Winterstilte (2009)

Verhaal

In een ingesneeuwde blokhut leven een weduwe en haar vier volwassen dochters met hun verlangens naar liefde en intimiteit. Het sterke katholieke geloof en een al jaren durende rouwfase dwingen hen tot een leven van kuisheid. Geheimzinnige hertmannen brengen verandering in hun bestaan.

Cast

Gerda Zangger (weduwe), Sandra Utzinger (dochter), Brigitta Weber (dochter), Katalin Liptak (dochter), Sarah Bühlmann (dochter), Eleonore Jensch (jong meisje), Werner Imhoff (vader), Tobias Perren (nar), Claude Imahorn (kruisende herteman), Alwin Sarbach (kruisende herteman), Aurelia Truffer (bruid)

Ontstaan

Sonja Wyss heeft de Zwitserse nationaliteit maar woont al meer dan 15 jaar in Nederland. De film vertelt het verhaal bijna zonder woorden. Dialoog: Duits. Opgenomen in een Zwitsers Alpendorp in februari 2008. In première op 27-09-2008 om 19:30 uur in Louis Hartlooper Complex 1 in Utrecht. Vertoond op het International Film Festival Rotterdam op 25 januari 2009.

Pers

Jos van der Burg in 'Het Parool' van 4 maart 2009: "Mooie plaatjes leiden niet automatisch tot een boeiende film. Winterstilte bevat fraaie beelden van een besneeuwd Alpenlandschap, maar de bijna dialoogloze film lijdt onder de gekunstelde inhoud. Als het in film alleen om beelden zou draaien, zou Winterstilte een meesterwerk zijn. Regisseur Sonja Wyss, die bijna twintig jaar geleden Zwitserland verruilde voor Nederland en in 1996 aan de Rietveld Academie afstudeerde, toont in haar speelfilmdebuut oogverblindend mooie composities van sneeuwlandschappen. Elk beeld zou een affiche kunnen zijn. Het is de kracht, maar ook de zwakte van de film, want Winterstilte sterft in picturale schoonheid. (...) put uit katholieke gebruiken en symbolen, maar wordt nooit een krachtig drama over rouwverwerking in de context van religieus fanatisme. De religieuze referenties hebben geen dramatische betekenis, maar staan in dienst van mooie plaatjes. De symboliek suggereert een diepgang die niet wordt waargemaakt. Winterstilte bestaat uit sfeervolle tableaus die geen intrigerende raadsels opwerpen, maar aan de oppervlakte blijven. Een ander woord daarvoor is kitsch. In dit geval glanzende kitsch, dat wel. Kevin Toma op Cinema.nl: "(...) Winterstilte is een film die als verhaal telkens door de vingers glipt, maar die wel je oren spitst voor het kraken van een houten vloer, en die de kou van het winterlandschap zachtjes de bioscoopzaal inblaast. Onvergetelijk is het beeld van de moeder die voor haar dochters zit, en een bol wol draait uit de draden die haar kinderen vasthouden; alsof zij de enige is die alle touwtjes in handen heeft. Af en toe vertilt Wyss zich aan haar symboliek; de bloedvlek op een wit tafelkleed is net een metafoor te veel. Verder niets dan lof voor de wijze waarop in zeventig minuten een duister-verleidelijk universum wordt opgetrokken, dat alleen aan zijn eigen regels en rituelen gehoorzaamt. Winterstilte had op het Nederlands Filmfestival méér prijzen moeten krijgen dan het Gouden Kalf voor het Beste Geluid." Dana Linssen in 'NRC Handelsblad' van 4 maart 2009: "(...) Winterstilte zit vol met vreemde rituelen. Soms zijn ze een beetje al te gestileerd en betekenisvol. De hertenmannen in de film zijn zowel een geweldige vondst, als een voorbeeld van een bepaald soort symbolisme waar je niet allergisch voor moet zijn. Wyss is een gedisciplineerde, beetje formalistische visionair. Ze houdt van de ernstige nagalm van haar beelden, en staat zichzelf slechts heel sporadisch een glimlach toe. Dat maakt Winterstilte af en toe te precieus."

Prijzen

Gouden Kalf 2008 voor BESTE SOUND DESIGN voor Huibert Boon, Alex Booy en Robil Rahantoeknam.

Filmuziek

Wise Man?s Child (Gerda Zangger, Sandra Utzinger, Brigitta Weber, Katalin Liptak, Sarah Bühlmann, Eleonore Jensch, Werner Imhoff, Tobias Perren, Claude Imahorn, Alwin Sarbach)

Camera

Peter Brugman

Montage

Katarina Türler

ProdDesign

Dominique Schneider

Geluid

Gijs Stollman

Bioszalen

4 bij première

Kleur

Kleur