Atlantis (2009)

Verhaal

De verlegen Xenia (13) voelt zich niet op haar plaats in de overgereguleerde maatschappij waarin ze leeft. Op zoek naar een eigen plek ontdekt ze een eiland waar de tijd niet lijkt te bestaan. Daar vindt ze de sleutel voor haar toekomst.

Cast

Pitou Nicolaes (Xenia), Annemarie Prins (mevrouw Agnes), Yorrin Kootstra (Arnout), Sandra Vlaar (Lizzie), Ria Marks (Minke van de Majoor), Bert Luppes (Veerman), Cas Enklaar (oude man), Khaldoen el Mecky (de heer Abdulkadir), Hans Trentelman (vader), Carla Hardy (moeder), Karim Soliman (Tymon), Amber Stoop (Zoe), Hilde Prins (Milou), Jade Olieberg (Robin), Lucy van Galen (Dido), Sigrid ten Napel (Elise), Valerie Bedier de Prairie (May), Eliane Neuteboom (Emma), Ben Abelsma (chauffeur), Hans van Duijn (bijrijder), Ids van der Krieke (leraar)

Ontstaan

ATLANTIS wordt geproduceerd door Waterland Film & TV (Wilant Boekelman, Jan van der Zanden) in coproductie met de Boeddhistische Omroep Stichting (BOS). De film komt tot stand met steun van het CoBO fonds, Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Omroepproducties, het Nederlands Fonds voor de Film, het Suppletiefonds en het ThuiskopieFonds. Regie assistent: Rhode Maris.De titelrol wordt vertolkt door de debuterende Pitou Nicolaes uit Amsterdam. Op 26 februari 2008 startten in Zeeland de opnames. Opgenomen in o.a. Sint Philipsland en Kruiningen.

Facts

Regisseur Sinke, die tevens het script schreef, maakte ATLANTIS in samenwerking met de Boeddhistische Omroep. Ze werkte acht jaar aan de film.

Pers

Bor Beekman op Cinema.nl: "Nederland biedt een weinig ideale geboortegrond voor science fiction: filmbudgetten zijn krap, stadsdecor oogt niet futuristisch genoeg. Alleen daarom al is het opmerkelijk dat regisseur Digna Sinke (Belle van Zuylen) haar speelfilm Atlantis in de (nabije) toekomst plaatst. Door inventief te plukken uit bestaand Nederlandse landschap creëert ze een eigen, contrastrijke wereld; deels kille architectuur, deels tijdloos polderlandschap. (...) In haar drang om een ?artistieke? film te maken, overlaadt ze haar vertelling met betekenis. Dialogen zijn hier niet levensecht, maar houterige uitwisselingen van filosofische spreuken. En Xenia (ze draagt een mutsje met een ster) wordt op een met symboliek overladen queeste gestuurd. (...) Ook de beeldtaal lijdt onder Sinke?s neiging om overal uitroeptekens achter te plaatsen. Losse kunststukjes zijn het, de fraai gekadreerde shots van roltrappen en dijklijnen, maar ze ontsnappen niet aan de looiigheid die Atlantis al halverwege de 81 minuten overvalt. De ideeën worden opgelepeld, niet verbeeld of gespeeld. Dat is jammer. Met wat minder diepzinnigheid, en wat meer aandacht voor spelregie, school er in het voor volwassenen bedoelde Atlantis wellicht een aardige jeugdfilm." Dana Linssen in 'NRC Handelsblad' van 15 april 2009: "(...) In Atlantis volgen we het veertienjarige meisje Xenia, dat zich niet zo makkelijk voegt in die Brave New World-achtige, futuristische dictatuur van gelukzaligheid, waar kranten en vragen ongeoorloofd zijn en het verleden verboden is. De beelden waarin Digna Sinke dit niet zo heel erg hypothetische Nederland vastlegde zijn ongemeen goed getroffen. Met niets anders dan locatie, perspectief, licht en architectuur weet ze een onheilspellende used future op te roepen. Ze laat Xenia reizen door een Lynchiaanse schaduwwereld, waarin een veerman haar van de ene naar de andere realiteit vaart. Sterke, archetypische beelden zijn dat, zo genereus dat ze alle ruimte bieden aan alle mogelijke associaties. Tot zover is Atlantis een heel bijzondere film. Storend zijn de literaire structuur en abstracte dialogen, die heel didactisch en uitleggerig levensvragen aanstippen en een wijsgerige onderbouwing geven. Misschien omdat de Boeddhistische Omroep coproducent is, maar film en filosofie zijn geen bondgenoten als alles in woorden wordt vertaald. Laat die sluizen en bruggen en roltrappen naar de Hades liever voor zichzelf spreken. Luister naar het geweldige sound design, het wenen van de wind, de machinale nagalm tussen de galerijflats, de witte ruis die de stemmen uit het verleden naar het heden draagt. Meer heeft zo?n parabel over land en water niet nodig." Jos van der Burg in 'Het Parool' van 15 april 2009: "(...) Hoe maak je een akelige toekomst zichtbaar? In Hollywood rukt voor zo'n klus een leger decorbouwers uit, maar in de armlastige Nederlandse cinema is daar geen geld voor. In Atlantis moeten we het doen met in de openbare ruimte opgehangen spandoeken, waarop leuzen staan als: Ordening = veiligheid en geluk. (...) geslaagd debuut van Pitou Nicolaes (...) Atlantis, dat fraaie landschapsbeelden bevat van het Zuid-Hollandse eilandje Tiengemeten, levert kritiek op de overgereguleerde, uniforme samenleving. (...) De thematiek is in Atlantis onhandig uitgewerkt in stijve, onnatuurlijk klinkende dialogen. Ook de symboliek - Xenia wordt door een veerman naar de 'andere wereld' gevaren en een sleutel biedt toegang tot wijsheid - maakt een belegen indruk. Belangrijker is dat de film nooit een benauwend toekomstvisioen wordt, maar een pretentieus toneelstukje in de natuur blijft. Wat moeten we met wijsheden als: 'Ik ga worden wie ik eigenlijk ben'?"

Filmuziek

Paul M. van Brugge

Camera

Richard van Oosterhout

Montage

Michiel Reichwein

ProdDesign

Vincent Pater

Kostuums

Marjolein van der Jagt

Geluid

Simone Galavazi

Distributeur

A-Film Distribution

Bioszalen

4 bij première

Kleur

Kleur

Meer info

Site: http://www.atlantisdefilm.nl/.

Locaties

Sint Philipsland, Kruiningen

Art director

Marc Hammel