Waarom heeft niemand mij verteld dat het zo erg zou worden in Afghanistan (2007)

Verhaal

Experimentele speelfilm gemaakt met de camera van een mobiele telefoon. De film is in de eerste persoon gemaakt, gedraaid en gedacht. De filmmaker kroop in het hoofd van een getraumatiseerde Afghanistanveteraan en liet - als het ware - die bange en depressieve soldaat de film maken. De ik, de soldaat en dus ook de filmmaker, filmt zijn omgeving met de camera van zijn mobiele telefoon. Zijn dagelijkse omgeving op een dagelijkse manier. Als een dagboek. Dagboek van een soldaat en toch ook dagboek van een filmmaker.De hoofdpersoon, de filmmaker, blijft meestal binnen in zijn etagewoning in Amsterdam. Misschien dat hij zonder helm en geweer niet naar buiten durft. Spiedend filmt hij gebeurtenissen op straat. Overgevoelig voor spanning en geweld legt hij de opstootjes van rondhangende allochtone jongeren vast en het ermee verbonden politiegeweld. Hij registreert een verhardende omgeving. Een omgeving die zijn innerlijke angsten visualiseert. Zo geeft de film vorm aan een angst die feitelijk onbenoembaar is. Er is nauwelijks dialoog.

Ontstaan

Het idee voor het filmverhaal deed Frisch op in zijn eigen Amsterdamse buurt. ,,Ik maak me zorgen om de verharding. Ik denk te zien dat allochtone jongeren op het plein voor mijn huis respect eisen van iedereen die hen benadert en de blanke buurtbewoners vinden dat die jongeren dat respect moeten verdienen. Een basaal verschil in verwachting, waardoor irritaties en spanningen ontstaan die voor mijn gevoel echt niet nodig zijn.'' De mensen in de film weten niet dat ze zijn opgenomen, maar Frisch maakt zich geen zorgen over eventuele klachten. ,,In principe heb je het recht om mensen vast te leggen in hun doen en laten als het niet schadelijk is. In dit geval is iedereen ook nog eens volstrekt onherkenbaar door de matige kwaliteit.''Première in Pathé 7 op 28-1-2007 om 16.00 uur tijdens het IFFR. Première: 1 juni 2007 (Rialto-Amsterdam)

Facts

Eerste wereldpremière van een speelfilm die volledig is opgenomen met een mobiele telefoon.

Pers

De Filmkrant: "...even grimmige als grillige gemoedscollage...", "...dat Frisch ons beter wil leren kijken door minder te laten zien, is zonneklaar..."Cinema.nl: "...meer dan een gimmick...", "...springerige opnamen en de doffe geluiden wekken onbehagen...", "...intrigeert, totdat na een klein uur de vorm te overheersend wordt ..."Dag van 31 mei 2007: "(...) op een gegeven moment gaan de slechte beelden en het bedompte geluid irriteren."

Filmuziek

Picastro, Jake Mandell

Camera

Cyrus Frisch

Bioszalen

1 bij première

Kleur

Kleur