beide hoofdpersonen synchroon volgen (...) Geholpen door een hippe soundtrack van het Belgische muziekfenomeen Novastar, ontspint de film zich tot een wonder van elegantie, als een liefdessymfonie van Mozart. Zo fris hebben we het al een tijdje niet meer in de Nederlandse film gezien. Een cultstatus ligt in het verschiet. Nu maar hopen dat-ie meer dan 3.286 bezoekers trekt."

Filmuziek

Johan Hoogewijs

Titelnummer

Tunnelvision / Novastar

Liedjes

Never back down / Novastar, Agnus dei / Rufus Wainwright

Camera

Jasper Wolf

Montage

Marc Bechtold

ProdDesign

Erik Bernhard

Kostuums

Ellen Lens, Sanne van Deursen

Distributeur

Independent Films

Bioszalen

14 bij première

Kleur

Kleur

Meer info

Site: www.hlued.nl.